Life is a book and those who do not travel, read only one page

Venice - Trento

Πληροφορίες Ταξιδιού

Οδοιπορικό 2005 I
Ημερομηνία: Κυρ, 03/07/2005
Ιταλία
Απόσταση: 177 χλμ.
Μοτοσυκλετιστές: Μανώλης, Χρήστος, Πλουμιστή, Νίκος, Βαγγέλης
Φωτογράφοι: Μανώλης, Πλουμιστή, Βαγγέλης
Συγγραφείς: Μανώλης
Φωτογραφίες: Σύνδεσμος

Αξιοθέατα

Λίγα λόγια για πρόλογο...
Ιούλιος 2005... Η λέσχη μας και συγκεκριμένα 3 μέλη της, βρισκόμαστε στο λιμάνι της Πάτρας πριν την αναχώρηση για Ιταλία. Το πρώτο Eurotrip είναι γεγονός! Η σύλληψη της ιδέας αυτού του ταξιδιού έγινε πριν 1,5 χρόνο, αλλά εξαιτίας κάποιων δυσκολιών το ταξίδι πραγματοποιείται το 2005. Η περιοδεία αυτή στην Ευρώπη, γίνεται μαζί με 2 μέλη των MOTORIDES, τον Νίκο και τον Βαγγέλη. Στην συνέχεια του κειμένου, θα σας περιγράψουμε το χρονικό του ταξιδιού με σκοπό να μοιραστούμε μαζί σας τις εμπειρίες μας, τα συναισθήματα και τις εικόνες των τόπων που επισκεφτήκαμε, αλλά και να δώσουμε κάποιες πληροφορίες που σε κάποιους ίσως φανούν χρήσιμες. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, τραβήξαμε γύρω τις 1200 φωτογραφίες, εκ των οποίων θα περάσουμε στο ίντερνετ κάποιες από αυτές προκειμένου να πάρετε μια γεύση από τα υπέροχα μέρη που συναντήσαμε. Για όσους τους ενδιαφέρουν κυρίως οι μόνο πληροφορίες για δρόμους, ξενοδοχεία, διόδια, parking, κτλ, ανά χώρα, υπάρχει σχετικό άρθρο, στα άρθρα της σελίδα μας.
3 Ιουλίου 2005: Ξυπνήσαμε κατά τις 9 παρά και κατευθυνθήκαμε προς την καφετέρια του καραβιού για το πρωινό καφεδάκι. Από τα παράθυρα φαινόταν η Venice. Το πλοίο έκοψε ταχύτητα.. Μπαίνοντας στο τελικό κανάλι για το λιμάνι, βλέπαμε τα χαρακτηριστικά κτίρια της πόλης καθώς από τα ηχεία του καραβιού ακούγονταν μια μίνι περιγραφή κάποιων αξιοθέατων.
Κατά τις 10.00 άνοιξε η πόρτα του πλοίου... τα συναισθήματα ανάμεικτα! Εκεί συνειδητοποιήσαμε πως το ταξίδι στην Ευρώπη είναι γεγονός! Ο καιρός  ήταν πολύ καλός και η θερμοκρασία ανεβασμένη, παρά τις προβλέψεις για βροχές. Μόλις βγήκαμε από τα καράβι τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για την Piazza di Roma. Βγήκαμε από τον χώρο του λιμανιού, ανηφορήσαμε προς την κεντρική γέφυρα, στρίψαμε δεξιά και στα 100μ. βρίσκεται η πλατεία. Φτάνοντας εκεί, θα δείτε ένα μεγάλο κλειστό parking. Δεν σας το συνιστούμε καθώς είναι πολύ ακριβό - 20 ευρώ για κάθε μηχανή (η τιμή είναι ίδια και για τα αυτοκίνητα). Θα προχωρήσετε λίγο παρακάτω και θα κατευθυνθείτε προς το ανοιχτό parking. Μόλις φτάσετε στην είσοδο του στα δεξιά σας υπάρχει ένα μπορντό κτήριο, το οποίο είναι parking (υπάρχουν σχετικές πινακίδες). Ο ιδιοκτήτης του είναι ένας πολύ συμπαθής και εξυπηρετικός τύπος και η τιμή του 5 ευρώ!!! Τρομερή διαφορά!!! Εμείς αφήσαμε βαλίτσες, μπουφάν και κράνη χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Είναι πολύ κουραστικό να τα κουβαλάς μαζί σου αν θελήσεις να περιπλανηθείς στα κανάλια της Venice...
Η Venice είναι μια από τις ξακουστές πόλεις του κόσμου. Μπορείτε να περιηγηθείτε πεζοί στα κανάλια της ή χρησιμοποιώντας τις γόνδολες - παζαρέψτε το κόστος της βόλτας. Τα ανομοιόμορφα δρομάκια στρίβουν σε γωνίες με υπόστεγα και καταλήγουν σε στενές γέφυρες πάνω από βρόμικα κανάλια. Άλλες δεν οδηγούν πουθενά. Άλλες οδηγούν κατά μήκος των ευρύτερων πλωτών οδών, ενώ πολλές φορές θα δείτε να εμφανίζεται ένα ακόμη θαύμα της Venice μπροστά σας - μια από τις 200 και περισσότερες εκκλησίες της ή κάποιο μεγάλο παλάτσο. Αγορές πλημμυρίζουν την περιοχή και πλήθος κόσμου τους κεντρικούς δρόμους.
Μπαίνοντας, λοιπόν στα κανάλια, ακολουθήσαμε τις πινακίδες, ώστε να φτάσουμε στην Piazza San Marco, την κεντρική πλατεία, ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης, αφού πρώτα περάσαμε από την ξύλινη γέφυρα Ponte della Accademia.. Η πλατεία θεωρούνταν από τον Ναπολέοντα το ωραιότερο σχεδιαστήριο της Ευρώπης. Περιβάλλεται από την βασιλική και από τις τοξωτές στοές, ενώ φιλοξενεί σμήνη από περιστέρια και τουρίστες. Αφού είχαμε περπατήσει ήδη περίπου 40 λεπτά, καθίσαμε να απολαύσουμε το καφεδάκι μας στο πολύ γνωστό "Florian". Ο καπουτσίνο στα 7ευρώ + 5ευρώ στην περίπτωση που η ορχήστρα έχει ήδη αρχίσει να παίζει!!!
Εν συνεχεία κατευθυνθήκαμε προς την βασιλική του Αγίου Μάρκου και στο πανύψηλο (99μ.) κωδωνοστάσιο Campanile στρίψαμε δεξιά προς το μεγάλο κανάλι. Εκεί συναντήσαμε τους 2 στύλους, ένας εκ των οποίων είχε τον φτερωτό λέοντα, σύμβολο της πόλης. Κινούμενοι παραλλήλως στο Grand Canal, στην πρώτη γέφυρα (ponte di Paglia) που συναντήσαμε, απολαύσαμε την γνωστή "Γέφυρα των Στεναγμών" (ponte dei Sospiri). Η γέφυρα πήρε το όνομά της από τους αναστεναγμούς των φυλακισμένων που προσπαθούσαν να βρουν το δρόμο τους στα μπουντρούμια. Η ζέστη ήταν πολλή! Για το λόγο αυτό αποφασίσαμε να περιηγηθούμε σε πιο μικρά και σκιερά δρομάκια και να προσεγγίσουμε την γέφυρα Rialto, για την οποία υπήρχε σχετική σήμανση. Η γέφυρα αυτή βρίσκεται σχετικά κοντά στην πλατεία San Marco. Αφού βγάλαμε κάποιες φωτογραφίες και περάσαμε μπροστά από τα πολυάριθμα μαγαζάκια, φτάσαμε στο σημείο που ήταν η ψαραγορά (pescaria), για να δροσιστούμε σε ένα βρυσάκι που ήταν στην είσοδό της. Ξεκουραστήκαμε λίγο και εν συνεχεία ακολουθώντας τις πινακίδες για Piazza d Roma, κατευθυνθήκαμε προς το parking, πηγαίνοντας από διαφορετική διαδρομή από αυτή που είχαμε έρθει... θεωρώ μάλλον αδύνατο να καταφέρει ένας τουρίστας να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή -στο σύνολό της- προκείμενου να φτάσει σε συγκεκριμένο προορισμό. Η σήμανσή που υπάρχει μπορεί μεν να σε οδηγεί, αλλά σε πολλές περιπτώσεις κάνοντας κύκλους... ίσως έτσι να είναι καλύτερα καθώς σου δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύψεις περισσότερες από τις ομορφιές της πόλης!
Η ώρα έχει φτάσει 15.00 και αποφασίζουμε να αφήσουμε την όμορφη Venice. Είχαμε σχεδιάσει να μείνουμε κάπου στην διαδρομή για Αυστρία. Μετά από κάποιες συζητήσεις με τον ιδιοκτήτη του parking και τις υποδείξεις του στον χάρτη του (τον οποίο μας χάρισε...) είπαμε να διανυκτερεύσουμε στο Trento, το όποιο απείχε 170χλμ. Θα ακολουθούσαμε διαδρομή SuperStrada (SS) και όχι Autostrada (Α), αφενός για να αποφύγουμε τα διόδια, αφετέρου για να απολαύσουμε την διαδρομή. Στην Ιταλία, οι πράσινες πινακίδες αντιστοιχούν στην autostrada και οι μπλε στην superstrada. Ακολουθήσαμε την διαδρομή SS13 για Trevizo και εν συνεχεία στρίψαμε για Scorze και μετά για Castelfranco. Μόλις περάσαμε το Castelfranco, ακολουθήσαμε διαδρομή για Rosa και Balsano, μέχρι που βγήκαμε στον SS47,  μια πιο κύρια αρτηρία.
Από εκεί και πέρα η διαδρομή μέχρι το Trento ήταν καταπληκτική... όχι βέβαια πως πριν δεν ήταν! Τόσο τα τοπία, όσο και η κατάσταση του δρόμου, μας έκανε να μην αντιλαμβανόμαστε τα χιλιόμετρα που έφευγαν! Αυτό που μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν ο μεγάλος αριθμός μοτοσυκλετών που κινούνταν στο αντίθετο ρεύμα!!! Στην αρχή υποψιαστήκαμε κάποια διεθνή μοτοσυκλετιστική συνάντηση, αλλά τελικά καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως ήταν ένα "απλό" ιταλικό σαββατοκύριακο!!!
Λίγο πριν φτάσουμε στο Trento, περάσαμε ανάμεσα από 2 λίμνες (Caldonazzo & Levico) και λίγο αργότερα συναντήσαμε κυκλοφοριακή κίνηση λίγο αυξημένη. Κατά τις 19.00 ήμασταν στο κέντρο της πόλης του Trento. Περνώντας μπροστά από τον σταθμό λεωφορείων που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της πόλης, στρίψαμε δεξιά μετά το 2ο φανάρι για να συζητήσουμε για ξενοδοχείο. Για καλή μας τύχη, είχαμε σταματήσει μπροστά από έναν ξενώνα νεότητας Ostello della Gioventu! Μπαίνουν να ρωτήσουν ο Χρήστος και η Πλουμιστή (λόγω ιταλομάθειας!)... Υπήρχαν δωμάτια προς 15ευρώ/άτομο και parking φυλασσόμενο! Χωρίς δεύτερη σκέψη μένουμε. Η κατάσταση των δωματίων πολύ καλή.
Αφού ξεκουραστήκαμε λίγο και πλυθήκαμε, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την πόλη παρόλο που είχε νυχτώσει για να φάμε κάτι. Ρωτήσαμε την γυναίκα στην ρεσεψιόν και μας σύστησε ένα ιταλικό εστιατόριο 2 τετράφωνα πιο πάνω... από τα λίγα ανοιχτά εστιατόρια εκείνη την ώρα! Είναι κάτι που θα πρέπει να προσέξετε στο εξωτερικό για να μην μείνετε νηστικοί!
To Trento είναι μια μικρή πόλη, ήσυχη και με πολύ πράσινο. Περιστοιχίζεται από βουνά και αξίζει τον κόπο να αποτελέσει σταθμό διανυκτέρευσης στην περίπτωση που βρεθείτε στην περιοχή. Αφού απολαύσαμε για πρώτη φορά γνήσια ιταλική κουζίνα - σπαγγέτι και πίτσα - γυρίσαμε στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε... Καλή η πρώτη μέρα στο εξωτερικό!