Αυτή η διαδρομή ήταν η μακρύτερη που πραγματοποιήσαμε όσο ήμασταν στο νησί. Ακολουθήσαμε ανατολική πορεία, από τα βόρεια παράλια του νησιού, φτάνοντας μέχρι το Βάϊ. Ξεκινήσαμε από τις Γούβες, με προορισμό το Βάϊ, προκειμένου να κάνουμε εκεί μπάνιο. Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν μακριά (περίπου 140χλμ.), η διαδρομή δεν ήταν καλή καθώς μετά τον Άγιο Νικόλαο σταματούσε η εθνική και ο δρόμος γινόταν στενός, ανηφορικός και με πολλές στροφές. Το οδόστρωμα δεν ήταν καθόλου καλό.
Πρώτη στάση στην Σητεία. Η Σητεία είναι μια από τις ομορφότερες πόλεις της Κρήτης. Χτισμένη αμφιθεατρικά στο μυχό του κόλπου Διδύμου προσφέρει στον επισκέπτη μια μαγευτική θέα. Η πανέμορφη παραλία της με τα γαλήνια και πεντακάθαρα νερά της μαγεύει και προκαλεί τον κάθε περαστικό, γεγονός που ούτε κι εμάς μας άφησε αδιάφορους!
Φεύγοντας από την Σητεία ακολουθήσαμε την διαδρομή προς την Μονή Τοπλού, η οποία αποτέλεσε και την δεύτερη στάση μας. Το Μοναστήρι ξεχωρίζει από μακριά σαν ένας πανύψηλος πύργος γεμάτος μνήμες. Είναι χτισμένο σε ασβεστόπετρα και έχει τετράγωνο φρουριακό σχήμα. Η Μονή είναι γνωστή και με το όνομα "Παναγία Ακρωτηριανή" επειδή βρίσκεται κοντά στο ακρωτήριο Σίδερο. Τοπλού ονομάστηκε την περίοδο της Τουρκοκρατίας επειδή διέθετε κανόνι το οποίο στα τουρκικά λεγόταν "τοπ". Αξίζει να την επισκεφτείτε!
Αφήσαμε πίσω το μοναστήρι και προχωρώντας προς το πιο έσχατο σημείο της ανατολικής Κρήτης βρεθήκαμε στη διασταύρωση του Βάϊ (5,5χλμ.). Ακολουθήσαμε το δρόμο αριστερά. Δύο χιλιόμετρα πιο κάτω υπάρχει άλλη διασταύρωση. Ο δρόμος δεξιά οδηγεί προς το Φοινικόδασος. Φοινικόδεντρα σε συστάδες ή και μεμονωμένα γοητεύουν το μάτι και κάνουν τη σύντομη διαδρομή πιο ευχάριστη μέχρι να φτάσουμε στο Βάϊ, το μοναδικό μεγάλο φοινικόδασος της Ευρώπης! Δίπλα σε μια πεντακάθαρη θάλασσα τα τροπικά αυτά δέντρα χαρίζουν ένα φαντασμαγορικό θέαμα. Η παράδοση λέει πως Άραβες στρατιώτες που ήρθαν στο Βάϊ έφαγαν χουρμάδες και από τα κουκούτσια που πέταξαν στην περιοχή φύτρωσαν τα φοινικόδεντρα. Αφού απολαύσαμε το τοπίο, πίνοντας το καφέ μας, πήραμε το δρόμο για Άγιο Νικόλαο.
Στην διαδρομή κοντά στο χωριό Ίστρο, από το δρόμο, είδαμε έναν καταπληκτικό κόλπο και μια μαγευτική παραλία. Δεν αντισταθήκαμε στο πειρασμό και σταματήσαμε προκειμένου να κάνουμε μια βουτιά, πριν συνεχίσουμε... φυσικά δεν είχαμε άδικο, καθώς, όταν κατεβήκαμε συνειδητοποιήσαμε πως η παραλία ήταν μαγευτική!!!
Τελευταία στάση πριν την επιστροφή στις Γούβες ήταν ο Άγιος Νικόλαος. Αποτελεί, ίσως, την ομορφότερη και την πιο γραφική πόλη της Κρήτης. Καθίσαμε το λιμάνι και απολαύσαμε το τοπίο καθώς ο ήλιος έδυε... το τοπίο καταπληκτικό! Ο Άγιος Νικόλαος, μπορεί να μην αποτελεί το πιο τουριστικό θέρετρο, σε σχέση με τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις του νησιού, αλλά για εμάς αποτέλεσε την ομορφότερη... γούστα είναι αυτά! Αφού απολαύσαμε το καφεδάκι μας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής, ενώ ήδη είχε αρχίσει να νυχτώνει...