Brussels - Brugge

6 Ιουλίου 2005: Ξεκινήσαμε γύρω στις 10.00πμ., ενώ ο καιρός ήταν βροχερός. Γεγονός που έκανε ακόμα πιο δύσκολη την έξοδο μας από την πόλη που δεν είχε και την καλύτερη σήμανση. Γενικά οι Βρυξέλλες έχουν έναν περιφερειακό που ονομάζεται RING και ένα σύστημα με συνεχόμενα τούνελ και εξόδους, σαν εσωτερικό περιφερειακό. Για να μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε αυτά τα δύο κυκλοφοριακά συστήματα, θα πρέπει να προμηθευτείτε ένα καλό χάρτη της πόλης, γιατί σε κάθε άλλη περίπτωση το πιθανότερο είναι να χαθείτε.
Kαταφέραμε, λοιπόν, μετά από αρκετή ώρα να βρεθούμε στο ring και να πάρουμε τον δρόμο για Gent και μετά Brugge. Η ποιότητα των δρόμων είναι όπως η εθνική Κορίνθου-Πατρών, αλλά ατελείωτες ευθείες. Συγκεκριμένα μέχρι την Brugge, δεν συναντήσαμε ούτε μια στροφή, σε σημείο να σε παίρνει ο ύπνος!!! Γενικά, οι εθνικές του Βελγίου χρειάζονται προσοχή, αφενός γιατί  το οδόστρωμα δεν είναι καλής ποιότητας (...σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες), αφετέρου γιατί οι Βέλγοι οδηγοί είναι οι χειρότεροι!
Κατά τις 12.00πμ. φτάσαμε στην όμορφη Brugge. Η βροχή που μας ταλαιπωρούσε κατά διαστήματα είχε σταματήσει. Παρόλα αυτά η θερμοκρασία δεν ξεπερνούσε τους 15 βαθμούς. Η Brugge είναι μια καλοδιατηρημένη μεσαιωνική πόλη και αποτελεί τον προορισμό πολλών τουριστών. Παρά το γεγονός ότι την ημέρα που την επισκεφτήκαμε, ο καιρός δεν ήταν καλός, έσφυζε από κόσμο. Περπατήσαμε στους πλακόστρωτους δρόμους της και επισκεφτήκαμε τις υπέροχες πλατείες, ενώ απολαύσαμε και το καφεδάκι μας σε ένα από τα πολλά καφέ που υπάρχουν. Φτάσαμε στο μεσαιωνικό πυρήνα της πόλης, την Markt όπου υψώνεται το κωδωνοστάσιο και εν συνεχεία, από ένα στενό δρομάκι γεμάτο μαγαζιά με παραδοσιακές δαντέλες, βρεθήκαμε στην Burg. Τέλος, πήγαμε στο Groenerei, έναν μικρό αλλά υπέροχο χώρο περιπάτου κατά μήκος ενός όμορφου κομματιού του καναλιού.
Η ώρα είχε πάει 5.00μμ. και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στις Brussels προκειμένου να περιηγηθούμε στο κέντρο τους. Μόλις φτάσαμε άρχισε να βρέχει, οπότε και θεωρήσαμε πως ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεκουραστούμε λίγο και να βολτάρουμε αργότερα, εξάλλου νύχτωνε τόσο αργά, που 11.00μμ. και νόμιζες πως ήταν 9.00μμ.!!!
Είχε πάει πλέον 8.00μμ. και ακόμα ψιλόβρεχε. Παρόλα αυτά, ξεκινήσαμε για την ξακουστή Grand Place, που απείχε μόνο 10-15 λεπτά με τα πόδια από το ξενοδοχείο. Περνώντας από κάποια πλακόστρωτα δρομάκια φτάσαμε στην κεντρική πλατεία. Πραγματικά εντυπωσιακή!!! Παλιότερα ήταν η έδρα των συντεχνιών και στις πλευρές της πλατείας είδαμε τα επιβλητικά μέγαρα, στην κορυφή των οποίων υπάρχουν μεγαλοπρεπή αγάλματα που γυαλίζουν την ημέρα και φωτίζονται τη νύχτα.
Στα νότια της πλατείας, πάνω στη Rue Charles Buls, είδαμε ένα μνημείο που αφιέρωσαν στην πόλη οι ευγνώμονες καλλιτέχνες της. Βρίσκεται δίπλα  σε ένα ξαπλωμένο άγαλμα του Everard 't Serclaes, ενός ήρωα - αγγίξτε τον κορμό του για καλοτυχία! Τέλος, λίγο παρακάτω στο σταυροδρόμι των rue du Chene & rue de l'Etuve, φτάσαμε για να δούμε το άγαλμα του μπόμπιρα που ουρεί – Maneken Piss.
Αφού βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, κατευθυνθήκαμε προς τα πολυάριθμα εστιατόρια που βρίσκονται στους γύρω δρόμους και στα οποία μπορείς να βρεις κάθε λογής κουζίνα, ιταλική, γερμανική, κινέζικη, ταϊλανδέζικη, λιβανέζικη, ελληνική, ... Εμείς, προτιμήσαμε τα υπέροχα και γνωστά μύδια... σας τα προτείνουμε αν βρεθείτε στις Βρυξέλλες.
Η ώρα είχε πάει 11.00μμ. και μας τηλεφώνησε ο Βαγγέλης με τον Νίκο, οι οποίοι, εντωμεταξύ, είχαν επιστρέψει από την επίσκεψη τους στον θείο του πρώτου. Πριν πάμε για ύπνο, περάσαμε από μια Pub, για να πιούμε μια μπίρα, για τις οποίες φημίζεται το Βέλγιο.