Όλα ξεκίνησαν από το Δημήτρη. Αυτός πρώτος έθιξε το θέμα της ετήσιας συνάντησης για το 2007.Η πρόταση του ήταν αρχικά η συνάντηση να γίνει στα Γιάννενα, προκειμένου να μπορέσουν να συμμετάσχουν και μέλη που βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου. Αφού λοιπόν το παλέψαμε αρκετά, τελικά αποφασίστηκε η συνάντηση να γίνει στο Μενίδι Αιτ/νιας, ένα γραφικό χωριο,παραθαλλασιο,20 χλμ νότια της Άρτας το διάστημα από 19-21/10/07. Οι προβλέψεις του καιρού δεν συνηγορούσαν στην ομαλή και απροβληματιστη μετάβαση μας στον τόπο συγκέντρωσης. Βροχές για όλο το Σαββατοκύριακο και ακραία καιρικά φαινόμενα.
Παρασκευή, 19 Οκτωβρίου 2007:
Παρασκευή μεσημέρι λοιπόν ξεκινάμε για τη γιορτή. Τα σύννεφα απειλητικά πάνω από τα Γιάννενα .Έτσι λοιπόν όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε, προκειμένου να μην μας πιάσει βροχή, φύγαμε για το Μενίδι .Η βροχή άρχισε τελικά μέσα από την πόλη, σε όλο τον δρόμο.
Χωρίς να έχουμε πτοηθεί καθόλου κατά τις 17,30 φτάνουμε στο χωριό. Για τη διαμονή μας είχε κανονίσει η Μονικα με τον Πάνο στο συγκρότημα ενοικιαζόμενων δωματίων Κοραλι, του κυρίου Βασίλη Παντιωρα,τηλ 2681088035-6.Καινουριος ,ευχάριστος χώρος, στο ισόγειο λειτουργούσε και καφετερία, οι άνθρωποι πολύ εξυπηρετικοί, ζεστοί. Σε καμιά περίπτωση δεν έκαναν αισθητή την παρουσία τους και όλοι οι χώροι του συγκροτήματος ήταν και τις τρεις μέρες στη διάθεση του club.
Πρώτοι λοιπόν φτάσαμε εγώ και η Στεργιανη, και εν αναμονή των υπολοίπων, απολαύσαμε ένα καφεδάκι με θεά τη θάλασσα. Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και τα χρώματα του ηλίου μέσα στα νερά ήταν μαγευτικά.
Κατά τις 20,30 φτάνουν στο Μενίδι ο Πάνος με τη Μονικα και ο Σάκης. Μετά από δυο περίπου ώρες ο Βαγγέλης , ο Τάκης ο Γιάννης, ο Δημήτρης με τη Χριστίνα και στις 24,00 ο Νικολαι και ο Κυριάκος με τη Δήμητρα.
Αφού τακτοποιήθηκαν όλοι σε δωμάτια ,συγκεντρωθήκαμε στο σαλόνι. Ανοίχτηκαν κρασιά, το κλίμα άρχισε να ζεσταίνει, τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν. Παρά την όλη ταλαιπωρία του ταξιδιού κανείς δεν έλεγε να αποχωρήσει. Σαν νηπιαγωγείο σε εκδρομή, τα γέλια και η φασαρία πρέπει να ακουγόταν σε όλο το Μενίδι. Η ώρα θα είχε φτάσει 03,45 όταν δειλά-δειλά τα βλέφαρα άρχισαν να βαραίνουν. Ώρα για ύπνο λοιπόν, ευελπιστώντας πως το πρωί ο καιρός θα έστρωνε καθώς η βροχή συνεχιζόταν ακάθεκτη.
Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2007:
Σάββατο πρωί λοιπόν και ο καιρός τα δικά του. Ο Τάκης είχε ήδη πιει τον πρώτο καφέ όταν κατεβηκα στην καφετερία. Σιγά-σιγά άρχισαν να κατεβαίνουν και οι υπόλοιποι και ο χώρος να παίρνει ζωή. Καθώς οι συνθήκες δεν ευνοούσαν καθίσαμε στο χώρο για πολλές ώρες ξεδιπλώνοντας εμπειρίες σε χαλαρή κουβεντούλα. Συζητηθήκαν επίσης και κάποια εκκρεμή θέματα της λέσχης. Ο Βαγγέλης ,έχοντας κάνει επαγγελματική δουλειά, μας παρουσίασε το καλοκαιρινό του ταξίδι σε Ιταλία-Αυστρία-Σλοβενία κάνοντας πολλούς να θυμηθούν και άλλους να ζηλέψουν.
Το γλεντι συνεχίστηκε στο ξενοδοχείο Δελφίνι στο μεσημεριανό φαγητό. Αμέσως μετά παρά τη βροχή, αποφασίσαμε μια εκδρομή στην Άρτα. Οι μηχανές μπήκαν σε λειτουργία και ξεκινήσαμε. Παρατάξαμε τις μηχανές μπροστά από την καφετερία και απολαύσαμε άλλο ένα καφεδάκι υπό τους ήχους της βροχής. Φεύγοντας πηγαμε στο γεφύρι της Άρτας.
Το βράδυ μαζευτήκαμε πάλι στο σαλόνι οπού ο Πάνος έκανε παρουσίαση του ταξιδιού τους από Γερμάνια-Ολλανδία-Αγγλία-Σκωτία-Ιρλανδία-Γαλλία-Ελβετία.
Κυριακή, 21 Οκτωβρίου 2007:
Κυριακή πρωί λοιπόν, ο ήλιος έχει βγει για τα καλά, η βροχή κόπασε. Παρόλα αυτά οι προβλέψεις του καιρού έκαναν λογο για ακραία φαινόμενα. Έτσι αποφασίστηκε να αναχωρήσουμε καθώς για τους υπόλοιπους το ταξίδι ήταν μεγάλο .Μαζέψαμε αποσκευές και κάναμε την τελευταία βόλτα μας μέσα στο Μενίδι.
Δυστυχώς, όπως όλα τα ωραία, τελείωσε. Άτυχοι αυτοί, που για αξεπέραστες δυσκολίες δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν. Είμαστε όμως εδώ, θέλουμε και ευελπιστώ ότι η επόμενη δε θα γίνει σε ένα χρόνο αλλά συντομότερα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και συγχαρητήρια από όλους στη Μονικα, για την άψογη διοργάνωση όλης της συνάντησης
Μοτοσυκλετιστές: Γιώργος, Σάκης, Πάνος, Δημήτρης, Νικολάι, Βαγγέλης, Κυριάκος, Γιάννης, Τάκης
Συνεπιβάτες: Στεργιανή, Δήμητρα, Μόνικα, Χριστίνα
Φωτογραφίες: Γιώργος, Χριστίνα, Δημήτρης, Βαγγέλης, Μόνικα
Κείμενο: Γιώργος