Σάββατο 9.8.2008
Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες με τα παιδιά μπροστά από το πλοίο, αποχαιρετιθήκαμε. Τα παιδιά έφυγαν για βόρεια Ιταλία και Αυστρία ενώ το δικό μας πρόγραμμα της πρώτης μέρας περιελάμβανε διαμονή στη Βενετία. Αφού αφήσαμε τη μηχανή στο χαρακτηριστικό κόκκινο γκαράζ, ξεχωρίσαμε τα απαραίτητα πράγματα και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο*. Μετά από λίγη ώρα που χρειαστήκαμε αρχικά για να συνέλθουμε από το σοκ από την ξεχωριστή ομορφιά αυτού του μέρους και στη συνέχεια για να ψάξουμε το ξενοδοχείο, τελικά μπήκαμε για να κάνουμε check-in αλλά για κακή μας τύχη ο ρεσεπσιονίστ μας είπε ότι ξεκινούσε από τις 14:30… και η ώρα ήταν 9.00. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήσουμε μεν τα πράγματα στο χώρο αποσκευών που διέθετε το ξενοδοχείο, αλλά να ξεκινήσουμε τη βόλτα μας με τις γκορντούρες και τις μπότες, όχι και το πιο κατάλληλο υπόδημα για το περπάτημα που χρειάζεται στη Βενετία.
Μετά από αρκετό περπάτημα περιπλανώμενοι στο λαβύρινθο από τα κανάλια με ανοιχτό το στόμα και ακολουθώντας τις ταμπέλες για Rialto - San Marco, περνώντας από την περιοχή San Polo, φτάσαμε στη γέφυρα Rialto. Η πέτρινη αυτή γέφυρα ύψους 28μ. χρονολογείται από το1588! Εκεί κάτσαμε για αρκετή ώρα και θαυμάζαμε το πανέμορφο αυτό σημείο. Όσο πανέμορφη είναι η γέφυρα, τόσο μαγευτική είναι η θέα που προσφέρει στο μεγάλο κανάλι όταν ανέβεις πάνω! Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία του Αγίου Μάρκου. Η πλατεία αυτή αποτελεί το πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο της Venice. Πραγματικά είναι δύσκολο να φανταστείς ότι κάποτε αυτός ο χώρος δεν ήταν τίποτα περισσότερο από κήπος ενός μοναστηριού, που τον διέσχιζε ένα ρέμα! Η βυζαντινή βασιλική κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλατεία και αφήνει άναυδο το θεατή με την ομορφιά της.
Δομήθηκε κατά αυτό τον τρόπο αφενός ως έκφραση της δύναμης της πολιτείας της Βενετίας και αφετέρου ως κατάλληλος τόπος ανάπαυσης του Αγίου Μάρκου. Ακριβώς δίπλα στη βασιλική του Αγίου Μάρκου βρίσκεται το παλάτι του Δόγη, ένας θαυμάσιος συνδυασμός Βυζαντινής, Γοτθικής και Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής, το Palazzo Ducale ήταν η επίσημη κατοικία 120 Δόγηδων που κυβέρνησαν τη Venice από το 697 έως το 1797. Μπροστά στη Βασιλική υπάρχει το καμπαναριό (πρώην φάρος, παρατηρητήριο, ακόμα και δωμάτιο βασανισμού), όπου μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει το ασανσέρ και να ανέβει στην κορυφή του στα 98.5 μ. απολαμβάνοντας την κορυφαία θέα της πόλης και της λιμνοθάλασσας!
Ακόμα η πλατεία περιστοιχίζεται από ένα συγκρότημα μουσείων και κομψών καφέ που τις απογευματινές ώρες διαθέτουν ζωντανές ορχήστρες με βιολιά, ακορντεόν και πιάνο. Η μια ορχήστρα ξεκινάει να παίζει μετά την άλλη και δημιουργείται μια υπέροχη ατμόσφαιρα. Το καφέ που ξεχωρίζει λόγο της ιστορίας του, είναι το καφέ Φλοριάν καθώς είναι το διάσημο πρώτο ευρωπαϊκό καφέ! Δυστυχώς οι τεράστιες ουρές που είχαν ήδη σχηματιστεί παρόλο που ήταν ακόμα νωρίς, ήταν αποτρεπτικές προκειμένου να μπούμε στους ναούς και στα μουσεία έχοντας μόνο μια μέρα στη Venice. Έτσι προτιμήσαμε να περπατήσουμε και να δούμε όσα περισσότερα προλαβαίναμε αφήνοντας τα μουσεία για μια μελλοντική επίσκεψή μας που θα έχουμε περισσότερο χρόνο. Πρόκειται άλλωστε για έναν εύκολα προσβάσιμο προορισμό αεροπορικώς…
Αφού περιπλανηθήκαμε για ώρες στην πλατεία και τους γύρω χώρους, πίνοντας και τον ιταλικό καπουτσίνο μας με θέα το μεγάλο κανάλι και τις γόνδολες, πήραμε το βαπορέτο προκειμένου να διασχίσουμε όλο το Grand Canal και να κατέβουμε στη στάση του σιδηροδρομικού σταθμού, κοντά στον οποίο ήταν το ξενοδοχείο μας. Η θέα έκοβε την ανάσα… Φτάσαμε λοιπόν, ξεκούραστα αυτή τη φορά, στο ξενοδοχείο και μπήκαμε στο δωμάτιό μας, εντυπωσιασμένοι καθώς ήταν φτιαγμένο σε αυστηρό Βενετσιάνικο στυλ! Έτσι κάναμε από ένα απολαυστικό (μετά από δύο μέρες στο πλοίο…) μπάνιο και ξεκουραστήκαμε! Στη συνέχεια ξεκινήσαμε για την απογευματινή μας βόλτα. Αυτή τη φορά ακολουθήσαμε τελείως διαφορετική διαδρομή για να καταλήξουμε και πάλι στην πλατεία Σαν Μάρκο, από τη νότια Βενετία περνώντας από τις περιοχές Santa Croce και Dorsoduro και προσπερνώντας εκκλησίες, μουσεία, πλατείες και γκαλερί.
Βγαίνοντας στο μεγάλο κανάλι περάσαμε τη μεγάλη ξύλινη γέφυρα και μπήκαμε στην ευρύτερη περιοχή του San Marco με κατεύθυνση την κεντρική πλατεία. Κάπου εκεί αρχίσαμε να ψάχνουμε και να παζαρεύουμε με τους γονδολιέρηδες την τιμή μιας βόλτας με γόνδολα. Δυστυχώς ήταν Σάββατο, φουλ σεζόν και ο κόσμος πολύς και η καλύτερη τιμή που βρήκαμε για δρομολόγιο Σαν Μάρκο – Ριάλτο και επιστροφή ήταν 110 ευρώ.Ήταν όμως κάτι που δε μπορούσα και δεν ήθελα να αποφύγω καθώς είχα οργανώσει καιρό πριν αυτή τη βόλτα στη διάρκεια της οποίας ζήσαμε μια ξεχωριστή στιγμή, καθώς έκανα πρόταση γάμου στη Δήμητρα… Η υπόλοιπη μέρα όπως καταλαβαίνετε κύλησε σε τέτοιους ρυθμούς με βόλτα στην πλατεία, δείπνο δίπλα στη Ριάλτο και βολτίτσα προς το ξενοδοχείο τρώγοντας παγωτάκι.
Ήταν μια πανέμορφη πρώτη μέρα αντάξια του ταξιδιού που είχαμε ονειρευτεί…
* Hotel Belle Epoque: Έψαχνα για ένα ξενοδοχείο μέσα στη Βενετία και κοντά στο πάρκινκγ, ώστε να μην έχουμε μεγάλη απόσταση να διανύσουμε κουβαλώντας πράγματα… Το συγκεκριμένο βρισκόταν κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό και από τα πιο οικονομικά (110euro) στη συγκεκριμένη περιοχή. Αν εξαιρέσουμε ότι μας είπαν ότι το check-in ξεκινάει στις 14:30 ενώ στο site έγραφαν στις 13:00, κατά τα άλλα μείναμε ευχαριστημένοι καθώς το δωμάτιο ήταν πανέμορφο, καθαρό και το στυλ του δε σε άφηνε να ξεχάσεις που βρίσκεσαι… Πρωινό μέτριο ( www.hotelbelleepoque.it ).
