Στο Bucuresti καθίσαμε συνολικά 3-4 μέρες. Ήταν αρκετές ώστε να δούμε τα αξιοθέατα που διαθέτει η πόλη. Την Κυριακή (8.7.2007) το απόγευμα έφτασε οδικώς και ο Βαγγέλης από την Ιταλία μέσω Σλοβενίας και Ουγγαρίας για να συνεχίσει το ταξίδι μαζί μας. Είχε ξεκινήσει μια εβδομάδα νωρίτερα από την δική μας αναχώρηση ένα ταξίδι σε Αυστρία – Ιταλία – Σλοβενία με τον Νίκο και τον Πλούτωνα.
Το Bucuresti είναι σχετικά εύκολο στον προσανατολισμό. Ήμασταν τυχεροί καθώς πολλοί από τους κατοίκους του είχαν φύγει για διακοπές, ελαττώνοντας την κυκλοφοριακή κίνηση στους δρόμους. Στα πρατήρια βενζίνης μπορεί κανείς να βρει χάρτη της πόλης αλλά και της χώρας (των εκδόσεων Cartografica). Νομίζω πως είναι οι καταλληλότεροι.
Επιγραμματικά θα ανaφέρω τα βασικότερα αξιοθέατα που επισκεφτήκαμε κατά την διάρκεια της παραμονής μας στην πρωτεύουσα:
Parliamentul: Πρόκειται για το πιο γνωστό κτίριο της πρωτεύουσας. Οι παλιοί το ξέρουν και ως “Casa Popurului” (Το σπίτι του λαού). Είναι το 2ο μεγαλύτερο κτίριο σε πρόσοψη στον κόσμο και το 3ο σε μέγεθος. Η κατασκευή του ξεκίνησε επί εποχής Nicolae Ceausescu και όπως λέγεται χρειάστηκε να ισοπεδωθεί το 1/6 του τότε Βουκουρεστίου για υλοποιηθεί το σχέδιό ανοικοδόμησης. Εργάστηκαν 20.000 εργάτες σε 3 συνεχόμενες βάρδιες. Αναφέρεται πως όσο είναι ορατό εξωτερικά, άλλο τόσο υπάρχει και κάτω από την επιφάνεια της γης. Σήμερα χρησιμοποιείται για να στεγάσει μερικές κρατικές υπηρεσίες. Είναι επισκέψιμο κατά ένα μέρος του. Δεν χάσαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε (9RON/άτομο).
Μπροστά του εκτείνεται μια μακριά λεωφόρος, η bulevardul Unirii, η οποία είναι κατά μερικά μέτρα μακρύτερη από αυτή των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι. Στην μέση της λεωφόρου βρίσκεται η κεντρική πλατεία της πόλης, η πλατεία Unirii.
Piata Unirii: Η κεντρική αυτή πλατεία είναι γνωστή για τα σιντριβάνια της. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει συντήρηση των σιντριβανιών που λειτουργούν σχεδόν όλο το 24ωρο. Κατά μήκος της κεντρικής οδού αλλά και περιμετρικά της πλατείας υψώνονται μεγαλοπρεπή κτίρια που επί της εποχής του Ceausescu έμεναν αξιωματούχοι και στελέχη του Κόμματος. Αναφέρεται πως κάποια εκκλησία που βρισκόταν σε σημείο που εμπόδιζε την ανέγερση ενός κτιρίου μεταφέρθηκε ολόκληρη για μερικά μέτρα! Από την εσωτερική πλευρά των κτιρίων –που δεν είναι ορατή από την πλατεία- μπορεί ακόμα να βρει κανείς μερικά από τα εναπομείναντα κτίρια που γλίτωσαν την κατεδάφιση.
Την πλατεία διασχίζει ο τεχνητός ποταμός Dimbovita. Ο Ceausescu θεωρούσε πως δεν νοείται ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που να μην την διασχίζει ένας ποταμός. Έτσι έφτιαξε έναν, που ο διπλός πάτος του χρησιμοποιείται ως αγωγός αποχέτευσης.
Επί της πλατείας βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα και τα παλαιότερα εμπορικά πολυκαταστήματα της Ρουμανίας. Τα τελευταία χρόνια έχει αναβαθμιστεί σε μεγάλο βαθμό ύστερα από τις ανακαινίσεις που πραγματοποιήθηκαν.
Lipsicani: Δίπλα ακριβώς από το την Piata Unirii (στην βόρεια πλευρά της) βρίσκεται η παλιά πόλη. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια συντήρησης των παραδοσιακών κτιρίων και ανακατασκευής των πλακόστρωτων δρόμων. Η όψη της έχει αλλάξει αρκετά από την τελευταία φορά που βρέθηκα στην περιοχή. Περιπλανώμενοι βρήκαμε εύκολα τον ελληνικής ονομασίας δρόμο str. Stavropoleos. Εκεί βρίσκεται η παλιά εκκλησία με τις ελληνικές αγιογραφίες. Και σε αυτή πραγματοποιούνται έργα συντήρησης. Πιστεύω πως μετά από 2-3 χρόνια το κομμάτι της παλιάς πόλης θα είναι ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης.
Patriarhie Romaniei: Στη νότια πλευρά της πλατείας Unirii στο τέλος του ανηφορικού πλακόστρωτου δρόμου βρίσκεται το ρουμανικό Πατριαρχείο. Αποτελείται από ένα μικρό συγκρότημα κλασικών κτιρίων και μια εκκλησία γεμάτη αγιογραφίες στο εσωτερικό της αλλά και στην πρόσοψή της. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η απεικόνιση της «Κρίσης» στην είσοδό της. Απεικόνιση που συναντήσαμε και σε πολλά μοναστήρια της περιοχής Bucovina (στο βόρειο τμήμα της χώρας).
Centru: Αφήνοντας την πλατεία Unirii -κινούμενοι βόρεια- ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο Bratianu, Magheru, Balcescu φτάσαμε το εμπορικό κέντρο της πόλης. Συναντήσαμε την Piata Universitate και μετά την Piata Romana, όπου βρίσκεται το Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Σήμερα υπάρχουν πλήθος καταστημάτων, καφετεριών και εστιατορίων.
Φτάσαμε στην πλατεία Piata Revolutiei, που διαθέτει τα μνημεία της Επανάστασης του 1989. Επί της πλατείας βρίσκεται το Ateneum, με την καταπληκτική αρχιτεκτονική. Πριν 2-3 χρόνια κατασκευάστηκε και το μνημείο των θυμάτων της επανάστασης του ‘89. Τα ονόματά τους αναφέρονται σε μια τεράστια σιδερένια πλάκα. Το μνημείο έχει συμβολικό χαρακτήρα.
Απαρατήρητο δεν περνά ένα οικοδόμημα το οποίο συνδυάζει την κλασική με την μοντέρνα αρχιτεκτονική. Πριν το 1989 στεγαζόταν η μυστική υπηρεσία της χώρας «Securitate». Με την επανάσταση, ο λαός γκρέμισε τον πρώτο όροφο και έφτιαξε στην θέση του έναν γυάλινο πράσινο πύργο, ενώ το ισόγειο παρέμεινε ως είχε. Με τον τρόπο αυτό ήθελε να εκφράσει την ρήξη με το παρελθόν…
Parcul Cismigiu: Στην δυτική πλευρά της πλατείας Piata Revolutiei βρίσκεται ένα πανέμορφο πάρκο, η Gradina Cismigiu. Πρόκειται για ένα περιποιημένο χώρο χαλάρωσης και ξεκούρασης των κατοίκων της πόλης. Μας πρόσφερε μια μεγάλη δόση δροσιάς τις ζεστές ημέρες που μείναμε στο Bucuresti. Το κέντρο του πάρκου φιλοξενεί μια τεχνητή λίμνη περιμετρικά της οποία βρίσκονται καφετέριες (terasa) και εστιατόρια.
Στην νότια πλευρά του πάρκου είναι το δημαρχείο της πόλης. Ακολουθήσαμε τον κεντρικό δρόμο (str. Kongalniceanu). Περάσαμε μπροστά από τη Νομική Σχολή (Drept) και την Ιατρική Σχολή (Facultatea de Medicina) για να βρεθούμε στην περιοχή Cotroceni.
Cotroceni: Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το παλάτι που φιλοξενεί τους προέδρους του κράτους (αντίστοιχο με το Μέγαρο Μαξίμου στην Αθήνα). Είναι επισκέψιμο από τουρίστες. Χρειάζεται όμως 2 μέρες πριν, να δηλώσει όποιος επιθυμεί να το επισκεφτεί, ώστε να εγκριθεί η είσοδός του. Εμείς δεν το επισκεφτήκαμε λόγω έλλειψης χρόνου.
Parcul Herastrau: Μια από τις μέρες της παραμονής μας επισκεφτήκαμε την περιοχή Herastrau και το ομώνυμο πάρκο. Βρίσκεται στα βόρεια του κέντρου στον δρόμο για το αεροδρόμιο. Βρισκόμενοι στο κέντρο, -κινούμενοι από την Piata Romana- περάσαμε την κεντρική και επιβλητική Piata Victoriei, τον πλακόστρωτο δρόμο Aviatorilor για να καταλήξουμε στην είσοδο του πάρκου Herastrau. Η ευρύτερη περιοχή είναι από τις πιο ακριβές της πόλης. Φιλοξενεί τις περισσότερες πρεσβείες και τα κεντρικά κτίρια των πολιτικών ρουμανικών κομμάτων.
Το Parcul Herastrau διαθέτει μια μεγάλη τεχνητή λίμνη με ένα μικρό νησάκι. Δεν είναι λίγοι αυτοί που την επιλέγουν είτε για μια βαρκάδα, είτε για υδάτινα σπορ, είτε για έναν περίπατο και ηλιοθεραπεία… Όπως και να είναι, αποτελεί τον γνωστότερο τόπο θερινής αναψυχής. Μαζεύει πολύ κόσμο. Τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί πολλές καφετέριες και εστιατόρια, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις αντίστοιχες ελληνικές ή ευρωπαϊκές.
Στα νοτιο-δυτικά της λίμνης συναντά κανείς το Museu Satului (Μουσείο του Χωριού). Είναι κάτι μεταξύ λαογραφικού μουσείου και μουσείου αρχιτεκτονικής. Περιέχει παραδοσιακά σπίτια –με την αντίστοιχη επίπλωση- από κάθε γωνιά της Ρουμανίας. Είναι εντυπωσιακό και άξιο επίσκεψης.
Arcul de Triumf: Κινούμενοι δυτικά του Museu Satului, βρεθήκαμε μπροστά στην επιβλητική Αψίδα του Θριάμβου (Arcul de Triumf). Για μια στιγμή πιστεύεις πως βρίσκεσαι στο Παρίσι! Μόνο σημαία που βρίσκεται στην κορυφή της σου θυμίζει τελικά πως είσαι στην Ρουμανία.
Είναι γνωστό πως επί εποχής Ceausescu, το Bucuresti θεωρούνταν ως το «Μικρό Παρίσι».
Piata Presei: Ακολουθώντας τις πινακίδες για «Aeroport», μετά την Arcul de Triumf συναντήσαμε την Piata Presei (πλατεία Τύπου). Το όνομα της πλατείας προέρχεται από το επιβλητικό κτίριο που παλιά στέγαζε την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Κάποιοι υποστηρίζουν πως από το συγκεκριμένο κτίριο γινόταν η παρακολούθηση των πολιτών. Το Bucuresti διαθέτει και άλλα αξιοθέατα εκτός των προαναφερθέντων. Μπορεί κάποιος χρησιμοποιώντας έναν τουριστικό οδηγό να τα βρει και να ενημερωθεί για την ιστορία τους. Διαθέτει, επίσης, αξιόλογα μουσεία. Για το φαγητό επιλέξαμε την γνωστή αλυσίδα «La Mama» , τα οποία διαθέτουν καταπληκτική ρουμανική παραδοσιακή κουζίνα σε πολύ καλές τιμές. Εστιατόρια θα βρείτε σε διάφορα κεντρικά σημεία της πόλης. Θα πρότεινα αυτό που βρίσκεται στην str. Episcopiei 9, κοντά στην Piata Revolutiei. Επιβάλλεται κάθε επισκέπτης στην Ρουμανία να δοκιμάσει τις παραδοσιακές σούπες (Ciorba) που σερβίρονται σε διάφορες γεύσεις.
Αν πάλι επιθυμείτε γεύσεις παρόμοιες με τις ελληνικές, θα πρότεινα το λιβανέζικο εστιατόριο ABU-ABDU που βρίσκεται στην Piata Muntii. Είναι οικονομικό και πολύ γευστικό. Κατά τα φοιτητικά χρόνια ήταν η νούμερο 1 επιλογή μου. Στην πόλη, πλέον, υπάρχουν πολλές αξιόλογες καφετέριες σε διάφορα σημεία της. Θα βρείτε, επίσης, τα ελληνικά «Everest» και «Gregory’s». Η νυχτερινή ζωή διαθέτει επιλογές για σχεδόν όλα τα γούστα. Αρκετές συμπαθητικές Pubs μπορεί να βρει κανείς στο κέντρο μεταξύ των πλατειών Romana – Revolutiei – Universitate και στην παλιά πόλη Lipsicani. Αν πάλι κάποιος θέλει «γκλαμουράτα» clubs μπορεί να τα βρει στην περιοχή Herastrau και στην Lacul Tei. Για τους θανατικούς της ελληνικής μουσικής υπάρχουν τα μπουζούκια «Elysse» (blvd. General Magheru - απέναντι από τα «Everest»), που θυμίζουν εποχή ’80.
Το Bucuresti είναι περίπου 2 –ίσως και 3- φορές πιο ακριβό από την υπόλοιπη χώρα (πλην της παραθαλάσσιας περιοχής Costanta). Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί πολύ η κυκλοφοριακή κίνηση. Αν επισκεφτεί κάποιος την πόλη, θα ήταν καλύτερα να επιλέξει το καλοκαίρι και κυρίως τα σαββατοκύριακα ή περίοδο που λείπουν οι κάτοικοί της σε διακοπές.
