Dubrovnik - Makarska - Split

Τα ξυπνητήρια χτυπάνε και σηκωνόμαστε σιγά σιγά για να αρχίσουμε το μάζεμα και το φόρτωμα των πραγμάτων... Μετά από καμιά ώρα βρισκόμαστε στην είσοδο του σπιτιού και χαιρετάμε την οικογένεια που μας νοίκιασε το δωμάτιο. Τελευταίες φωτογραφίες με φόντο την όμορφη θέα και ξεκινάμε...
Η εθνική οδός της Κροατίας από το Ντουμπρόβνικ μέχρι το Σπλιτ, έχει χαρακτήρα επαρχιακού δρόμου με μια λωρίδα για κάθε ρεύμα και αρκετές στροφές. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι παρόλο που η απόσταση είναι 215 χιλιόμετρα, το κάναμε 5:30 ώρες με δύο μισάωρα και ένα δεκάλεπτο διάλλειμα. Τουλάχιστον η  άσφαλτος στα μεγαλύτερα τμήματά είναι αρκετά καλή. Επίσης το μεγαλύτερο μέρος της είναι παραλιακό με τα γαλαζοπράσινα νερά της Δαλματικής να προσφέρουν ένα πολύ όμορφο θέαμα. Ένα ακόμα στοιχείο είναι ότι ένα παραλιακό τμήμα ανήκει στη Βοσνία κι έτσι περνάς αναγκαστικά δύο φορές (είσοδο-έξοδο) από Βοσνιο-Κροατικά σύνορα χωρίς όμως κανέναν έλεγχο. Ωστόσο η διαφορά στην οδική συμπεριφορά μεταξύ Κροατών και Βοσνίων, έστω και σε αυτά τα λίγα χιλιόμετρα, ήταν αισθητή. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας Βόσνιος με φορτηγό, βγήκε από βενζινάδικο στο δρόμο επιταχύνοντας, χωρίς καν να κοιτάξει το δρόμο... Τώρα αν ήταν τυχαίο...
Το πρώτο μεγάλο διάλλειμα το κάναμε για να τσιμπήσουμε κάτι σε ένα καφέ που συναντήσαμε πάνω στην εθνική. Στο εσωτερικό του είχε ένα άκρως εντυπωσιακό ντεκόρ καθώς ήταν φτιαγμένο σαν σπηλιά. Περίπου στη μέση της απόστασης κάναμε ένα δεκάλεπτο διάλειμμα για να ξεπιαστούμε και τη δεύτερη μεγάλη στάση την κάναμε στη Μακάρσκα, μισή ώρα περίπου πριν το Σπλιτ. Μια πολύ όμορφη πόλη που συνδίαζε βουνό με θάλασσα, όπου στον κεντρικό δρόμο υπήρχαν πάγκοι όπου έμποροι πουλούσαν διάφορα φρούτα και λικέρ. Παρκάραμε τις μηχανές δίπλα στη θάλασσα και αγοράσαμε κάμποσα φρούτα μεταξύ των οποίων και ένα καρπούζι το οποίο και <<σφάξαμε>> επί τόπου... Μετά από αυτές τις στιγμές χαλάρωσης συνεχίσαμε και καταφθάσαμε στην πρωτεύουσα της Κροατίας το Σπλιτ.
Κατευθυνθήκαμε στο λιμάνι, όπου όπως και σε κάθε πόλη της Κροατίας, βρίσκεις συνήθως ανθρώπους οι οποίοι νοικιάζουν δωμάτια. Στην πρώτη μας επίσκεψη για αυτοψία στα δωμάτια δε φανήκαμε τυχεροί καθώς δεν μας ικανοποιούσαν, αλλά στη δεύτερη περίπτωση αυτό που είδαμε μας ενθουσίασε! Πολύ καθαρά, καινούρια και όμορφα δίκλινα με κοινή εξωτερική έξοδο και σε πολύ καλή τιμή!
Μετά από ένα δίωρο στο οποίο είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε ένα μπάνιο και να χαλαρώσουμε, ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στο κέντρο του Σπιτ. Εκεί υπήρχε ένας τεράστιος πεζόδρομος με καφετέριες, διακοσμημένη με μεγάλους φοίνικες και φόντο την παλιά πόλη. Και όλα αυτά δίπλα στη θάλασσα.  Εντύπωση μας έκανε ο <<διαφορετικός>> πιο <<προσεγμένος>> κόσμος της πρωτεύουσας καθώς και ο μέσος όρος ύψους, κυρίως των γυναικών... Μιλάμε για 1.80 και πάνω! Συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας στο εσωτερικό της παλιάς πόλης όπου υπήρχαν πολλά εμπορικά και τουριστικά καταστήματα και πολύς κόσμος που έκανε τη βόλτα του. Η βραδιά μας ολοκληρώθηκε με ένα χορταστικό δείπνο σε ένα εστιατόριο. Και εδώ μείναμε πολύ ικανοποιημένοι από τη γεύση, οι τιμές όμως ήταν σε κανονικά πλαίσια, σε αντίθεση με το Ντουμπρόβνικ, που οι αρκετά χαμηλές τιμές μας είχαν κακομάθει...