Παρασκευή 22.8.2008
Όταν άνοιξα τα μάτια το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι σήμερα ήταν η τελευταία μέρα που θα φορτώναμε τη μηχανή για να ταξιδέψουμε, καθώς την επόμενη μέρα απλά θα μπαίναμε στο πλοίο της επιστροφής. Ξεκινήσαμε λοιπόν κάνοντας μια σύντομη στάση για φουλάρισμα βενζίνης και πρωινό και αρχίσαμε την πορεία μας στον σχεδόν άδειο αυτοκινητόδρομο με γρήγορο ρυθμό. Όσο κατευθυνόμασταν νότια, τόσο ανεβαίναμε υψομετρικά καθώς θα περνάγαμε από τις Άλπεις.
Η συγκεκριμένη διαδρομή ήταν αυτή με τις μεγαλύτερες διαφορές θερμοκρασίας, καθώς όταν ήμασταν σε μεγάλο υψόμετρο μας έπιασε και ομίχλη με αποτέλεσμα να κάνουμε στάση για να φορέσουμε ισοθερμικά και αδιάβροχα καθώς το κρύο ήταν ανυπόφορο! Στη συνέχεια βέβαια αφού κατεβήκαμε από τα βουνά στην Ιταλία είχε ήλιο και βγάλαμε μέχρι και τις επενδύσεις αφού είχαμε ιδρώσει…
Μπαίνοντας στην Ιταλία ακολουθήσαμε τις ταμπέλες για Udine και αφού το περάσαμε βάλαμε πλώρη για τον πρώτο αλλά και τελευταίο προορισμό αυτού του υπέροχου ταξιδιού. Φτάνοντας στη Venice ταλαιπωρηθήκαμε είναι η αλήθεια να βρούμε το ξενοδοχείο* καθώς δεν είχα περάσει στο gps το χάρτη της Ιταλίας. Το ξενοδοχείο αυτή τη φορά ήταν περίπου 10 λεπτά έξω από τη Venice και η αναζήτηση αυτή μετά από το πολύωρο ταξίδι και τα 440 σχεδόν χιλιόμετρα που είχαμε κάνει ήταν λίγο επώδυνη… Ας είναι καλά οι Ιταλοί που όπου σταματάγαμε και ρωτάγαμε προσπαθούσαν άλλοι με τα λιγοστά τους αγγλικά και άλλοι στα Ιταλικά με παντομίμα να μας εξηγήσουν σε ποια κατεύθυνση έπρεπε να κινηθούμε για να φτάσουμε στην περιοχή του ξενοδοχείου.
Φτάσαμε λοιπόν κατάκοποι και αφού βολευτήκαμε τηλεφωνηθήκαμε με το Γιώργο και τη Στεργιανή οι οποίοι είχαν κλείσει δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο, αλλά επειδή είχαν φτάσει αρκετά νωρίτερα είχαν πάει στο κέντρο για να δουν τη Venice καθώς εκείνοι όταν είχαμε φτάσει με το πλοίο είχαν φύγει κατευθείαν. Αφού καθίσαμε λίγο για την απαραίτητη ξεκούραση κατεβήκαμε κι εμείς και τους βρήκαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου για να περάσουμε μαζί την τελευταία βραδιά του ταξιδιού.
Το καφεδάκι που ήπιαμε με τα παιδιά στην πλατεία του Αγίου Μάρκου καθώς μοιραζόμασταν τις εικόνες και την όλη εμπειρία των δύο ταξιδιών σε ένα σκηνικό όπου υπήρχαν 4-5 μπάντες γύρω-γύρω στα καφέ και η μία άρχιζε να παίζει ένα κομμάτι μετά την άλλη, είναι μια από τις πιο γλυκές αναμνήσεις. Μετά το καφεδάκι πήγαμε για πίτσα δίπλα στη γέφυρα Rialto και οι διηγήσεις συνεχίζονταν…
Κάπως έτσι έκλεινε και η τελευταία βραδιά του ταξιδιού και επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο. Το μυαλό ήταν ακόμα μπερδεμένο καθώς από τη μία αναρωτιόσουν πως πέρασαν οι μέρες, από την άλλη όμως έφερνες μια εικόνα από κάθε πόλη που είχαμε περάσει στο μυαλό και συνειδητοποιούσες ότι το ταξίδι είχε πάει ακριβώς όπως το είχαμε σχεδιάσει, ήταν όμως καλύτερο από ότι το είχαμε ονειρευτεί.
*Venice Hotel Villa Dori: Ένα αρκετά μέτριο και παλιό ξενοδοχείο με πολύ όμορφη όμως διακόσμηση, περίπου 10 λεπτά έξω από τη Βενετία. Την πρώτη φορά ήταν λίγο μπέρδεμα να το βρούμε αλλά τη δεύτερη θυμόμουνα τη διαδρομή και βγήκαμε με τη μία καθώς το gps το Γιώργου μας οδηγούσε… αλλού. Τιμή: 60€/δίκλινο.
