Life is a book and those who do not travel, read only one page

Cannes - Antibes - Nice - Monte Carlo - San Remo

Πληροφορίες Ταξιδιού

Οδοιπορικό 2005 I
Ημερομηνία: Τρί, 12/07/2005
Γαλλία, Ιταλία, Μονακό
Απόσταση: 112 χλμ.
Μοτοσυκλετιστές: Μανώλης, Χρήστος, Πλουμιστή, Νίκος, Βαγγέλης
Φωτογράφοι: Μανώλης, Πλουμιστή, Βαγγέλης
Συγγραφείς: Μανώλης
Φωτογραφίες: Σύνδεσμος

Αξιοθέατα

12 Ιουλίου 2005: Ξυπνήσαμε κατά τις 10.00πμ. καθώς η μέρα δεν είχε πολλά χιλιόμετρα για να διανύσουμε. Πολλές πόλεις για να δούμε, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Βγήκαμε, λοιπόν, για μια μικρή βόλτα στην πόλη, ενώ ο Βαγγέλης με τον Νίκο αναζητούσαν ιντερνετ καφέ. Κάποια στιγμή βρεθήκαμε όλοι μαζί και περπατήσαμε στους εμπορικούς δρόμους, στον blvd de la Croisette στον οποίο βρίσκονται παρατεταγμένα τα ξενοδοχεία μέχρι το Palais des Festivals. Βγάλαμε μερικές φωτογραφίες στο "κόκκινο χαλί" του και πήραμε το δρόμο για το μοτέλ. Συναντήσαμε την rue Venizelos και επιστρέψαμε μέσω αυτής. Κατά τις 11.30 αναχωρήσαμε από την πόλη των Καννών.
Ακολουθήσαμε την όμορφη παραλιακή διαδρομή για Antibes, μεσώ Jean-les-Pins και Cap d'Antibes. Κατά μήκος της διαδρομής αυτής, συναντήσαμε πολύ όμορφα καλοκαιρινά θέρετρα, παραδοσιακά της Γαλλικής Ριβιέρα. Κατά διαστήματα σταματούσαμε να απολαύσουμε το τοπίο και να βγάλουμε φωτογραφίες. Περάσαμε την Antibes και συνεχίσαμε για Nice.
Ο καιρός ήταν πολύ καλός. Κατά τις 1.00πμ. μπήκαμε στην όμορφη Nice που κατέχει τον τίτλο της πρωτεύουσας της Κυανής Ακτής. Μπαίνοντας στην πόλη πήραμε την παραλιακή Promenade des Aglaies και ακολουθώντας τις απαλές στροφές της παραλίας, φτάσαμε στον Πύργο Bellanda. Η ζέστη ήταν αφόρητη και αποφασίσαμε να κατέβουμε στο παραλιακό μπαράκι Castel για φαγητό και μπάνιο. Στην Nice θα βρείτε πολλές φιλόξενες παραλίες, οι οποίες είναι γεμάτες ολοστρόγγυλα βότσαλα. Η πρόσβαση σε αυτές είναι δωρεάν, ενώ τα νερά σχετικά ζεστά και βαθιά.
Αφού δροσιστήκαμε και ξεκουραστήκαμε ξεκινήσαμε για Monaco. Από την ελικοειδή διαδρομή είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε υπέροχα τοπία της Κυανής Ακτής. Κατά τις 6.00μμ. μπαίναμε στο Πριγκιπάτο του Μονακό, ενώ πριν είχαμε αναγκαστεί να φορέσουμε τα αδιάβροχα λόγω ενδεχόμενης βροχής.
Το μικροσκοπικό υπερπολυτελές Monaco είναι μια χώρα φαντασίας με τέλεια προσεγμένους δρόμους, χλιδάτους κήπους, κομψές μπουτίκ και υπερπολυτελή παλάτια ψυχαγωγίας του 19ου αιώνα. Την ημέρα που φτάσαμε στο Monaco, συμπέσαμε με τον ενθρονισμό του Αλβέρτου και η πόλη ήταν σημαιοστολισμένη στα κοκκινόλευκα. Σταματήσαμε για ένα καφεδάκι σε μια από τις παραλιακές καφετέριες με θέα το λιμάνι της πόλης, γεμάτο κότερα, και τον χώρο των pits stop της Formula1.
Η ώρα πέρασε και αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε, κάνοντας πρώτα μια βόλτα στην πόλη, ακολουθώντας της πορεία της πίστας της Formula1. Δυστυχώς, λόγω της επικείμενης ενθρόνισης, δεν καταφέραμε να επαναλάβουμε για 2η φορά τον γύρω της πίστας, καθώς μας σταμάτησαν στο σημείο που περνούσε μπροστά από το Casino, λόγω άφιξης των υψηλών προσκεκλημένων του Πρίγκιπα...
Φύγαμε από το Monte Carlo με τις καλύτερες αναμνήσεις. Ακολουθήσαμε την διαδρομή για Menton, την τελευταία πόλη της Γαλλικής Ριβιέρα. Η ελικοειδής διαδρομή συνέχισε να μας συναρπάζει μέχρι εκεί... Βγαίνοντας από την τουριστική Menton, περάσαμε τα εγκαταλελειμμένα απομεινάρια των συνοριακών σταθμών και μπήκαμε στην Ιταλία.
Η πρώτες μας εικόνες της Ιταλικής Ριβιέρα, πραγματικά απογοητευτικές!!! Τόσο ο δρόμος, όσο και τα χωριά που συναντήσαμε μέχρι το San Remo δεν θύμιζαν με τίποτα τα αντίστοιχα τουριστικά θέρετρα των γαλλικών. Φτάσαμε στο San Remo σχετικά αργά, υπό τις λάμψεις αστραπών... Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε εκεί και αναζητήσαμε κάποιο κατάλυμα.
Δυστυχώς η αναζήτηση μας δεν ήταν τόσο επιτυχής. Για καλή μας τύχη, η ιταλομαθής Πλουμιστή, συνάντησε 2 αδέρφια που έκλειναν την καφετερία τους και τους ρώτησε για μοτέλ. Αμέσως προσφέρθηκαν να μας βοηθήσουν. Τελικά, βρήκαμε ένα με κλειστό parking, προς 27ευρώ/άτομο. Τα δωμάτια δεν ήταν ότι καλύτερο είχαμε βρει μέχρι τότε, αλλά αποτελούσαν την καλύτερη δυνατή λύση.
Αφού βολευτήκαμε κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι της πόλης όπου βρήκαμε τα μοναδικά ανοιχτά εστιατόρια καθώς η ώρα είχε φτάσει ήδη 11.30μμ. Δοκιμάσαμε την ιταλική κουζίνα, ενώ την ώρα που βρισκόμασταν στο εστιατόριο μας έπιασε, για ακόμα μια φορά, βροχή. Όταν σταμάτησε, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο...