Παρασκευή 15/8
Για άλλο ένα πρωινό σηκωθήκαμε νωρίς, και αφού πήραμε το πρωινό μας ετοιμαστήκαμε, φορτώσαμε τη μηχανή και ξεκινήσαμε… Τη σημερινή μέρα θα μπαίναμε στη χώρα, η οποία περιελάμβανε τους περισσότερους προορισμούς σε σχέση με τις άλλες, την Τσεχία, καθώς μετά το Cesky Krumlov θα περνάγαμε από το Brno, την Prague και το Karlovy Vary, προτού αρχίσει στην ουσία ο δρόμος της επιστροφής προς τη Venice…
Με το που βγήκαμε από το ξενοδοχείο έγινε αισθητή η διαφορά θερμοκρασίας, καθώς η υγρασία από τη νεροποντή που συνεχίστηκε για αρκετές ώρες στη διάρκεια της νύχτας ήταν έντονη… Βγαίνοντας στην εθνική οδό ακολουθήσαμε βόρεια κατεύθυνση προς Τσεχία. Μετά από λίγα χιλιόμετρα ο αυτοκινητόδρομος έδωσε τη θέση του σε επαρχιακό δρόμο, ο οποίος συνεχίστηκε και όταν περάσαμε σε Τσέχικο έδαφος. Η μόνη διαφορά ήταν ότι όσο κινούμασταν βόρεια από την ηλιοφάνεια του αυστριακού βορρά περάσαμε στην έντονη συννεφιά του Τσέχικου νότου η οποία γινόταν όλο και πιο έντονη και τελικά κατέληξε σε μια απίστευτη ομίχλη που δεν επέτρεπε καλά καλά να δεις το αυτοκίνητο μπροστά σου! Κάπου εκεί σταματήσαμε καθώς το κρύο μας είχε πιρουνιάσει για να ντυθούμε λίγο καλύτερα, και να βάλουμε και τα αδιάβροχα για παν ενδεχόμενο…Τελικά τη βροχή τη γλιτώσαμε και μετά από περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά (συνολικά) φτάσαμε στο παραμυθένιο Cesky Krumlov!
Από μακριά και πριν περάσουμε τη γέφυρα πάνω από το Μολδάβα για να μπούμε στην πόλη, ξεχώριζε το επιβλητικό σύμπλεγμα του κάστρου και του πύργου, το οποίο θεωρείται από τα πιο σημαντικά μνημεία στην Ευρώπη και αποτελεί μάλιστα από το 1992 μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Η μεσαιωνική πόλη του Krumlov, βρίσκεται 170χλμ. νότια της Prague, αποτελεί τον δεύτερο πιο δημοφιλή προορισμό της Τσεχίας και το βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι περικυκλώνεται από μαιάνδρους που σχηματίζει ο ποταμός Μολδάβας.
Με τη βοήθεια του gps βρήκαμε την πανσιόν* που είχαμε κάνει κράτηση και μάλιστα οι άνθρωποι που την είχαν με προέτρεψαν να φέρω τη μηχανή μέσα στην είσοδο! Μετά από λίγη ώρα είχαμε παραλάβει το δωμάτιο και αφού αφήσαμε τα πράγματα και αλλάξαμε, ξεκινήσαμε για την πρώτη βόλτα. Αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε στους πλακόστρωτους δρόμους περνώντας τη γέφυρα με τα όμορφα αγάλματα και κατευθυνθήκαμε προς τον εντυπωσιακό πολύχρωμο πύργο. Αφού βγάλαμε εισιτήριο αρχίσαμε να ανεβαίνουμε την στριφογυριστή σκάλα με τα μεγάλα σκαλοπάτια ώσπου φτάσαμε στη κορυφή του όπου εσωτερικά είχε τοποθετημένες δύο μεγάλες καμπάνες και εξωτερικά είχε περιμετρικό μπαλκόνι που προσέφερε μια μοναδική θέα. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι βέβαια παρατηρήσαμε ότι είχε αρχίσει να βρέχει…
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας ακολουθήσαμε έναν ανηφορικό δρόμο που μας έβγαλε έξω από την πόλη και κατέληξε σε ένα μεγάλο και πανέμορφο κήπο με πολύχρωμα λουλούδια και σιντριβάνια! Η βόλτα μέσα στον κήπο με τον ήχο του ψιλόβροχου να είναι ο μοναδικός που έφτανε στα αυτιά δημιούργησε συναισθήματα απίστευτης γαλήνης… Στη συνέχεια πήραμε το δρόμο της επιστροφής και μπαίνοντας και πάλι στην πόλη επισκεφτήκαμε ένα μουσείο αρχαίας και σύγχρονης τέχνης καθώς περιελάμβανε μια γκαλερί της οποίας όλα τα εκθέματα είχαν ταμπελάκι με την τιμή πώλησης τους.
Κάπου εκεί αρχίσαμε να αισθανόμαστε τα στομάχια μας να διαμαρτύρονται κι έτσι μπήκαμε σε ένα bar-restaurant. Ξεκινήσαμε για πρώτο πιάτο με τη σούπα ημέρας η οποία, αν και δεκαπενταύγουστο, ήταν ότι έπρεπε με τον βροχερό καιρό και στη συνέχεια συνοδεύσαμε το κυρίως πιάτο με παραδοσιακή μαύρη τσέχικη μπύρα! Στο δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο, μας τράβηξε την προσοχή ένα μαγαζί που έφτιαχνε γλυκά και μπήκαμε μέσα καθώς μοσχοβολούσε όλος ο δρόμος! Μας είχε σπάσει τη μύτη! Μετά από ένα χαριτωμένο διάλογο με τη γλυκύτατη Τσέχα (η οποία δεν ήξερε αγγλικά…) καταλάβαμε ότι όλη αυτή η μοσχοβολιά προερχόταν από ένα παραδοσιακό τσέχικο γλυκό, το οποίο έφτιαχνε επί τόπου και ήταν ένα φύλλο σφολιάτας σε σχήμα κυλίνδρου το οποίο εξωτερικά είχε ζάχαρη και κανέλα και εσωτερικά σοκολάτα… Το όνομα αυτού τρντένλικ! Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε αρκετά για να το πούμε, αλλά καθόλου για να το φάμε! Έπρεπε όμως να το μάθουμε… για να το ζητάμε!
Έτσι λοιπόν με την όμορφη αίσθηση ακόμα στον ουρανίσκο από το πεντανόστιμο γλυκάκι φτάσαμε στο δωμάτιο μας για λίγη ξεκούραση. Η βροχή δυστυχώς δε είχε σταματήσει ακόμα όταν βγαίναμε από την πανσιόν για την απογευματινή μας βόλτα. Αυτή τη φορά κινηθήκαμε προς την αντίθετη, σε σχέση με την πρωινή, κατεύθυνση. Τα πολύχρωμα κτήρια το ένα δίπλα στο άλλο σε έκαναν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια παραμυθούπολη ή ότι επρόκειτο για σκηνικό ταινίας! Στην πίσω μεριά της πόλης η θέα του ποταμού με φόντο το επιβλητικό ψιλό κάστρο υπό το λιγοστό φως που επέτρεπε η πολύ έντονη συννεφιά, έδινε μια άγρια ομορφιά! Συνεχίσαμε να σουλατσάρουμε περνώντας από την άλλη μεριά του ποταμού για να έχουμε θέα στη πόλη, με το ψιλόβροχο να αρνείται επίμονα να μας αποχωριστεί, ώσπου άρχισε σιγά σιγά να σκοτεινιάζει…
Έτσι αφού μπήκαμε σε ένα μαγαζί για να προμηθευτούμε τα απαραίτητα αναμνηστικά, ξεκινήσαμε για το δωμάτιο για να δώσουμε τέλος στην πρώτη μας μέρα στην Τσεχία. Το Cesky Krumlov σου δίνει την αίσθηση ότι παρόλο που είναι ένα πολύ τουριστικό μέρος έχει κρατήσει έναν αυθεντικό χαρακτήρα μιας άλλης εποχής! Ένας πανέμορφος και πολύ ιδιαίτερος προορισμός που θα τον συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε όποιον επισκεφτεί την Τσεχία.
*Pension Adalbert: Αρκετά περιποιημένο, με πολύ φιλικούς ανθρώπους. 74 ευρώ το δίκλινο με κράτηση μέσω του booking. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί ο χώρος που σερβίρεται το πρωινό με την υπέροχη διακόσμηση! (www.adalbert.cz/index_en.html)
