Δευτέρα 18.8.2008
Μετά από πολλές μέρες ξυπνήσαμε και σηκωθήκαμε με την ησυχία μας. Η σημερινή μέρα ήταν η μοναδική που δεν περιελάμβανε μετακίνηση με τη μηχανή. Πρώτα κατευθυνθήκαμε προς το χώρο όπου σερβιρόταν το πρωινό, περίπου 10 λεπτά πιο πάνω στο δρόμο. Σε αυτό το χώρο προσφερόταν και δωρεάν πρόσβαση στο ίντερνετ. Έτσι αφού φάγαμε και σερφάραμε για λίγο ξεκινήσαμε την περιπλάνησή μας στην πόλη ξεκινώντας από το κάστρο.
Το κάστρο της Prague είναι ένα από τα μεγαλύτερα και ομορφότερα κάστρα στον κόσμο και αποτελεί την οικία του προέδρου της Τσεχικής Δημοκρατίας. Εδώ μπορεί κανείς να περάσει μια ολόκληρη μέρα περιπλανώμενος σε εκκλησίες, παρεκκλήσια, αίθουσες και πύργους όλων των περιόδων της ιστορίας της πόλης, τα οποία σώζονται παρά τις πυρκαγιές και τις εισβολές. Ο μεγαλοπρεπής Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βίτου ξεχωρίζει! Υπάρχουν δύο κατηγορίες εισιτηρίων το long και το short tour. Εμείς διαλέξαμε αυτό με τη μικρότερη διαδρομή για να μη φάμε όλη τη μέρα στο κάστρο και να έχουμε την ευκαιρία να περιπλανηθούμε περισσότερο και σε άλλα μέρη της πόλης. Δυστυχώς στον εντυπωσιακό ναό του Αγίου Βίτου δε μπήκαμε καθώς έπρεπε να περιμένουμε σε μια ουρά αναμονής περίπου μισής ώρας… Φτάνοντας στην πίσω μεριά του κάστρου όπου υπήρχε ένας πανέμορφος κήπος η θέα στον ποταμό και την πόλη ήταν μοναδική!
Στη συνέχεια βγαίνοντας από το κάστρο αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το λόφο Πέτριν με τους πανέμορφους κήπους και το ψιλότερο σημείο που μπορεί κανείς να δει την Prague, τον πύργο Petrin. Δεν είναι υπερβολή να σας πω ότι για τις επόμενες περίπου τρεις ώρες περπατάγαμε στα μονοπάτια μέσα στη φύση καθώς η ομορφιά και η ηρεμία αυτού του μέρους δε σε άφηνε να φύγεις! Ο κήπος με τις τριανταφυλλιές ήταν ότι έπρεπε για να καθίσουμε σε ένα παγκάκι για ένα μικρό διάλειμμα! Επίσης μπήκαμε στο λαβύρινθο των καθρεπτών, στο τέλος του οποίου υπήρχαν αίθουσες με καθρέφτες παραμόρφωσης που προκαλούσαν σε όλους πολύ γέλιο…
Κατεβαίνοντας προς το ποτάμι περάσαμε από την απέναντι γέφυρα από αυτή του Καρόλου (Legi) η οποία περνά πάνω από το νησί Strelecky και μπορείς να κατέβεις από τις σκάλες για μια βόλτα. Εκεί υπήρχε και ένας πολύ όμορφος θερινός κινηματογράφος. Από τις όχθες του νησιού η θέα του ποταμού με φόντο την πόλη ήταν πανέμορφη! Δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν νοικιάσει ποδήλατα θαλάσσης και έκαναν τη βόλτα τους μέσα στο ποτάμι. Στη συνέχεια περάσαμε στην απέναντι πλευρά και κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια καθίσαμε σε ένα πανέμορφο εστιατόριο με πάγκους δίπλα στο ποτάμι με θέα τη γέφυρα του Καρόλου και το κάστρο! Σε συνδυασμό με το νοστιμότατο φαγητό (ένας Σολωμός… άλλο πράγμα!) και τη μουσική υπόκρουση ενός κιθαρίστα που έπαιζε και τραγουδούσε, θαρρείς πως ανταμειβόμασταν για την κόπωση από το πολύωρο περπάτημα!
Αφού ανακτήσαμε λοιπόν τις δυνάμεις μας συνεχίσαμε με επόμενο σταθμό τη γέφυρα του Καρόλου, μια από τις εντυπωσιακότερες γέφυρες της Ευρώπης, μήκους 500 μέτρων, που συνδέει τη Μάλα Στράνα με την παλιά πόλη. Τα εντυπωσιακά αγάλματα θρησκευτικού περιεχομένου αριστερά και δεξιά κατά μήκος της γέφυρας κλέβουν την παράσταση. Όλες τις ώρες της ημέρας η γέφυρα είναι γεμάτη τουρίστες και πλανόδιους μουσικούς, καλλιτέχνες και μικροπωλητές.
Το απόγευμα (και μετά από μια ολιγόωρη ξεκούραση στο δωμάτιο) ξεκινήσαμε για την τελευταία μας βόλτα στην Prague, κατευθυνόμενοι προς την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης. Στον πύργο του δημαρχείου, μπροστά από το αστρονομικό ρολόι είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου, καθώς σε λίγα λεπτά η ώρα θα ήταν 7 ακριβώς και το ρολόι θα έδινε τη δική του παράσταση... Το θέαμα ήταν πραγματικά εντυπωσιακό. Πρώτα ο Χρόνος με τη μορφή του Χάροντα τραβά το σκοινί με το δεξί του χέρι, ενώ ταυτόχρονα αναποδογυρίζει την κλεψύδρα άμμου που κρατά στο αριστερό χέρι, δείγμα σημαδιακό της μετρήσεως του χρόνου που περνά. Εκείνη τη στιγμή ανοίγουν τα δύο μικρά παραθυρόφυλλα και οι δώδεκα Άγιοι Απόστολοι κινούνται αργά σχηματίζοντας κύκλο με επικεφαλής τον Απόστολο Πέτρο. Τέλος ο πετεινός λαλεί και το ρολόι σημαίνει την ώρα, με το πλήθος φυσικά να χειροκροτεί
Συνεχίσαμε να σουλατσάρουμε στους πλακόστρωτους δρόμους σε πολύ αργούς ρυθμούς είναι η αλήθεια, καθώς ο πολύωρος πρωινός ποδαρόδρομος είχε αφήσει τα σημάδια του... Στη διάρκεια αυτής της βόλτας είχαμε την ευκαιρία να μπούμε σε ένα κατάστημα με μαριονέτες και να θαυμάσουμε την ποικιλία αλλά και την ποιότητα της κατασκευής τους. Καθόλου τυχαίο βέβαια καθώς η Τσεχία έχει παράδοση στην κατασκευή μαριονέτας!
Στο δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο, ανεβήκαμε στον πύργο της Γέφυρας του Καρόλου για να την απολαύσουμε από ψιλά με τα φώτα που είχαν ανάψει, καθώς είχε πια νυχτώσει. Τα σκαλιά που ανεβήκαμε μάλλον δεν άξιζαν τον κόπο, καθώς εκτός του ότι υπήρχε πολύ μικρός χώρος, με τους τουρίστες να στριμώχνονται, υπήρχαν παντού τεράστιες αράχνες που περπατούσαν στα δίχτυα των ιστών που είχαν δημιουργήσει… Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης… Καθώς κατεβαίναμε, περνώντας από το ταμείο που έκοβαν εισιτήρια τους παρότρυνα να τυπώσουν στο εισιτήριο τη λέξη Spider-Tower, εκφράζοντας τους κατ’ αυτόν τη δυσαρέσκεια μας για την κατάσταση…
Αφού λοιπόν κατεβήκαμε από τον πύργο και διασχίσαμε τη γέφυρα για τελευταία φορά, γυρίσαμε για μια τελευταία ματιά στο όλο σκηνικό και αντικρίσαμε μια μοναδική σκηνή με ένα ολόγιομο φεγγάρι να είναι πίσω από τον αραχνόπυργο! Με αυτά και μ’αυτά η ώρα πέρασε και μαζευτήκαμε στο δωμάτιο για να μαζέψουμε κάποια πράγματα γιατί το πρωί είχε αναχώρηση για Karlovy Vary. Η παραμονή μας στην Prague έφτανε στο τέλος της και φεύγαμε με τις καλύτερες εικόνες και αναμνήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα αποτελέσει ξανά στο μέλλον ταξιδιωτικό προορισμό!
