Πέμπτη 14.8.2008
Εκείνο το πρωί ξύπνησα πολύ νωρίς. Γύρω στις 6.00. Άφησα τη Δήμητρα να κοιμηθεί λίγο ακόμα και κατέβηκα στον υπολογιστή του ξενοδοχείου για να χρησιμοποιήσω το internet. Εκεί μεταξύ άλλων είχα την ευκαιρία να μπω στο φόρουμ του κλαμπ και να δω πως κυλούσαν τα ταξίδια των άλλων παιδιών, καθώς και να τους ενημερώσω για το δικό μας… Στη συνέχεια επέστρεψα στο δωμάτιο προκειμένου να ετοιμάσουμε τα πράγματα και να αριβάρουμε…
Η σημερινή μέρα ήταν η μοναδική του ταξιδιού, η οποία δεν είχε προγραμματισμένο συγκεκριμένο μέρος για διανυκτέρευση. Επόμενος προορισμός μας ήταν το Cesky Krumlov (Νότια Τσεχία), απείχε περίπου 500χλμ. από το Zagreb και θέλαμε να είμαστε εκεί την Παρασκευή, όσο πιο νωρίς γινόταν, ώστε να έχουμε περισσότερες ώρες για να προλάβουμε να το δούμε… Έτσι σήμερα θα κάναμε όσο περισσότερα χιλιόμετρα μπορούσαμε, ώστε την άλλη μέρα να είμαστε σχετικά κοντά.
Αφού κατεβάσαμε και φορτώσαμε λοιπόν τα πράγματα, πληρώσαμε το ξενοδοχείο και ξεκινήσαμε. Ύστερα από 13χλμ. βγήκαμε στην εθνική οδό και συνεχίσαμε να κινούμαστε βόρεια, ακολουθώντας τις ταμπέλες για Σλοβενία. Ο αυτοκινητόδρομος ήταν άψογος κι έτσι τα 80 χιλ. μέχρι τα Σλοβενοκροατικά σύνορα έφυγαν γρήγορα και ξεκούραστα. Δυστυχώς η εικόνα αυτή άλλαξε άρδην μόλις μπήκαμε στη Σλοβενία καθώς για τα επόμενα 40 χιλ. μέχρι το Maribor ο δρόμος ήταν επαρχιακός, με αρκετές στροφές και είχε κίνηση με αρκετά μάλιστα φορτηγά, κάτι που έκανε την προσπέραση από δύσκολη έως σε αρκετά σημεία απαγορευτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τόσο να μας κουράσει όσο και να μας καθυστερήσει, οπότε λίγο πριν το Maribor, κάναμε στάση για ξεκούραση στο καφέ του βενζινάδικου που σταματήσαμε για ανεφοδιασμό. Είχε περάσει αρκετά η ώρα και χάρις το τελευταίο τμήμα της διαδρομής είχαμε διανύσει μόλις 120χλμ. κι έτσι δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο για μια σύντομη επίσκεψη στο Maribor, χάνοντας έτσι την ευκαιρία να έχουμε μια δειγματοληπτική έστω άποψη μιας δεύτερης πόλης από τη Σλοβενία…
Έτσι μετά από ένα μισάωρο ξεκούρασης ξεκινήσαμε και πάλι. Μόλις περάσαμε το Maribor μπήκαμε στην εθνική και ακολουθήσαμε τις ταμπέλες για Αυστρία. Μετά από λίγη ώρα περνάγαμε τα σύνορα και κάναμε την αναγκαστική στάση για να προμηθευτούμε την απαραίτητη για τη χρήση του εθνικού δικτύου της Αυστρίας, Βινιέτα*. Εκμεταλλευόμενοι την άριστη κατάσταση του αυστριακού εθνικού δικτύου, αρχίσαμε να καταπίνουμε τα χιλιόμετρα και μετά από αρκετή ώρα συναντήσαμε τα πρώτα διόδια στα οποία πληρώσαμε 4.50! (+7,70 η Βινιέτα = 12,20!). Εκεί κάναμε μια μικρή στάση για να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες καθώς το σημείο προσέφερε όμορφη θέα σε μία λίμνη.
Είχαμε περάσει την έξοδο για Graz και αποφασίσαμε ότι θα διανυκτερεύαμε στο Linz, αρκετά βορειότερα, ώστε να αφήσουμε λίγα χιλιόμετρα για την επόμενη ημέρα... Έτσι χωρίσαμε την υπόλοιπη διαδρομή με δύο στάσεις, την πρώτη για ένα σύντομο καφεδάκι και τη δεύτερη για φαγητό. Τη δεύτερη στάση την κάναμε στην έξοδο για το φυσικό πάρκο kalkapen, για το οποίο υπήρχαν πολλές διαφημιστικές ταμπέλες. Για το συγκεκριμένο πάρκο είχαμε κάνει μια μικρή έρευνα όταν οργανώναμε το ταξίδι και είδαμε καταπληκτικές φωτογραφίες, δεν είχαμε όμως τον απαιτούμενο χρόνο για να το εντάξουμε και αυτό στους προορισμούς μας καθώς χρειάζονταν τουλάχιστον 2 μέρες… Έτσι αρκεστήκαμε στο να ανέβουμε σε ένα πύργο που υπήρχε στο συγκεκριμένο σημείο και δούμε μερικές φωτογραφίες του πάρκου…
Τελικά μετά από 410χλμ. και 8 ώρες εκ των οποίων οι 2 περίπου ήταν στάσεις, μπήκαμε στο Linz και αρχίσαμε να ψάχνουμε για κατάλυμα… Για να αποφύγουμε χρονοτριβές στο ψάξιμο, καθώς η κούραση από την πολύωρη οδήγηση είχε συσσωρευτεί από ώρα, μπήκα στο πρώτο ξενοδοχείο που συναντήσαμε παρόλο που φαινόταν ότι θα ήταν ιδιαιτέρως τσουχτερό, για να ζητήσω πληροφορίες για ένα περιποιημένο και ταυτόχρονα σχετικά οικονομικό κατάλυμα… Τελικά καταλήξαμε στο ξενοδοχείο της γνωστής αλυσίδας Ιbis (78 ευρώ, όχι και τόσο οικονομικό…).
Μετά από λίγη ξεκούραση βγήκαμε για μια βόλτα στην πόλη, η οποία όμως δυστυχώς δεν κράτησε πολύ, καθώς ξαφνικά άρχισε να σκοτεινιάζει ο ουρανός και έπιασε μια απίστευτη καταιγίδα που μας βρήκε να τρέχουμε προς το ξενοδοχείο! Έτσι πήραμε μια πίτσα και μπίρες και αράξαμε στο δωμάτιο. Αφού χάσαμε την ευκαιρία να δούμε περισσότερες εικόνες από το Linz, τουλάχιστον το εκμεταλλευτήκαμε προκειμένου να ξεκουραστούμε καθώς ήταν η μέχρι στιγμής πιο κουραστική ημέρα από πλευράς οδήγησης. Άλλωστε το Linz δεν αποτελούσε προγραμματισμένο προορισμό και το επόμενο πρωινό ξεκινάγαμε για να επισκεφτούμε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του ταξιδιού μας…
*Πρόκειται για ένα σήμα-αυτοκόλλητο το οποίο πρέπει να κολληθεί σε ευκρινές σημείο πάνω στο όχημα. Περιμετρικά υπάρχουν αριθμοί που συμβολίζουν τους μήνες (1-12) και τις μέρες (1-31), οι οποίοι χρησιμεύουν στο να σημαδέψουν τρυπώντας στα κατάλληλα σημεία την ημερομηνία αγοράς της Βινιέτας. Υπάρχει 10ήμερης διάρκειας η οποία κοστίζει 7,70€ και 2μηνης διάρκειας η οποία κοστίζει 22,20€.
