Waterloo - Langres - Dijon

9 Ιουλίου 2005:  Προσπαθήσαμε να σηκωθούμε νωρίς, αλλά η κούραση ήταν τέτοια που μετά βίας καταφέραμε να σηκωθούμε στις 10.00πμ. Η γιαγιά και ο θείος του Βαγγέλη μας είχαν τα καλύτερα για πρωινό: καφεδάκι και κρουασάν με σοκολάτα. Μαζέψαμε τα πράγματά μας και συγκεντρωθήκαμε για να συζητήσουμε την διαδρομή. Ο κ. Τρύφωνας μας ενημέρωσε πως ο δρόμος για νότια Γαλλία, θα είχε κίνηση, λόγω έναρξης της περιόδου των θερινών διακοπών των Γάλλων. Επιπλέον, λόγω του επεισοδίου στο Λονδίνο που είχε συμβεί πριν 2 μέρες, είχαν αυξηθεί τα μέτρα ασφαλείας στο Παρίσι, οπότε οι επικρατούσες συνθήκες δεν θα ήταν καλές. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να μην επισκεφτούμε την όμορφη αυτή πόλη, καθώς μας πίεζε και ο χρόνος. Την επόμενη φορά...
Αφού ευχαριστήσαμε τους συγγενείς του Βαγγέλη για την φιλοξενία, ξεκινήσαμε με προορισμό την Dijon. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ηλιοφάνεια! Πριν εγκαταλείψουμε το Waterloo, επισκεφτήκαμε το μνημείο της ιστορικής μάχης, που βρίσκεται πάνω σε έναν λόφο! Δεν ανεβήκαμε μέχρι εκεί, αλλά αρκεστήκαμε στο να βγάλουμε κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες.
Εν συνεχεία ακολουθήσαμε τις πινακίδες για Charleroi και Philippeville (N5). Προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε το εθνικό οδικό δίκτυο και όχι τους αυτοκινητόδρομους και με τον τρόπο αυτό αφενός γλιτώσαμε τα διόδια, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ανεπανάληπτα τοπία και διαδρομές! Σας επισημαίνουμε, πως η σήμανση στην Γαλλία παρουσιάζει κάποια ιδιαιτερότητα: οι αυτοκινητόδρομοι έχουν μπλε σήμανση, το εθνικό οδικό δίκτυο πράσινο (το αντίθετο με ότι ισχύει στις υπόλοιπες χώρες), ενώ ο δευτερεύων επαρχιακός δρόμος έχει χρώμα κίτρινο (Bis). Σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να χρησιμοποιήσετε το εθνικό οδικό δίκτυο (πράσινο)!
Μόλις περάσαμε το Philippeville, ακολουθήσαμε τις πινακίδες για την γαλλική Reims (N43-46). Το Rocroi, είναι το πρώτο γαλλικό χωριό που συναντήσαμε, αλλά στο Lonny σταματήσαμε να ξεκουραστούμε και να απολαύσουμε τις γευστικές γαλλικές μπακέτες. Η επαρχία της Γαλλίας πραγματικά εκπληκτική! Φτάνοντας στο Reims αναγκαστήκαμε να μπούμε στην πόλη, για να ανεφοδιασμό. Είναι κάτι που πρέπει να προσέξετε στην Γαλλία, καθώς σε αντίθεση με τους αυτοκινητόδρομους, στο εθνικό δίκτυο τα βενζινάδικα δεν είναι συχνά. Υπάρχουν, κυρίως, κοντά στις πόλεις. Μετά το Reims ακολουθήσαμε σήμανση για Chalons-En-Champagne, Bar-Le-Duc και Chaumont. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και για καλή μας τύχη η κατευθύνσεις της διαδρομής δεν ήταν προς τα συννεφιασμένα σημεία του ορίζοντα. Φτάνοντας στο Chaumont, υπάρχουν πλέον πινακίδες για Dijon. Στην διαδρομή για Dijon, συναντήσαμε το εκπληκτικό χωριό Langres.
Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο χωριό-κάστρο το οποίο βρίσκεται πάνω σε έναν λόφο. Πλησιάζοντας, το τοπίο ήταν εκπληκτικό, που δεν μας άφηνε περιθώρια να μην αφήσουμε για λίγο την εθνική οδό και να μπούμε στο κέντρο του. Μπαίνοντας, σου δημιουργούνταν η αίσθηση πως ο χρόνος έχει σταματήσει! Ενα μεσαιωνικό κάστρο πολύ καλά διατηρημένο. Το Langres είναι η γενέτειρα του εγκυκλοπαιδιστή Diderot, το άγαλμα του οποίου βρίσκεται σε κεντρική πλατεία.
Η ώρα είχε φτάσει πλέον κοντά στις 9.00μμ. και ξεκινήσαμε κατευθείαν για Dijon, χωρίς ενδιάμεσες στάσεις. Κατά τις 10.00μμ. βρισκόμασταν στην Dijon. Μια πολύ συμπαθητική πόλη. Πολύ εύκολα βρεθήκαμε στο κέντρο της και αρχίσαμε την αναζήτηση ξενοδοχείου. Καταλήξαμε στην συμφέρουσα λύση (περίπου 27ευρώ/άτομο) του Ibis Hotel, που βρίσκεται κοντά στο κέντρο. Τακτοποιήσαμε τα πράγματα και κλειδώσαμε τις μηχανές μπροστά στην ρεσεψιόν και βγήκαμε μια βόλτα για φαγητό. Παρά το γεγονός ότι είχαμε κάνει αρκετά χιλιόμετρα σήμερα, δεν ήμασταν τόσο κουρασμένοι...