Bucureşti – Snagov- Sinaia

Έφτασε η μέρα της αναχώρησης από την πρωτεύουσα. Σκοπός μας ήταν να κατευθυνθούμε βόρεια επιλέγοντας τα βουνά της Ρουμανίας, τα Καρπάθια Όρη (Munti Carpati). Πρώτος προορισμός για διανυκτέρευση  ήταν το τουριστικό θέρετρο Sinaia, που απέχουν κάτι λιγότερο από 100χλμ. από το Bucuresti.
Ακολουθώντας τις πινακίδες για Ploiesti και «aeroport», βγήκαμε από την πόλη κινούμενοι στον εθνικό δρόμο D1. Διανύσαμε περί τα 25-30χλμ. Συναντήσαμε την διασταύρωση για Snagov. Στρίψαμε δεξιά και ακολουθήσαμε τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στην τεχνητή λίμνη.
Το Snagov αποτελεί έναν από τους κοντινότερους σταθμούς αναψυχής των κατοίκων της πρωτεύουσας. Γύρω από μια τεχνητή λίμνη έχουν κατασκευαστεί μικρά ξενοδοχεία, εξοχικές κατοικίες και υπαίθριες εγκαταστάσεις για εκδρομικές μονοήμερες -ή όχι- αποδράσεις. Επίσης η λίμνη, διαθέτει ένα νησί με ένα μοναστήρι. Οι ντόπιοι υποστηρίζουν πως σε αυτό είναι θαμμένο το ακέφαλο σώμα του Vlad Tepes – Dracula, του Ρουμάνου γενναίου πρίγκιπα. Το κεφάλι του υποστηρίζουν πως οι Τούρκοι το μετέφεραν στην Κωνσταντινούπολη, ως εκδίκηση για τις καταστροφές που είχε επιφέρει στα στρατεύματά τους και για τον βάναυσο τρόπο που φέρθηκε στους Τούρκους αιχμαλώτους.
Ρωτήσαμε κάποιον υπάλληλο των εγκαταστάσεων και μας παρέπεμψε σε κάποιον που νοικιάζει βάρκες. Αυτός για να μας μεταφέρει με μηχανοκίνητη βάρκα ζήτησε 80RON, ενώ η ενοικίαση βάρκας με κουπί (περίπου 1-2 ώρες) κόστιζε 45RON για 3 άτομα. Τόσο η ζέστη και η κούραση, όσο και η έλλειψη χρόνου μας υποχρέωσε επιλέξαμε την πρώτη επιλογή.
Περίπου μετά από 15 λεπτά φτάσαμε στο νησάκι. Αμέσως συναντήσαμε την μικρή και όμορφη εκκλησία. Το εσωτερικό της ήταν γεμάτο αγιογραφίες και μπροστά από ιερό βρισκόταν ο υποτιθέμενος τάφος του Vlad Tepes. Κάποια στιγμή κατά το παρελθόν ο τάφος ανοίχτηκε και δεν βρέθηκε τίποτα. Η φήμη όμως περί του ακέφαλου πτώματος, είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στην συνείδηση του λαού που συνέχισαν να το πιστεύουν. Η εκκλησία αποτελεί ένα από τα προστατευμένα μνημεία της UNESCO.
Αρνητική εντύπωση μας προξένησε η συμπεριφορά κάποιου «υποτιθέμενου» υπαλλήλου. Μόλις μπήκαμε δεν βρισκόταν κανένας στην είσοδο. Αργότερα εμφανίστηκε κάποιος ζητώντας να πληρώσουμε εισιτήριο 13RON/άτομο!!! (Όπως αποδείχτηκε με το τέλος του ταξιδιού, τόσο ακριβό εισιτήριο δεν πληρώσουμε πουθενά…)
Πιθανότατα επρόκειτο περί «απατεωνίσκου». Όπως μάθαμε αργότερα από τον βαρκάρη ο μοναδικός μοναχός που ζούσε και συντηρούσε την εκκλησία είχε αρρωστήσει πριν μερικές μέρες και έλειπε. Μάλλον, λοιπόν, βρήκε την ευκαιρία ο «απατεωνίσκος» να εκμεταλλευτεί την κατάσταση…
Επιστρέψαμε με το βαρκάκι στις μηχανές. Ακούσαμε πως υπάρχει και ένα ακόμα μέρος από το οποίο μπορεί κάποιος να προμηθευτεί βαρκάκι και είναι πιο κοντά στο νησί. Αναχωρήσαμε, επιστρέφοντας στο εθνικό δρόμο D1 με προορισμό τα Sinaia.
Ακολουθήσαμε τις πινακίδες για Brasov. Λίγο πριν το Ploiesti, συναντήσαμε ένα βενζινάδικο της LUKOIL και τις πινακίδες για Brasov – Tirgoviste (στρίψαμε αριστερά). Με τον τρόπο αυτό αποφύγαμε να διασχίσουμε την αδιάφορη πόλη Ploiesti και κινηθήκαμε περιφερειακά αυτής.
Για ελάχιστα χιλιόμετρα ο δρόμος δεν είναι καλός. Με το που μπαίνεις στον εθνικό δρόμο Ε60 η διαδρομή είναι εκπληκτική: πολύ καλή κατάσταση του δρόμου και υπέροχο τοπίο, ειδικότερα μετά τον κόμβο της Cimpina.
Έχοντας διανύσει περίπου 100χλμ., σε ένα τοπίο που στα τελευταία του χιλιόμετρα μας θύμιζε Άλπεις, μπήκαμε στα Sinaia. Γρήγορα βρήκαμε την σήμανση για κέντρο (centru) και φτάσαμε στον κεντρικό δρόμο του πανέμορφου χωριού. Πρόκειται για ένα πολύ γνωστό ρουμανικό τουριστικό θέρετρο. Το έχω επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς να το βαριέμαι. Με μια πρώτη ματιά είδα αλλαγές, χωρίς όμως να έχει αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του.
Κάναμε μια βόλτα στο κεντρικό δρόμο και κατευθυνθήκαμε προς το Hotel International όπου αποτελούσε το σημείο αναφοράς για να βρούμε το hostel La Dorado (str. Avram Iancu 14). Το βρήκαμε πολύ εύκολα. Μπορεί να είναι φτηνό (30RON/άτομο) αλλά δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως αξίζει τα λεφτά του. Χωρίς να είμαι ιδιαίτερα απαιτητικός και έχοντας μείνει σε πολύ χειρότερης κατάστασης καταλύματα, μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα. Ίσως να περίμενα κάτι άλλο έχοντας μείνει στο hostel στο Bucuresti, ίσως στο μυαλό μου να ταίριαζε μια πιο όμορφη εικόνα διαμονής μέσα σε ένα τόσο όμορφο τοπίο... Εν πάση περιπτώσει πρόκειται για ένα παλιομοδίτικο χαρακτηριστικό ρουμάνικο motel που μπορεί κάποιος να το έχει ως έσχατη και οικονομική λύση, όταν επισκεφτεί τα Sinaia.
Ανεβάσαμε τα πράγματα με τον Βαγγέλη. Η Πλουμιστή έμεινε στο εστιατόριο να πιει ένα καφέ και να χαλαρώσει. Λίγο αργότερα ξεκινήσαμε για βόλτα με τα πόδια και αναζήτηση μέρους για να φάμε. Προτιμήσαμε στο «Restaurant Bucegi» που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο. Η επιλογή μας ήταν επιτυχημένη τόσο από άποψη ποιοτική όσο και οικονομική.
Μόλις φτάσαμε στο εστιατόριο –ίσως και νωρίτερα- άρχισε να βρέχει... καταρρακτωδώς και συνέχισε σχεδόν ασταμάτητα μέχρι που επιστρέψαμε στο hostel. Κάτσαμε και στο εστιατόριο του hostel  μετά την παρότρυνση της Πλουμιστής και έτσι είχαμε την ευκαιρία να πούμε και 2-3 κουβέντες με τον ιδιοκτήτη σε σπαστά ιταλικά και ρουμανικά.
Κατά τις 1.30πμ. την έπεσα για ύπνο, ενώ η βροχή συνέχιζε να πέφτει ασταμάτητα...