Sinaia – Bran - Râşnov

Άνοιξα τα μάτια μου κατά τις 9πμ. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κοιτάξω τον ουρανό, έχοντας μια μικρή ελπίδα πως όλα θα είναι καλύτερα σήμερα. Δεν άκουγα να βρέχει... Ο ουρανός όμως ήταν συννεφιασμένος και μάταια έψαχνα να βρω ένα μικρό γαλάζιο άνοιγμα. Συνέχισα λοιπόν τον ύπνο ελπίζοντας στην αλλαγή...
Περίπου 1-1,5 ώρα μετά σηκώθηκα. Ετοίμασα τα πράγματα μου και μαζί με τους υπόλοιπους ξεκινήσαμε πεζοί για να επισκεφτούμε τα παλάτια της περιοχής: το Peles και το Pelisor. Περπατώντας στον κεντρικό δρόμο σταματήσαμε για να πάρουμε ένα τοπικό γλυκό ονόματι: «kurtos». Πρόκειται για ένα πολύ νόστιμο γλύκισμα με μορφή κυλίνδρου. Επειδή δεν είχε με επικάλυψη σοκολάτας χρειάστηκε να περιμένουμε για να το παρασκευάσει επιτόπου. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε τον τρόπο παρασκευής του.
Αρχικά ανοίγουν μια ποσότητα ζυμαριού και την κόβουν σε λωρίδες. Έπειτα τις τυλίγουν σε έναν ξύλινο κύλινδρο που στο κέντρο του έχει περασμένο ένα σίδερο. Με τον τρόπο αυτό ο κύλινδρος περιστρέφεται σαν σούβλα σε αναμμένα κάρβουνα. Το ζυμάρι ψήνεται και εν συνεχεία –όταν είναι έτοιμο- επικαλύπτεται με σοκολάτα (αυτό ζητήσαμε εμείς). Τέλος αφαιρείται από το ξύλο και αφήνεται να κρυώσει... καλή μας όρεξη! Η τιμή του στα 10lei  και είναι ποσότητα υπεραρκετή για τους 3 μας.
Λίγο παρακάτω πήραμε και 3 capuccino (προς 1RON το καθένα) και απολαύσαμε ένα υπέροχο πρωινό παρατηρώντας τους περαστικούς. Η θερμοκρασία μας έκανε να νομίζουμε πως βρισκόμαστε στον χειμώνα... Το μπουφάν ήταν απαραίτητο!
Μόλις τελειώσαμε πήραμε τον δρόμο για τα παλάτια που δεν απέχουν παραπάνω από 15-20 λεπτά με τα πόδια. Υπάρχει και σχετική σήμανση. Το τοπίο και ο χώρος δεν έχει αλλάξει: παράγκες με μικροπωλητές, η διαδρομή μέσα στα πελώρια δέντρα, το παλάτι... να δεσπόζει όμορφο και επιβλητικό. Αυτό που είχε αλλάξει ήταν τα εκδοτήρια που έχουν μεταφερθεί στο παλάτι. Οι τιμές: 12 RON (Peles) & 9 RON (Pelisor).
Συνεχίσαμε προς τα κεντρικά κτίρια με εμένα να έχω αρχίσει την ξενάγηση. Μετά από τόσες φορές που έχω έρθει, έχω την εντύπωση πως πολλά από τα πράγματα που λέω σε όσους φέρνω, δεν τα αναφέρουν οι ξεναγοί! Μόλις βγάλαμε τα εισιτήρια, κατευθυνθήκαμε προς το χώρο αναμονής πριν την ξενάγηση. Επιλέξαμε τα αγγλικά, αν και προσωπικά είχα αντίρρηση, καθώς γνωρίζω πως οι ξενόγλωσσες ξεναγήσεις είναι οι πιο περιληπτικές.
Περιμέναμε μερικά λεπτά βρίσκοντας την ευκαιρία να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες. Σε λίγο μπήκαμε και αφού φορέσαμε τις ειδικές παντόφλες ξεκινήσαμε την ξενάγηση. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε η ανησυχία μου. Όντως περιληπτική ξενάγηση χωρίς πολλά-πολλά. Όταν τελείωσε κατευθυνθήκαμε προς το Pelisor. Να πω την αλήθεια ήμουν περίεργος. Τόσα χρόνια και δεν το είχα επισκεφτεί. Βγάλαμε εισιτήριο και περιμέναμε στην είσοδο για να μαζευτούν και άλλα άτομα, ώστε να ξεκινήσει η ξενάγηση στα ρουμανικά.
Το Pelisor φαντάζει φτωχό μπροστά στο άλλο. Αποτέλεσε το γαμήλιο δώρο του βασιλιά στον ανιψιό του. Διαθέτει 70 δωμάτια και κυριαρχεί διακόσμηση επηρεασμένη από την Γαλλία. Αρκετά ενδιαφέρον και αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος έστω μια φορά.
Μετά από αυτά και με την ώρα να πλησιάζει 3μμ. κάτσαμε για καφεδάκι στην καφετέρια  που βρίσκεται μπροστά από το Pelisor. Ο καιρός είχε δείξει κάποια σημάδια βελτίωσης και κάπου-κάπου βλέπαμε και ήλιο. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το κάστρο Bran και το Rasnov που απείχαν 30-40χλμ.
Κατά τις 4.30μμ. ξεκινάμε με τον καιρό να έχει βαρύνει και πάλι. Κινούμενοι στον δρόμο για Brasov περνάμε γνωστά θέρετρα όπως το Busteni και την Azuga και φτάνουμε στο Predeal. Εκεί ήταν που άρχισε να βρέχει για τα καλά. Στο τέλος της γέφυρας στρίβουμε αριστερά για Rasnov και σταματάμε για να φορέσουμε τα αδιάβροχα. Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ καθώς λόγω βροχής δεν θα μπορούσα να απολαύσω την υπέροχη αυτή διαδρομή, που περνάει μέσα από το πάρκο Bucegi.
Η βροχή μας ακολούθησε μέχρι το Rasnov (21χλμ.). Σκεφτήκαμε να επισκεφτούμε πρώτα το Castelul Bran (10χλμ.) ώστε να το προλάβουμε ανοιχτό. Ευτυχώς η βροχή σταμάτησε. Μόλις φτάσαμε στο χωριό Bran βρεθήκαμε ακριβώς μπροστά από το κάστρο. Εγώ το είχα ξαναεπισκεφτεί, έτσι πρότεινα να μείνω στις μοτοσικλέτες. Γενικά το παρκάρισμα είναι ελεγχόμενο στην περιοχή, οπότε και θα πρέπει όποιος επισκεφτεί το Bran να προτιμήσει ιδιωτικό (με χρέωση) πάρκινγκ.
Το συγκεκριμένο κάστρο θεωρείται πως είναι το σπίτι του Vlad Tepes - Dracula. Αυτό δεν ισχύει καθώς το πραγματικό σπίτι βρίσκεται αλλού. Το μικρό αυτό κάστρο έχει χρησιμοποιηθεί σε ταινία και ίσως για αυτό να έχει γίνει η σύγχυση. Παρόλα αυτά οι ντόπιοι όποτε βρίσκουν την ευκαιρία αναμειγνύουν τον διάσημο ήρωα Vlad Tepes (ή αλλιώς Dracula) με τα διάφορα αξιοθέατα. Όπως και να έχει το σίγουρο είναι πως πραγματικά αξίζει να επισκεφτεί κανείς το Bran. Η τιμή εισόδου είναι 10 RON.
Κατά τις 7μμ. παρά κάτι πήραμε το δρόμο για το Rasnov που απέχει 10χλμ. Στο παρελθόν που είχα επισκεφτεί την περιοχή, μου είχε κάνει εντύπωση το κάστρο καθώς δέσποζε στην κορυφή ενός λόφου, ακριβώς πάνω από την πόλη. Δυστυχώς δεν είχα αξιωθεί ποτέ να το επισκεφτώ. Είχε έρθει όμως η ώρα...
Το Rasnov δεν είναι μεγάλο. Είναι επίπεδο και μπορείς πολύ εύκολα να προσανατολιστείς καθώς τα μοναδικά κτίρια που προεξέχουν είναι το καμπαναριό της εκκλησίας και το κάστρο. Υπάρχει και μια σχετική σήμανση. Εμείς περιπλανηθήκαμε λίγο μέχρι να ανακαλύψουμε πως η είσοδος του μονοπατιού για το κάστρο βρίσκεται σε μια κεντρική πλατεία. Την πληροφορία μας την έδωσε μια ηλικιωμένη κυρία.
Για να επισκεφτεί κανείς το κάστρο, θα πρέπει να ακολουθήσει ένα μονοπάτι που ξεκινά από την πόλη και μετά από 15-20 λεπτά φτάνει στην κορυφή του λόφου. Δεν είναι κάτι το οργανωμένο. Στην αρχή είναι σκαλιά και στην συνέχεια γίνεται χωμάτινο μονοπάτι, στενό και σε πολλά σημεία απότομο. Προσωπικά κουράστηκα, αν σκεφτεί κανείς πως φορούσα και τα μοτοσικλετιστικά ρούχα και το αδιάβροχο παντελόνι... άσε που ξαφνικά βγήκε ο ήλιος! Τις μοτοσικλέτες τις αφήσαμε στην πλατεία.
Με το που φτάσαμε στο κάστρο, ήρθε η ανταμοιβή για την προσπάθειά μας. Από τα διάφορα σημεία του μπορούσες να απολαύσεις μια υπέροχη πανοραμική θέα της περιοχής, διακρίνοντας περιμετρικά του οροπεδίου τα βουνά Bucegi και Piatra Craiului. Το μικρό κάστρο είναι καλοδιατηρημένο και διαθέτει μουσείο. Πληρώνοντας το αντίτιμο (10 RON) μπορεί κανείς να πάρει πληροφορίες για την ιστορία του Rasnov αλλά και να δει παλιά αντικείμενα, όπως όπλα, γεωργικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, ενδυμασίες, κα που σχετίζονται με τη ζωή στο κάστρο κάποιους αιώνες παλιότερα. Δίπλα από το μουσείο υπάρχει ένα πηγάδι 124 μέτρων που το κατασκεύασαν 2 αιχμάλωτοι Τούρκοι, όταν τους υποσχέθηκαν πως με την ολοκλήρωσή του θα τους ελευθέρωναν. Δεν υπολόγισαν όμως πως θα τους έπαιρνε 17 χρόνια για να το τελειώσουν!!! Περιπλανηθήκαμε στο χώρο ανακαλύπτοντας σημεία με διαφορετική θέα της περιοχής. Συναντήσαμε επίσης εστιατόριο και έναν ξενώνα. Παρά το γεγονός πως οι υπεύθυνοι μας είπαν πως δεν υπάρχει δρόμος –εκτός του μονοπατιού- στο πίσω μέρος του κάστρο, είδα ένα αυτοκίνητο.
Κατά τις 8μμ. παρά κάτι πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τα Sinaia, ακολουθώντας την ίδια διαδρομή 73Α (21χλμ.). Θέλαμε να απολαύσουμε χωρίς βροχή το τοπίο και την διαδρομή, κάτι που δεν είχαμε την ευκαιρία να το κάνουμε όταν ερχόμασταν. Το κρύο είχε κάνει αισθητή την παρουσία του αναγκάζοντάς μας να φορέσουμε τα αδιάβροχα για να ζεσταθούμε. Το τοπίο κατά μήκος της ήταν πανέμορφο!
Στις 9μμ φτάσαμε στα Sinaia και κατευθυνθήκαμε προς το εστιατόριο «Taberna Sarburului». Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο μέχρι να φτάσουμε εκεί, καθώς συναντήσαμε έργα οδοποιίας με αρκετό χωματόδρομο. Το εστιατόριο αξίζει καθώς έχει ωραία διακόσμηση και νόστιμο φαγητό. Δεν μπορεί, όμως, να θεωρηθεί φτηνό. Διαπιστώσαμε πως αποτελεί αγαπημένο εστιατόριο του Bregovic.
Αργά το βράδυ επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο... Η μέρα θα μπορούσα να την ονομάσω «Η μέρα των κάστρων».