Πρόλογος...
Πρώτα απ΄όλα θέλω να ευχαριστήσω το MotoRiders Club γιατί χωρίς αυτό ένα τέτοιο ταξίδι έμοιαζε όνειρο δύσκολο και απραγματοποίητο.Όμως τίποτε τελικά δεν είναι δύσκολο όταν κάνεις αυτό που θέλεις. Ξεκινήσαμε λοιπόν να σκεφτόμαστε που θα θέλαμε να πάμε και αν μπορούσε να χωρέσει στις μέρες που είχαμε διαθέσιμες. Ο Γιώργος έθεσε ως απόλυτο θέλω το να πάμε στο Μόναχο και ως δεύτερο θέλω το Μονακό. Πήρα λοιπόν το χάρτη και άρχισα να ψάχνω διαδρομές και μέρη από τα οποία θα περνούσαμε και θα διανυκτερεύαμε. Σχετικά με το πόσα χιλιόμετρα θα κάναμε την ημέρα ακολούθησα τη συμβουλή του φίλου μας Μανώλη να μην ξεπεράσουμε την ημέρα κατά μέσω όρο τα 250-300χλμ.
Μετά από πολλά σχέδια και πολλούς αστάσθμητους παράγοντες που παρα λίγο να αναβάλουν το ταξίδι μας, καταλήξαμε με το Γιώργο στην εξής διαδρομή: Ιωάννινα - Ηγουμενίτσα - Βενετία - Ίνσμπρουκ - Σάλτσμπούργκ - Μόναχο - Ζυρίχη - Γενέβη - Αβινιόν - Μασσαλία - Κάννες - Μονακό - Γένοβα - Βερόνα - Βενετία - Ηγουμενίτσα - Ιωάννινα, που θα την κάναμε σε 16 ημέρες. Αρχικό πλάνο ήταν να μην κάνουμε κάποια κράτηση σε ξενοδοχεία αλλά να βρίσκουμε όταν θα φτάναμε σε κάθε σταθμό μας, μήπως και κάποια μέρα δε θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε το πρόγραμμά μας. Στην πορεία όμως, με το φόβο ότι σε κάποια μέρη λόγω ακμής της τουριστικής σεζόν δε θα βρίσκαμε δωμάτιο άρχισα να ψάχνω στο διαδύκτιο και τελικά κατέληξα να κλείσω όλες τις διανυκτερεύσεις μας. Αυτό για εμάς θεωρώ ότι ήταν καλό και επειδή σαν πρωτάρηδες στην ευρώπη ήταν πολύ εύκολο να παρασυρθούμε από τις από τις εικόνες και να βγούμε τελείως εκτός προγράματος, και γιατί ξέραμε από την αρχή το κόστος της διαμονής. Μεγάλη μας χαρά ήταν ότι στο τάξιδι με το καράβι, που και για τους δυο μας είναι κάτι πολύ άχαρο, είχαμε την παρέα του Κυριάκου και της Δήμητρας και όταν πηγαίναμε και όταν γυρίζαμε.
Έτσι ξεκινήσαμε από τα Γιάννενα στις 8 Αυγουστου 2008 για το παρθενικό μας ταξίδι στην Ευρώπη. Το καράβι με το οποίο ταξιδέψαμε είναι τα "Λευκα Όρη" της ΑΝΕΚ LINES, ένα καράβι αρκετά μέτριο χωρίς να έχει κάτι να κάνεις κατά τη διάρκεια του τάξιδιού. Καμπίνα δεν είχαμε κλείσει και επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμη και γιατί η διαφορά στο εισητήριο ήταν πολύ μεγάλη. Έτσι πληρώσαμε μόνο 219€ τα δύο άτομα και η μηχανή με επιστροφή (85€ το άτομο και 49€ η μηχανή).
Το ταξίδι διαρκεί 24 ώρες και όπως είναι φυσικό κάπως πρέπει να βολευτείς για να περάσει η νύχτα. Ευτυχώς για μας ο Κυριάκος και η Δήμητρα είχαν μπει από την Πάτρα και είχαν κάνει κουμάντο χώρου και για μας. Η μέρα πέρασε ευχάριστα κουβεντιάζοντας, καθώς είχαμε καιρό να τα πούμε. Φάγαμε και στο εστιατόριο του καραβιού το οποίο πρέπει να πω ήταν πολύ καλύτερο από ότι το περίμενα και με πολύ λογικές τιμές. Το βράδυ φουσκώσαμε δύο πλαστικά στρώματα θαλάσης και περάσαμε τη βραδιά (εγώ δηλαδή όχι απλά πέρασα τη βραδιά, κοιμήθηκα σχεδόν οκτάωρο).
9.8.2008 - Το ταξίδι ξεκινά...
Το πρωι στις 8 είχαμε φτάσει.Κατεβήκαμε χαιρετήσαμε τα παιδιά και ξεκινήσαμε για Castelfrango 50χλμ βόρεια της Βενετίας. Από πιο δρόμο πήγαμε ακριβώς δεν ξέρω γιατί βάλαμε το GPS και το ακολουθήσαμε πιστά. Πάντως η διαδρομή ήταν όμορφη μέσα από κατοικημένη περιοχη αλλά και από εξοχή. Η διαφορά στους δρόμους και στην καθαριότητα έγιναν αισθητά από την πρώτη στιγμή. Πρώτη στάση το Market 2 ruote όπου κάναμε ένα καλό ανεφοδιασμό σε εξοπλισμό. Μετά από 3 ώρες με την πίσω βαλίτσα ετοιμη να σκάσει και με 700€ λιγότερα στις τσέπες φύγαμε για το Trins, όπου είχα κλείσει την πρώτη μας διανυκτέρευση. Ο δρόμος είναι πολύ καλός, στα περισότερα σημεία με διαχωριστικές μπάρες στα δύο ρεύματα. Η απόσταση από το Castelfranco μεχρι το Trins είναι 270χλμ. Ακολουθήσαμε τον SS47 προς Trento. Κινούμενοι σε επαρχιακό δρόμο, λίγο πριν το Trento συναντήσαμε την Laco di Caldonazzo, μια λίμνη με οργανωμένη παραλία, οπου σταματήσαμε για τον πρώτο καφέ σε ιταλικό έδαφος.
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας μέχρι το Trento, κινηθήκαμε στον SS47. Μετά το Trento ακολουθήσαμε τον Ε45, μέχρι τό Trins. Το τοπίο άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει και τις πεδιάδες του ιταλικού βορρά διαδέχθηκαν οι Αλπεις. Λίγο πριν τα σύνορα κάναμε στάση σε βενζινάδικο για να εφοδιαστούμε με τη βινιέτα, το απαραίτητο αυτοκόλλητο χαρτάκι που σου δίνει τη δυνατότητα να κινηθεί στούς δρόμους της Αυστρίας. Είκοσι χιλιόμετρα μετά τα σύνορα Ιταλίας Αυστρίας, φτάσαμε στο Trins. Το χωριό βρίσκεται μέσα στην κοιλάδα. Σχεδόν παραμυθένιο. Είχαμε κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο Tirolerhof, προς 58 ευρώ τη βραδιά, μαζί με πρωινο.
Το ξενοδοχείο χτισμένο σύμφωνα με την αρχιτεκτονική της περιοχής και ο ιδιοκτήτης του φιλόξενος, μας παραχώρησε μάλιστα και το προσωπικο του γκαράζ για να σταθμευσουμε το βράδυ τη μηχανή. Αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο κατεβήκαμε να κάνουμε μια βόλτα στο χωριό. Η ώρα ηταν 8 το βράδυ και στούς δρόμους δεν κυκλοφορούσε κανένας. Αφού περιπλανηθήκαμε για λίγο στους δρόμους του χωριού,θαυμάσαμε τα γραφικά σπιτάκια και το τοπίο, καταλήξαμε σε μια παραδοσιακή ταβέρνα, οπου απολαύσαμε τοπικά εδέσματα της περιοχής. Έχοντας πλέον νύκτωσει επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Την επόμενη μέρα το πρωί η θέα που αντικρίσαμε ήταν καταπληκτική, καθώς ο ήλιος άρχισε να απλώνεται σιγά σιγά πάνω στην κοιλάδα. Μετά το πρωινο ευχαριστήσαμε και χαιρέτησαμε τους φίλοξενους Αυστριακούς και ξεκινήσαμε για Innsbruck.
