Για ακόμα μια φορά, το πρωινό μας ξύπνημα, μας επιφύλασε κάτι που πλέον είχε σταματήσει να μας εκπλήσει. Η βροχή για ακόμη μια φορά έπεφτε ασταμάτητα έξω ! Εμείς βέβαια απτόητοι και συνηθισμένοι πια αποφασίσαμε να τα μαζέψουμε και να φύγουμε. Ύστερα απο λίγο βρισκόμασταν ήδη στο δρόμο με πορεία προς Zell Am See, αν αντέχαμε φυσικά να κάνουμε όλα αυτά τα χιλιόμετρα κάτω από συνεχή βροχή και πολύ κρύο. Αρκετά χιλιόμετρα παραπέρα, περάσαμε από μια πολύ όμορφη λίμνη, την λίμνη Misurina, οπου όπως μας ενημέρωσαν το προηγούμενο βράδυ, ο μύθος λέει οτι είχε δημιουργηθεί από τα δάκρυα της (Πριγκίπισσας ) Βασίλισσας Sissi. Λίγο πιο μακριά σταματήσαμε σε μία ακόμα ωραία λίμνη για μερικές φωτογραφίες.
Συνεχίζοντας, βγήκαμε στον SS51, οπου περάσαμε την Winnebach και μετά ακολουθήσαμε τον SS100 μέχρι την Lienz (είχαμε δηλαδή περάσει τα σύνορα και ήμασταν Αυστρία). Σταματήσαμε σε ένα βενζινάδικο να αγοράσουμε την γνωστή Vitenza προς 4,30€, μιας και τα σχέδια μας ήταν να πάρουμε Autobahn και να πηγαίναμε Βιέννη. Ανεβαίνοντας τον δρόμο SS108, για μια ακόμα φορά, είχαμε χαζέψει. Το τοπίο φοβερό, όπως και το κρύο βέβαια (λόγω ψιλόβροχου). Η θερμοκρασία ήταν κάτω από 10 βαθμούς και δεν έλεγε να ανέβει. Απτόητοι συνεχίσαμε την πορεία μας, η οποία περνούσε μέσα από αρκετά τούνελ. Στο σημείο Matreier Tavern eius, πληρώσαμε διόδια 8€ για να περάσουμε μια αρκετή μεγάλη σύραγγα. Βγαίνοντας απο την σύραγγα που περνούσε μέσα απο το μεγάλο βουνό, συνεχίσαμε τον SS168 και μετά απο 1 ώρα περίπου, φτάσαμε στο Zell Am See την στιγμή ακριβώς που η βροχή δεν αντεχόταν άλλο και δυνάμωνε ολοένα και περισσότερο. Ύστερα από λίγο ψάξιμο, βρήκαμε δωμάτιο με 45€ το άτομο. Εδώ αξίζει να αναφερθεί οτι απο ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο οι τιμές είχαν μεγάλες διαφορές. Κατευθείαν για μπάνιο ύστερα απο τόση βροχή, στέγνωμα τα πράγματα και γρήγορα έξω στην πόλη.
Στο εστιατόρια που πήγαμε να φάμε, μας ενημέρωσαν οτι κάθε Τετάρτη τα καλοκαίρια, διοργανώνεται ένα φεστιβάλ, το “music nights”, οπου διάφορα μουσικά γκρουπάκια βγαίνουν στους δρόμους και παίζουν από τις 7:30 μέχρι τις 12:00. Απολαύσαμε ένα πραγματικά γευστικότατο επιτέλους αλλά και πελώριο πιάτο ο καθένας και στη συνέχεια βγήκαμε και πάλι στους δρόμους για να δούμε το φεστιβάλ απο κοντά. Η κατάσταση θύμιζε αρκετά «Ανακατωσάρια», το αποκριάτικο έθιμο των Γρεβενών. Κάθε λογής μουσικοί, όπως κλασικοί, jazz, συμφωνική, στηνόντουσαν σε διάφορα σημεία της πόλης και έπαιζαν την μουσική τους, ενώ ο κόσμος τους χάζευε. Τριγύρω απο τις πλατείες είχαν στηθεί αρκετά κιόσκια που σέρβιραν διάφορα είδη μπύρας. Η μπύρα δηλαδή έρεε άφθονη ! Πολλή κίνηση στους δρόμους απο κόσμο (κυρίως νεολαία), αν και ο καιρός ήταν έτοιμος να ρίξει καρεκλοπόδαρα και πάλι.
Όταν πια είχε πλέον βραδιάσει μπήκαμε σε ένα μπαρ,με ονομασία “Insider”, οπου είχε και τον πιο πολύ κόσμο. Εκεί πιάσαμε συζήτηση με κάποιους ντόπιους, οπου και μας έδωσαν διαφόρων ειδών πληροφορίες σχετικά με την ζωή στο Zell Am See. Δύο ωρίτσες αργότερα, αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο, τρώγοντας κάτι πρώτα στο δρόμο.