Ελλάδα - Πολωνία

Έφτασε ο Αύγουστος και η Ολυμπιακοί Αγώνες μαζί! Το MotoRiders Club έπρεπε να πάρει τα βουνά, τις θάλασσες και τα λαγκάδια. Οι προορισμοί πολλοί εντός Ελλάδας... Έλα, όμως, που εμένα μου έκατσε κάτι πρωτοφανές για τα μέχρι στιγμής δεδομένα της λέσχης...: Ταξίδι στην Πολωνία ας πούμε... Ναι, και όμως είμαι αλήθεια!!! (τσιμπήστε με, γιατί δεν το πιστεύω ακόμα!!!)
Έτσι, πριν καλά το καταλάβω άρχισα να ψάχνω πως θα οργανωθεί ένα τέτοιο ταξίδι. Το ταξίδι θα το έκανα με συνεπιβάτη και μάλιστα πολωνέζα, την Μόνικα. Έτσι, εξάλλου, εξηγείται ένα τέτοιο ταξίδι - πιστέψτε με, παιδιά χρειάζεται κάποιος να ξέρει πολωνικά!!! Άσε, που στην Πολωνία μάθαμε ότι έχουμε και FUN CLUB!
Η πρώτη δουλειά που έπρεπε να κάνουμε ήταν να ρωτήσουμε ποιος ήταν ο ασφαλέστερος προορισμός για να φτάσουμε χωρίς άγχος. Φυσικά, είναι από Ιταλία και αναλόγως που θέλεις να πας στην Πολωνία. Εμείς, θέλαμε να πάμε στο σπίτι της Μόνικας, που αποτέλεσε και τη βάση για να δούμε την Πολωνία και βρισκόταν στα νότια της Πολωνίας κοντά στα σύνορα με Σλοβακία. Την απόσταση της διαδρομής την υπολογίσαμε μέσω υπολογιστή και μας, ο οποίος μας έδειξε πως έπρεπε να διανύσουμε 925χλμ. από την Τεργέστη της Ιταλίας μέχρι εκεί που θέλαμε στην Πολωνία, περνώντας από Αυστρία και Σλοβακία. Μάθαμε ότι πάνε πάρα πολλοί Πολωνοί από αυτό το δρομολόγιο και είναι μια χαρά. Έτσι, πάμε να ρωτήσουμε ποιο καράβι πάει Τεργέστη και πόσο θα μας κοστίσει. Η μόνη εταιρία που πάει Τεργέστη είναι η ΑΝΕΚ LINES. Πήγαμε, λοιπόν, στα κεντρικά γραφεία στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην Λεωφ. βασ. Αμαλίας. Ρωτάμε τι θα μας στοιχίσει και πόσες ώρες είναι το ταξίδι. Το ταξίδι από Πάτρα μέχρι Τεργέστη διαρκεί 36 ώρες. Αμέσως, σκεφτήκαμε ότι θα χρειαστούμε καμπίνα. Εμείς θέλαμε να φύγουμε στις 8 Αυγούστου και να γυρίσουμε στις 31 Αυγούστου. Οπότε έχουμε και λέμε: 8 Αυγούστου είναι μεσαία περίοδος (υπάρχει χαμηλή και υψηλή) και 31 Αυγούστου είναι χαμηλή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πληρώσουμε συνολικά με καμπίνα 2 ατόμων και μηχανή, 660 ευρώ.... φέρε μου νερό γιατί θα πέσω στον γκρεμό!!! Ακόμα δεν ξεκινήσαμε και είμαστε με μείον 660 ευρώ. Φυσικά, υπάρχουν και πιο φτηνά χωρίς καμπίνα, κλπ. Η μηχανή, πάντως, είναι φτηνή 50 ευρώ πήγαινε-έλα. Φύγαμε από τα γραφεία της ΑΝΕΚ LINE με 3 χαρτάκια στο χέρι και τώρα, πλέον, έπρεπε να δούμε τι άλλο θα έπρεπε να έχουμε μαζί μας.
Για την κυκλοφορία της μηχανής θα πρέπει να έχετε προμηθευτεί την πράσινη κάρτα, την οποία θα την ζητήσετε από την ασφαλιστική σας εταιρία και βγαίνει γρήγορα... πάλι καλά!!! Αυτό θα σας στοιχίσει περίπου στα 10 ευρώ. Το σημαντικότερο είναι να μην ξεχάσουμε τα διαβατήρια. Είμαστε εντάξει!!! Από εκεί και πέρα μένουν να πάρουμε τα μπαγκάζια του ο καθένας... Πάρτε και χειμωνιάτικα ρούχα μαζί σας γιατί Αύγουστος στην Πολωνία δεν έχει καμιά σχέση με Ελλάδα. 8 Αυγούστου, λοιπόν, και το καράβι φεύγει 12 το βράδυ - πολύ ωραία, πάμε για ύπνο κατευθείαν! Το ταξίδι μέχρι την Πάτρα το ξέρετε, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι. Φτάσαμε Πάτρα, βάλαμε την μηχανή μέσα. Υπάρχει αρκετός χώρος γιατί τα καράβια είναι μεγάλα. Το πρωί και 9 Αυγούστου φτάνει Ηγουμενίτσα και το μεσημέρι είναι Κέρκυρα και μάθαμε πως φτάνει Τεργέστη 8 το πρωί ώρας Ιταλίας (1 ώρα πίσω από εμάς) στις 10 Αυγούστου.
Φτάσαμε, λοιπόν, Τεργέστη με άγχος να μας κυριεύει για το τι θα συναντήσουμε καθώς ήταν το παρθενικό μας ταξίδι στην Ευρώπη με μηχανή! Ο κόσμος είχε κολλήσει και η έξοδος από το καράβι δεν προχωρούσε εύκολα. Οι καραμπινιέροι (αστυνομικοί) έκαναν έλεγχο στα διαβατήρια όλων και αυτό λόγω Ολυμπιάδας - θες να ξεφύγεις και σε κυνηγάει ο Κεντέρης παντού!!! Μετά από 1 ώρα, επιτέλους, βγήκαμε από το πλοίο. Ο καιρός ήταν ο ίδιος λες και μας ακολουθούσε από την Ελλάδα. Κάνουμε 100 μέτρα και τι να δω; Δρόμος δεξιά, δρόμος και αριστερά... Ναι, δεν λέω, αλλά σήμανση δεν είχε καμιά σχέση με αυτή του χάρτη της Ευρώπης που είχαμε μαζί μας - απαραίτητο εργαλείο!!! Έδειχνε πως έπρεπε να πάμε προς Βενετία, δηλαδή αριστερά, μπροστά μας όμως ήταν ένα αυτοκίνητο με πολωνούς και κάναμε δεξιά, οπότε σκέφτηκα: δεν μπορεί κάτι θα ξέρουν...
Τους ακολουθήσαμε, τουλάχιστον, μέχρι να βγούμε από Τεργέστη μπας και δούμε καμιά πινακίδα με ονομασία μεγάλων πόλεων. Να, όμως, που δεν σταματάνε μετά από ένα τέταρτο... σταματάμε και εμείς και εμείς. Λέω στην Μόνικα να τους ρωτήσει γιατί εδώ με τους ιταλούς δεν θα βγάλουμε άκρη... όλες οι πινακίδες γραμμένες στα ιταλικά.
Πληροφορηθήκαμε, λοιπόν, ότι εκεί που θέλαμε να πάμε έπρεπε να είχαμε πάει αριστερά και εμείς ήμασταν διαμετρικά αντίθετα. Τώρα τι κάνουμε; Γυρίζουμε πίσω; Μας ρώτησαν γιατί είχαμε επιλέξει την διαδρομή μέσω Βενετίας και μας πρότειναν να πάμε μέσω Σλοβενίας, αφού είχαμε πάρει ήδη την αντίθετη κατεύθυνση από την προγραμματισμένη. Έτσι, θα γλιτώναμε και 100 χιλιομετράκια. Μας διαβεβαίωσαν πως δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα καθώς και αυτοί από εκεί πάνε. Συμφωνούμε, τους ευχαριστούμε και μπήκαμε σε εθνική της Ιταλίας. Καθώς πηγαίναμε, ψάχναμε να δούμε πινακίδα που να λέει Σλοβενία... έλα, όμως, που πηγαίναμε γρήγορα και την προσπεράσαμε χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι!!! Σταματήσαμε, ανοίγουμε χάρτη και βλέπουμε ότι πηγαίναμε από εκεί που είχαμε πει αρχικά να πάμε, δηλαδή προς Βενετία. Με λίγα λόγια κάναμε κύκλο! Στον χάρτη βρίσκουμε πως σε 20 χιλιόμετρα, τα οποία είχαμε κάνει ήδη - έτσι και χάσεις πινακίδα, δεν βγαίνεις και εύκολα από την εθνική - υπάρχει έξοδος για Gorizia, η οποία οδηγεί σε κάποιο συνοριακό σταθμό με την Σλοβενία.
Φτάνουμε, επιτέλους, με μπόλικο άγχος και περνάμε τα σύνορα. Μέχρι αυτή την στιγμή έχουμε κάνει 60χλμ. και αν δεν είχαμε κάνει λάθος, θα είχαμε μπει Σλοβενία σε 30χλμ. από Τεργέστη. Τέλος πάντων, συνεχίζουμε για Ljubljana, ακολουθώντας τον χάρτη και με προσοχή καθώς ο δρόμος είναι επαρχιακός, καλός και στροφούλες. Φτάνουμε Ljubljana - μέχρι εδώ 168χλμ. - και θέλουμε άλλα 54χλμ. για να περάσουμε τα σύνορα με Αυστρία (συνολικό κόστος λάθους 80χλμ.) Αυτά τα 54χλμ. είναι απίστευτα όμορφα, ανάμεσα σε βουνά, πολύ πράσινο, πολλά τούνελ, τέλεια διαδρομή! Περνάμε τα σύνορα και είμαστε Αυστρία. Το σκηνικό ίδιο. Κατεβαίνουμε απίστευτα βουνά, πολύ κλειστές στροφές και με μεγάλες κατηφορικές κλήσεις.
Επόμενη πόλη που συναντάμε είναι το Klagenfurt. Μετά αλλάζει ο δρόμος και μπαίνουμε σε εθνική με πάρα πολύ καλή άσφαλτο και 3 λωρίδες κατά κατεύθυνση, με διαχωριστικό. Με λίγα λόγια το "λούνα πάρκ" του μοτοσυκλετιστή! 14:13 στάση 20χλμ. μετά το Klagenfurt για ξεκούραση, βενζίνη και να πάρουμε ένα αυτοκόλλητο σήμα για την εθνική, κάτι σαν διόδια. Το κόστος του αυτοκόλλητου είναι 4,30 ευρώ και μπορείς να "ξεσκιστείς" στις βόλτες στην εθνική της Αυστρίας για μια εβδομάδα - αυτό θα πει μαγκιά, μπράβο!
Τα χιλιόμετρα φεύγουνε εύκολα και περνάμε και την επόμενη μεγάλη πόλη πριν την Wien που είναι το Graz.Το Graz το προσπερνάμε και βουρ για Wien περνάμε έξω από την Wien για να αποφύγουμε κίνηση λόγω έργων και να μην χάσουμε χρόνο γιατί έχουμε και αρκετό δρόμο μπροστά μας. Μέχρι την Wien από τα σύνορα σε Σλοβενία έχουμε κάνει 353χλμ. και η ώρα έχει πάει 15:30 και έχουμε άλλα 75χλμ. μέχρι Bratislava, σύνορα με Σλοβακία. Για Bratislava σε βγάζει από εθνική και μπαίνεις. ας πούμε, σε έναν πιο επαρχιακό δρόμο. Ξανά, όμως, χάσαμε την πινακίδα και συνεχίσαμε να κινούμαστε στην εθνική, βλέποντας πλέον πινακίδες για Gyor και Budapest, δηλαδή βουρ για Ουγγαρία! Ευτυχώς, σταματάμε και πάλι μας σώζει ο χάρτης. Είχαμε σταματήσει σε μια έξοδο που μέσα από κάτι χωριά και εντελώς από επαρχιόδρομο ο οποίος μας έβγαζε στον δρόμο για Bratislava, αλλά 20χλμ λάθος.
Επιτέλους, φτάνουμε και περνάμε τα σύνορα τα σύνορα Αυστρίας - Σλοβακίας, συνολικά 418χλμ. χιλιόμετρα μέσα στην Αυστρία από τα σύνορα της Σλοβενίας. Βάζουμε βενζίνη, λίγη ξεκούραση, νεράκι γιατί έκανε ζέστη και ξεκινάμε πάλι για Πολωνία πλέον. Η λόρδα αρχίζει να μας κόβει... Μετά την Bratislava και σε 30χλμ. κάνουμε στάση για φαγητό δίπλα στην εθνική. Η ώρα ήταν 17.30. Καθαρίζει η Μόνικα πάλι, γιατί τα σλοβένικα με τα πολωνικά μοιάζουν, οπότε ξέραμε τι παίρναμε... Η κούραση είχε κάνει την εμφάνισή της αλλά έπρεπε να συνεχίσουμε.
18:15 φεύγουμε για Zilina και μετά από 1 ώρα, άρχισε να με πιάνει η νύστα σιγα-σιγά... Στάση για φραπέ! Δεν πάει άλλο... Μην μπερδεύεστε, δεν υπάρχει φραπέ στην Σλοβακία αλλά έφυγα οργανωμένος από την Αθήνα. Χτυπάω ένα φραπεδάκι στα γρήγορα και φεύγουμε γιατί η νύχτα ήταν μπροστά μας. 20:00 και βράδιαζε, ξεκινάμε ανανεωμένοι από τον φραπέ και πριν τη Zilina πάλι έργα που μας βγάζουν από εθνική. Φτάνουμε Zilina και τα έργα συνεχίζονται λίγο περίπου 50χλμ. ήταν όλο το πακέτο που φάγαμε. Η ώρα περνούσε. Ήταν 22:00 και από την Zilina θέλαμε άλλα 103χλμ. μέχρι Chyzne σύνορα με Πολωνία.
Περνώντας από Mayein - Kralovany και Dolny Kubin δεν μπορώ να σας πω τίποτα για αυτά τα μέρη, καθώς τα πέρασα ενώ είχε πέσει το μαύρο σκοτάδι! Σταματάμε για βενζίνη 12χλμ. πριν τα σύνορα για Πολωνία, καθαρίσαμε τα κράνη από απίστευτα μαμούνια, γεγονός που εξηγείται καθώς πηγαίναμε παράλληλα με ποτάμι. Φτάνουμε στα σύνορα Σλοβακίας - Πολωνίας και η ώρα είναι 24:00 και οι φύλακες μας βλέπουν σαν εξωγήινους. Το τοπίο, εκείνη την ώρα, είναι σαν σκηνικό σε ταινία του Χιτσκοκ... ομίχλη και απίστευτο κρύο! Πρώτη δουλειά πριν συνεχίσουμε ήταν να βγάλουμε τα χειμωνιάτικα από την μπαγκαζιέρα. Πιστέψτε με, νόμιζα πως είχαμε Δεκέμβρη μήνα!
Ο δρόμος μέχρι Niedzwiedz, στην έδρα μας, δεν είναι καλός. 24:20 φεύγουμε από τα σύνορα και όμως: ΝΑΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΩΝΙΑ! Έχουμε να κάνουμε άλλα 54χλμ. μέχρι να φτάσουμε . Ο δρόμος, όμως, δεν βοηθάει καθόλου. Είναι όλο μπαλώματα και ευτυχώς όχι λακκούβες, Η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο αρκεί να σκεφτείτε  το σκοτάδι και την κούραση! Η ώρα είναι 1:15 και δεν το πιστεύω: είμαι Niedzwiedz στο σπίτι της Μόνικας! Μετά από 1026χλμ. και 16 ώρες ταξιδιού!