Ξυπνήσαμε κατά τις 9πμ., χωρίς ξυπνητήρια. Είχαμε συνεννοηθεί με τον Florin, να έρθει για διευθετήσουν με τον Γιώργο Z το θέμα μπαταρίας. Μέρες τώρα η μηχανή είχε πρόβλημα και φτάνοντας στο Brasov, η μπαταρία «τελείωσε». Είχαμε μιλήσει από την προηγούμενη μέρα με ένα μαγαζί και είχαμε βρει μια καινούργια, απλά θέλαμε να επιβεβαιώσουμε πως ήταν κατάλληλη.
Για την σημερινή μέρα, ο Mihai μας πρότεινε να επισκεφτούμε το Bran με το αυτοκίνητο. Μας βόλευε αυτό, καθώς τόσο ο Γιώργος Ζ που δεν είχε φορτίσει την καινούργια μπαταρία, όσο και εγώ που είχα βγάλει τον τροχό για να κάνω καινούργιο μπάλωμα, είχε ως αποτέλεσμα οι μοτοσικλέτες να μην μπορούν να κινηθούν.
Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της πόλης και το μεσημέρι θα βρισκόμασταν με τον Mihai για να πάμε στο Bran. Οι κοπέλες –που είχαν ρεπό- προθυμοποιήθηκαν να μας συνοδεύσουν στο κέντρο. Μπήκαμε 7 άτομα(!) σε ένα αυτοκίνητο και καταλήξαμε έξω από την όμορφο δημαρχείο της πόλης που βρίσκεται στην πλατεία Revolutiei (=πλατεία Επανάστασης). Στο τμήμα αυτό της πόλης τα περισσότερα κτίρια είναι παλαιά, αλλά πολύ καλά συντηρημένα! Τόσο το δημαρχείο, όσο το ταχυδρομείο και η νομαρχία αποτελούν πραγματικά στολίδια. Το πράσινο και οι δημόσιοι κήποι, κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Από την πλατεία ξεκινούσε ένας κεντρικός πεζόδρομος που κατέληγε στην πλατεία Sfatului, την κεντρικότερη της ιστορικής πόλης, που φιλοξενεί το χαρακτηριστικό κίτρινο κτίριο, το παλιό δημαρχείο. Λίγο παρακάτω βρίσκεται η εκκλησία Biserica Neagra, που εντυπωσιάζει κυρίως για το μέγεθός της, αλλά και για την ιστορία της. Αρχικά δεν ήταν μαύρη (όπως αναφέρει η ονομασία της), αλλά επικαλυμμένη με φύλλα χρυσού. Την έκαψαν προκειμένου να λιώσει ο χρυσός, καταλήγοντας να έχει το σημερινό της χρώμα. Στην πίσω πλευρά της βρίσκεται το άγαλμα του δημιουργού της, ενώ ακριβώς απέναντί του το γερμανικό λύκειο.
Περιπλανώμενοι στα μικρά πλακόστρωτα δρομάκια, φτάσαμε στην strada Sforii, που διεκδικεί τον τίτλο ενός από τους στενότερους δρόμους της Ευρώπης (μήκος 85μ., πλάτος 1,3μ.). Συνεχίζοντας, συναντήσαμε έναν από τους παλαιότερους προμαχώνες του ιστορικού τμήματος του Brasov, στην ΝΑ πλευρά των τειχών. Από εκεί κινηθήκαμε περιμετρικά, υπό την σκιά μεγάλων δέντρων, έχοντας μια εντυπωσιακή πανοραμική θέα της παλαιάς πόλης! Συναντήσαμε και άλλους πύργους-προμαχώνες, ο καθένας με την δική του ονομασία. Ξαναμπήκαμε εντός των τειχών, κοντά στον προμαχώνα των κυνηγών, όπου ο Στράτος δεν έχασε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί φορώντας το παραδοσιακό καπέλο τους και κρατώντας κάποια όπλα.
Είχε φτάσει πλέον η ώρα να κάνουμε ένα διάλλειμα για ξεκούραση, σε ένα από τα πολλά καφέ που φιλοξενούσε ο κεντρικός πεζόδρομος. Εκεί συναντηθήκαμε και με τον Mihai, ερχόμενος από την δουλειά του. Αποφασίσαμε πως ήταν προτιμότερο να επισκεφτούμε το Bran -καθώς υπήρχε ωράριο επίσκεψης- από το συνεχίζαμε την βόλτα μας το Brasov. Αυτό εξάλλου μπορούσαμε να το κάνουμε και κάποια άλλη στιγμή.
Το Bran απέχει περίπου 40χλμ. και είναι γνωστό για τον μικρό φρούριο-πύργο που διαθέτει. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που το χαρακτηρίζουν ως το «κάστρο του Dracula», αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά απολύτως σχέση! Η σύγχυση έχει δημιουργηθεί, καθώς κάποια από τα πλάνα της γνωστής ταινίας έχουν γυριστεί εκεί. Φυσικά οι ντόπιοι έχουν φροντίσει να διατηρήσουν αυτή την κατάσταση, αφού τους βολεύει τουριστικά. Πέρα όμως από αυτό, το μικρό φρούριο είναι εντυπωσιακό και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ο σκηνοθέτης της ταινίας το επέλεξε.
Πληρώντας 20RON/άτομο, μπήκαμε στον προαύλιο χώρο και πήραμε τον σύντομο ανηφορικό δρόμο για την είσοδο του κεντρικού κτιρίου. Η θέση του ήταν στρατηγική καθώς βρισκόταν σε πέρασμα. Μέχρι το 2009, το εκμεταλλευόταν το ρουμανικό κράτος, αλλά μετά από κάποια δικαστήρια, τα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Ρουμανίας, κατάφεραν να το κερδίσουν. Σήμερα, τα κέρδη από τα εισιτήρια αλλά και την συντήρησή του, τα έχει αναλάβει μια εταιρία της βασιλικής οικογένειας. Η αλήθεια είναι πως, από την τελευταία φορά που το επισκέφτηκα, έχουν γίνει αρκετές αλλαγές και προσθήκες με θετικό χαρακτήρα, κάνοντας την επίσκεψη πιο ενδιαφέρουσα! Πέρα από τα αντικείμενα που συμπεριλαμβάνει, σε διάφορες πινακίδες δίνονται αρκετές πληροφορίες για την ιστορία του κάστρου και για την ζωή του Vlad Tepes.
Πριν αναχωρήσουμε κάναμε μια στάση για καφέ και εν συνεχεία ο Mihai μας πρότεινε να πάμε να δούμε το εξοχικό του σπίτι στο Bod, που έχει φτιάξει ο ίδιος με τον πατέρα του. Ο καιρός είχε αλλάξει και όπως μας ανέφερε ο Mihai, είχε ρίξει μια καλή μπόρα στην πόλη, που σε κάποιες στιγμές συνοδευόταν από χαλάζι!!! Ευτυχώς την είχαμε γλιτώσει καλά τόσες μέρες που ταξιδεύαμε και δεν είχαμε βραχεί καθόλου(!), παρόλο που μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής ήταν ορεινή!
Η ώρα είχε περάσει… τα παιδιά στο Brasov μας περίμεναν για φαγητό και ήδη είχαν αρχίσει να παίρνουν τηλέφωνα. Αυτή την φορά οι κοπέλες είχαν μαγειρέψει ένα παραδοσιακό ρουμανικό φαγητό αποτελούμενο από κρέας, ντομάτες και πιπεριές με συνοδεία ρυζιού. Ήταν θαυμάσιο και άρεσε σε όλους μας. Όπως ήταν αναμενόμενο η βραδιά κύλησε με κουβέντα, πειράγματα και αρκετό ποτό. Και πάλι ο Florin υπήρξε το επίκεντρο, καθώς μόλις ήπιε λίγο, πήγε να ξαπλώσει και οι υπόλοιποι άρχισαν να τον πειράζουν…
Όταν οι περισσότεροι έφυγαν, μείναμε με τον Marcel να μου λέει ιστορίες από το ταξίδι του στην Νορβηγία, μια χώρα που του αρέσει πολύ και την θεωρεί μοναδική… σε αντίθεση με τον Mihai, που δεν θέλει να πάει πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα! Δεν είναι τυχαίο εξάλλου το παρατσούκλι του: «grecul» (=ο Έλληνας)
