Sinaia – Braşov – Sighişoara

Δεν ξέρω αν μου έχει γίνει συνήθεια πλέον αλλά πάλι ξύπνησα νωρίς και το πρώτο πράγμα που κοίταξα ήταν ο ουρανός... Με χαρά διέκρινα το καταγάλανο χρώμα του.
Κατά τις 11.30πμ πήγαμε στο κεντρικό δρόμο του χωριού, όπου βρισκόταν το κιόσκι με τις τυρόπιτες και τα καφεδάκια. Δοκιμάσαμε τα «pateuri cu branza» (τυρόπιτες). Κατά τις 12 παρά κάτι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για την αναχώρηση.
Η Πλουμιστή βρήκε την ευκαιρία να κάνει και τις αγορές της. Όχι μία αλλά τέσσερις ξύλινες χειροποίητες κουτάλες από έναν περιπλανώμενο γεράκο (προς 1RON/τεμάχιο). Άξιζε τον κόπο. Ο γεράκος είπε χίλια ευχαριστώ, ο καημένος...
Αναχωρήσαμε από τα Sinaia με προορισμό το Brasov που απέχει γύρω στα 70χλμ. Περάσαμε και πάλι τους γνωστούς χειμερινούς προορισμούς Busteni, Azuga, Predeal και συνεχίσαμε. Η διαδρομή (Ε60) πανέμορφη και μέσα στο πράσινο. Παρόλα αυτά συναντήσαμε κίνηση, κυρίως από την καθυστέρηση προκαλούμενη από τα φορτηγά.
Αξίζει να σημειώσω πως στην Ρουμανία οι πιστωτικές κάρτες και κάρτες αναλήψεων είναι συμβατές με αυτές της Ελλάδας (ειδικότερα η VISA). Λειτουργούν σε όλα τα βενζινάδικα.
Μπήκαμε στο Brasov. Ακολουθώντας τις πινακίδες για Poiana Brasov και Centru, φτάσαμε στην παλιά πόλη του Brasov. Η κεντρική πλατεία ονομάζεται Piata Sfatului. Αποτελεί ίσως το πολυσύχναστο σημείο. Αράξαμε τις μηχανές στο επί πληρωμή χώρο στάθμευσης που βρίσκεται λίγο μετά την πλατεία προς 1RON/30 λεπτά. Μηχανή ή αυτοκίνητο δεν έχει διαφορά.
Αρχικά κινηθήκαμε προς την πλατεία και επισκεφτήκαμε την «Μαύρη Εκκλησία». Πρόκειται για την γερμανική εκκλησία. Κάθε επισκέπτης θα την εντοπίσει αμέσως, λόγω του μεγέθους της. Την ονομάζουν «μαύρη» λόγω του χρώματος των εξωτερικών τοίχων.  Το αρχικό της χρώμα ήταν σκούρο πράσινο, αλλά όταν εισέβαλλαν οι Τούρκοι στην πόλη, την έκαψαν και την λεηλάτησαν παίρνοντας όλα τα χρυσά της τμήματα. Εξαιτίας της φωτιάς πήρε ένα μαύρο χρώμα, ενώ το μοναδικό χρυσό κομμάτι που της απέμεινε είναι η σφαίρα που βρίσκεται πάνω από το καμπαναριό! Αν κάποιος θέλει να επισκεφτεί το εσωτερικό της τμήμα θα πρέπει να πληρώσει το αντίτιμο των 4 RON.
Συνεχίσαμε την βόλτα μας προς την κεντρική πλατεία. Εκεί συναντήσαμε το κίτρινο κτίριο που δεσπόζει στο κέντρο της και δεν είναι άλλο από το Μουσείο Ιστορίας της πόλης. Η Πλουμιστή έκανε την 2η αγορά της ημέρας: ένα κλασικό ρουμάνικο γυναικείο πουκάμισο. Προχωρήσαμε στο κεντρικό πλακόστρωτο πεζόδρομο. Έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα από την τελευταία. Ευτυχώς προς το καλύτερο και χωρίς να επηρεάζεται το παραδοσιακό χαρακτήρας της πόλης. Κάτσαμε για ένα καφεδάκι αργότερα σε μια από τις πολλές καφετέριες της πλατείας Piata Sfatului.
Κατά τις 3μμ. ξεκινήσαμε να δούμε μερικά αξιοθέατα. Αρχικά πήγαμε στην ορθόδοξη – ρουμανική εκκλησία που βρίσκεται επί της πλατείας. Η Πλουμιστή επισκέφτηκε το μουσείο της Ιστορίας και εγώ (που το είχα επισκεφτεί στο παρελθόν) βρήκα την ευκαιρία να ψάξω για την ελληνική εκκλησία και τα γραφεία της ελληνικής κοινότητας του Brasov. Θυμόμουν πως ήταν σε μια στοά απέναντι από την κεντρική πλατεία. Δεν κατάφερα να την βρω...
Αργότερα συναντηθήκαμε με την Πλουμιστή και όλοι μαζί κατευθυνθήκαμε προς το πάρκιγκ. Για καλή μας τύχη, στο δρόμο κοντοσταθήκαμε σε κάτι χάρτες. Εκεί βρισκόταν μια κυρία που τους κοίταζε. Ακούγοντας τις συνομιλίες μας, προθυμοποιήθηκε να μας δώσει στα αγγλικά μερικές πληροφορίες. Τα πράγματα έγινα πιο εύκολα όταν της είπαμε πως θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε στα ρουμανικά. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μας είπε σε 5 λεπτά. Πόσα αξιοθέατα βρίσκονταν σε μικρή ακτίνα γύρω μας!!! Ντράπηκα... τόσες φορές είχα επισκεφτεί την πόλη και δεν γνώριζα ούτε τα βασικά!!!
Τελικά από αυτή έμαθα πως η ελληνική εκκλησία υπήρχε! Και μάλιστα μερικά μέτρα παρακάτω. Μάλλον είχαν αλλάξει την πρόσοψη και για αυτό είχα μπερδευτεί! Αυτό ήταν και το πρώτο μέρος που επισκεφτήκαμε. Στο Brasov υπάρχουν ακόμα αρκετοί «παλιοί» Έλληνες που προσπαθούν να διατηρήσουν το ελληνικό στοιχείο με τον έναν ή άλλον τρόπο (πχ. εκδηλώσεις, εργαστήρια, σχολές γλώσσας και χορού, συναντήσεις, κα) Διασχίσαμε την εκκλησία και βρεθήκαμε στο νεκροταφείο. Ονόματα ελληνικά και ρουμανικά. Πολλές οικογένειες! Ελληνικές ήταν και οι αγιογραφίες της εκκλησίας.
Αναχωρήσαμε κινούμενοι νότια της πλατείας και προς τα ανατολικά. Συναντήσαμε την Συναγωγή και εν συνεχεία βρεθήκαμε στον στενότερο δρόμο της Ευρώπης, ονόματι: «strada Sforii»!!! Το πλάτος του είναι 1.32μ. και το μήκος του 83μ.
Κοίτα να δεις τι υπάρχει στην πόλη και εγώ τώρα το έμαθα...
Συνεχίζοντας ανατολικότερα βρεθήκαμε στον νοτιοδυτικό ξύλινο πύργο των τειχών που σώζεται μέχρι τις μέρες μας! Εντυπωσιακό! Υπάρχει και μουσείο με όπλα και πανοπλίες. Λόγω έλλειψης χρόνου αρκεστήκαμε στο να δούμε τις πολεμίστρες και το εσωτερικό του πύργου. Μάλιστα είχαμε προλάβει να ανέβουμε μέχρι το 2ο διάζωμα, μέχρι την στιγμή που μας πήρε είδηση η υπεύθυνη του μουσείου και μας ζήτησε να κατέβουμε.
Κινούμενοι δυτικά κατά μήκος των τειχών φτάσαμε στο πάρκινγκ ενώ περάσαμε από τις 2 κεντρικές νότιες πύλες (που διατηρούνται μέχρι σήμερα) των τειχών. Η ώρα πλησίαζε 6μμ. Βρισκόμασταν ακριβώς κάτω από τους 2 πύργους: «μαύρο και λευκό» (δυτικά της πλατείας). Θεωρήσαμε πως μας έπαιρνε ο χρόνος να τους επισκεφτούμε και αυτούς (μέχρι τις 6μμ είναι ανοιχτά τα μουσεία στο Brasov καθημερινά πλην Δευτέρας).
Ακολουθώντας πορεία κατά μήκος των τειχών και παραλλήλως της μικρής τάφρου φτάσαμε στον μαύρο πύργο (Turul Negru). Η θέα από αυτόν ήταν καταπληκτική. Η πόλη με τις απότομες κεραμιδοσκεπές έμοιαζε παραμυθένια! Πανέμορφη! Από εκεί φαίνονται και οι εκκλησίες των διαφορετικών θρησκειών, οι πιστοί των οποίων συμβίωναν αρμονικά για πολλά χρόνια!
Λίγο παραπέρα βρισκόταν και ο «Λευκός» πύργος. Ουσιαστικά και οι 2 ήταν λευκοί, αλλά για κάποιο λόγο τον έναν από αυτούς τον λένε «μαύρο». Εν πάση περιπτώσει και ο λευκός πύργος πρόσφερε καταπληκτική θέα, ικανή να σε κάνει να κάτσεις με τις ώρες ρεμβάζοντας την πόλη!
Κατά τις 7μμ. αναχωρήσαμε με τελικό προορισμό την Sighisoara (105χλμ.) Αρχικά είχαμε σκεφτεί να επισκεφτούμε και την Poiana Brasov όπου και θα δοκιμάζαμε τοπικές γεύσεις. Δυστυχώς διαθέσαμε περισσότερο χρόνο από ότι περιμέναμε στο πόλη. Έτσι θεωρήσαμε καλύτερο να μην καθυστερήσουμε καθώς δεν γνωρίζουμε τον συγκεκριμένο δρόμο (Ε60) Brasov-Sighisoara.
Ακολουθώντας τις πινακίδες για Targu Mures και Sibiu, βγήκαμε από την πόλη και φτάσαμε στο κόμβο που χωρίζει τους 2 παραπάνω προορισμούς. Μέχρι να καταλάβω ποια ήταν η σωστή κατεύθυνση, έκανα λάθος πηγαίνοντας προς Sibiu. Ευτυχώς η ευελιξία που προσφέρει η μοτοσικλέτα, μας βοήθησε να διορθώσουμε το λάθος άμεσα και να αλλάξουμε κατεύθυνση, προς Targu Mures.
Τα 105χλμ. μέχρι την Sighisoara προσφέρουν στο μεγαλύτερο μέρος τους πανέμορφα σημεία για να απολαύσεις τον φυσικό πλούτο της περιοχής. Αρχικά ίσως ο δρόμος να μην είναι ενδιαφέρον και σχετικά στενός αναλογικά με την χρήση του. Μετά όμως από τα χωριά Rupea και Dacia η διαδρομή περνάει μέσα από ένα φαράγγι και αργότερα συνεχίζει σε πανέμορφα καταπράσινα οροπέδια. Δυστυχώς για κάποιο τμήμα της διαδρομής αναγκαστήκαμε να φορέσουμε αδιάβροχα λόγω βροχής... λες και μας είχαν καταραστεί: κάθε φορά που διασχίζουμε μια όμορφη διαδρομή να αρχίζει να βρέχει!!!
Ευτυχώς τόσο η ένταση όσο και η διάρκεια της βροχής δεν ήταν μεγάλη. Η κίνηση ελαττώθηκε και αυτή. Η διαδρομή έγινε περισσότερο απολαυστική! Κατά τις 9μμ. μπήκαμε στην Sighisoara. Η αρχική όψη της πόλης δεν προδιαθέτει ούτε στο ελάχιστο αυτό που συναντήσαμε μετά... Σταμάτησα σε έναν ταξιτζή να μου δώσει πληροφορίες για τον δρόμο που βρισκόταν το hostel που είχαμε κάνει κράτηση. Ύστερα από λίγη περιπλάνηση ανακαλύψαμε πως βρίσκεται μέσα στο κάστρο!!! Δεν το πίστευα! Το αρνητικό είναι πως για να μπεις με όχημα στο κάστρο θα πρέπει να πληρώνεις 12 RON κάθε φορά.
Πήρα ένα τηλέφωνο για να επιβεβαιώσω την τοποθεσία του hostel και ξεκινήσαμε για το κάστρο. Μόλις μπήκαμε νόμιζα πως περάσαμε σε άλλη εποχή. To Burg Hostel(str. Bastionului 46 ) βρίσκεται με το που μπαίνεις από την πύλη, στην αριστερή πλευρά. Η τιμή του στα 40 lei/άτομο. Το κτίριο παλιό και σε μεσαιωνικό ρυθμό. Αξίζει και με το παραπάνω! Διαθέτει εσωτερική αυλή που χρησιμοποιείται από το εστιατόριο. Οι υπάλληλοι μόνο κοπέλες. Συνεννοήθηκα με την όμορφη κοπέλα της reception και τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας στο καθαρό δωμάτιο 13...
Αργότερα φάγαμε και περάσαμε όμορφα την ώρα μας. Ένα πράγμα έπαιζε στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην όμορφη αυτή γωνιά της Ρουμανίας... πόσα όμορφα μέρη δεν έχω δει... αυτή δεν είναι η Ρουμανία που γνωρίζω... είναι μια άλλη χώρα!