Niedzwiedz - Kazimierz Dolny

13 Αυγούστου 2004: Είναι μια μέρα αδράνειας λόγω καιρού. Ο καιρός είναι βροχερός, δηλαδή κάτι σαν φθινόπωρο προς χειμώνα στην Ελλάδα. Ξυπνητούρια γύρω στις 12:00. Έβρεχε όλη τη νύχτα, καθόμαστε, αράζουμε, μπαίνουμε ίντερνετ. Βλέπουμε καιρό, λέει ότι φτιάχνει... μακάρι! Τρώμε το μεσημέρι και ο ήλιος κάνει δειλά την εμφάνισή του. Η Μόνικα λέει ότι αν θέλουμε να γυρίσουμε κάποια πράγματα στην Πολωνία, θα πρέπει να φύγουμε. Μαζεύουμε τα απολύτως απαραίτητα για ταξίδι, καβαλάμε τη μηχανή για να πάμε στο Kazimierz Dolny που είναι 174χλμ. πριν την Warszawa και είναι ένα μέρος αρκετά τουριστικό αλλά όχι όπως στο Zakopane. Είναι δίπλα στον ποταμό Wista, ο μεγαλύτερος ποταμός της Πολωνίας, που την διασχίζει σχεδόν όλη.
Ξεκινάμε και η ώρα είναι 15:30. Το τοπίο είναι το ίδιο πράσινο και οι δρόμοι είναι χάλια... πολύ χάλια! Το οδόστρωμα είναι καλό αλλά στενοί. Αυτό σημαίνει δύσκολα τρέχεις και δεν κάνεις εύκολα προσπεράσεις όταν υπάρχει μάλιστα νταλίκα... λίγο δύσκολο. Θέλει μεγάλη προσοχή γενικά! Αυτό συνεπάγεται με χάσιμο χρόνου. Σε αυτά προστέθηκαν τα έργα και οι παρακάμψεις - αυτά μου φάνηκε πως έφυγαν από την Αθήνα και ήρθαν εδώ! Επιπλέον οι βρεγμένοι δρόμοι γιατί ο καιρός που είχαμε πριν φύγουμε, τώρα ήταν μπροστά μας. Ευτυχώς, έφυγε και δεν φάγαμε την βροχή στην μάπα. Έλα, όμως, που έχει πέσει και το μαύρο σκοτάδι, οπότε πέφτουν και οι ρυθμοί του ταξιδιού. Τέλος πάντων, μετά από 327χλμ. που ήταν η διαδρομή συν τις παρακάμψεις, τελικά κάναμε 367χλμ. σε 8 ώρες! Τι λέτε ρε παιδιά; Αλεξανδρούπολη θα είχα φτάσει!
Το τοπίο εδώ ήταν κάπως θλιβερό, γιατί η ώρα ήταν 23:50, δεν κυκλοφορούσε κανείς. Είχε ξαστεριά και ομίχλη. Εμείς ψάχναμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει μέσω ίντερνετ. Το βρίσκουμε και είναι ένα τρομερό κτήριο από το 1600 - παρακαλώ! Ανακαινισμένο. Σε αυτό έμεναν οι μοναχοί από το διπλανό μοναστήρι και το δωμάτιο τέλειο αλλά σοφίτα... και όλα αυτά με 35 ευρώ. Με πρωινό, στυλ μπουφέ, τρως όσο θέλεις μέχρι να σκάσεις...