Τρίτη 12.8.2008
Τρίτη πρωί, (7:00!) κι εμείς έχουμε ήδη κατέβει για πρωινό! Το τοπίο που αντικρίζουμε έξω από το motel, είναι τελείως διαφορετικό και πολύ εντυπωσιακό, καθώς ένα πέπλο ομίχλης έχει απλωθεί κάνοντας την ορατότητα πολύ περιορισμένη!
Αυτό προς στιγμή μας μπέρδεψε κάπως και ξεκινήσαμε να φοράμε τις επενδύσεις καθώς η δροσιά ήταν πολύ έντονη, μέχρι να κατέβουμε όμως για να φύγουμε βγήκε ο ήλιος, η ατμόσφαιρα καθάρισε αρκετά, κι έτσι προσαρμόσαμε και πάλι τον εξοπλισμό μας για πιο καλοκαιρινές συνθήκες και ξεκινήσαμε…
Ξεκινάμε λοιπόν παίρνοντας τον 211 με κατεύθυνση βόρεια προς Kranj. Μετά από 45 km περίπου τόσο σε επαρχιακό , όσο και σε αυτοκινητόδρομο, καταλήγουμε στον κατηφορικό δρόμο μπαίνοντας στο Bled και αντικρίζοντας από μακριά τη λίμνη! Η διαδρομή ειδικά στα τμήματα του επαρχιακού δρόμου ήταν πραγματικά απολαυστική, περνώντας μέσα από πυκνά δάση!
Από τα πρώτα λεπτά καταλάβαμε ότι επρόκειτο για ένα πανέμορφο μέρος που άξιζε τον κόπο να το επισκεφτούμε! Άλλωστε το Bled είναι ο δεύτερος σε επισκεψιμότητα προορισμός στη Σλοβενία μετά τις σπηλιές της Postojna (για το μέρος αυτό ενημερωθήκαμε από φυλλάδια που υπήρχαν στο κατάλυμά μας, αποτελεί έναν υπέροχο τουριστικό προορισμό, με εντυπωσιακές σπηλιές και φυσικό πάρκο, που απαιτεί όμως τουλάχιστον μια ολόκληρη μέρα για να την επισκεφτεί κανείς… Έτσι προτιμήσαμε να επισκεφτούμε το Bled που απαιτούσε μισή μέρα ώστε να έχουμε άλλη μισή μέρα στη Ljubljana).
Ακολουθώντας το δρόμο που κάνει τον κύκλο της λίμνης καταλήξαμε σε ένα όμορφο λιβάδι όπου από τη μια μεριά υπήρχε κάμπινγκ και από την άλλη μια παραλία όπου μπορούσες να βουτήξεις στη λίμνη. Το θέαμα ήταν πολύ όμορφο βλέποντας εκτός των άλλων και το νησάκι με το ψιλό ρολόι που υπήρχε στο κέντρο σχεδόν της λίμνης . Πολλοί ήταν οι τουρίστες που είχαν νοικιάσει θαλάσσια ποδήλατα και έκαναν τις βόλτες τους, ενώ κάποιοι πιο τολμηροί είχαν βουτήξει στα… δροσερά νερά!
Εμείς συνεχίσαμε στον περιμετρικό προς της λίμνη δρόμο, απολαμβάνοντας την πυκνή βλάστηση και τη θέα που προσέφερε και ανεβαίνοντας την ανηφόρα καταλήξαμε στο κάστρο. Εκεί αφού πληρώσαμε το αντίτιμο του εισιτηρίου (7 ευρώ) κατευθυνθήκαμε πρώτα προς την αυλή του κάστρου, η οποία προσφέρει την καλύτερη δυνατή θέα στη λίμνη. Η θέα πραγματικά έκοβε την ανάσα καθώς το ύψος ήταν αρκετά μεγάλο (130 μ.) και έβλεπες το χωριό, τη λίμνη και τα γύρω βουνά…
Στη συνέχεια αρχίσαμε να περιπλανιόμαστε στις αίθουσες του κάστρου, που προσέφεραν μια ιστορική αναδρομή του χωριού, καθώς υπήρχαν εκθέματα εργαλείων, όπλων και παραδοσιακών ενδυμάτων που χρησιμοποιήθηκαν ανά περιόδους από τους κατοίκους. Υπήρχε επίσης μια αίθουσα προβολής με τις σημαντικότερες στιγμές του Bled. Περνώντας από μια κάβα με πολύ ιδιαίτερα κρασιά και από ένα κατάστημα αναμνηστικών, ολοκληρώσαμε την περιπλάνησή μας στους χώρους του κάστρου και αφού ξαποστάσαμε για λίγο στο γρασίδι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής…
Φτάνοντας στο Medvode αποφασίσαμε να σταματήσουμε σε ένα εμπορικό κέντρο προκειμένου να τσιμπήσουμε κάτι, ώστε να κόψουμε την πείνα μας και να έχουμε λίγο χρόνο ξεκούρασης προτού ξεκινήσουμε για Ljubljana, όπου θα τρώγαμε κανονικά. Η στάση θα ήταν όντως μικρή, αν δεν παρατηρούσα ένα φωτογραφείο απέναντι από το μέρος που καθίσαμε… Είχε έρθει η ώρα να βγάλω από μέσα μου τις όποιες φοβίες για τις χαμένες φωτογραφίες οριστικά! Μετά από περίπου μιάμιση ώρα φεύγαμε με ένα cd με τις φωτογραφίες των 2 πρώτων ημερών και φυσικά τη διάθεση στα ύψη! Στη συνέχεια και αφού πήραμε έναν υπνάκο, πήραμε το δρόμο για το κέντρο της πρωτεύουσας.
Εκεί αφού κάναμε μια βόλτα στον δρόμο που αποτελεί την παλιά πόλη, χαζεύοντας στις βιτρίνες, καθίσαμε σε ένα από τα εστιατόρια (Julija restaurant) για να φάμε. Οι γεύσεις που δοκιμάσαμε, πραγματικά μας εντυπωσίασαν! Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το τελεφερίκ που θα μας ανέβαζε στο κάστρο. Η είσοδος σε αυτό ήταν ελεύθερη. Εισιτήριο (2 ευρώ) χρειαζόταν μόνο για να ανέβεις στον πύργο του κάστρου, ώστε να απολαύσεις τη θέα της πόλης από το ψιλότερο δυνατό σημείο, κάτι που άξιζε τον κόπο. Υπήρχαν επίσης αρκετές αίθουσες έργων μοντέρνας τέχνης, με πολύ εντυπωσιακά εκθέματα, τα περισσότερα από τα οποία είδαμε επί τροχάδην, καθώς ήταν η ώρα που έκλειναν… κάνοντας μια βόλτα στον περιβάλλοντα χώρο μας τράβηξε την προσοχή ένα ηλιακό ρολόι.
Το κάστρο πρωτοαναφέρθηκε το 1144, σαν βάση του Δούκα. Από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα πολλά τμήματα προστέθηκαν. Στη συνέχεια όμως, επειδή δεν αποτέλεσε την κατοικία κάποιου κυβερνήτη και τα έξοδα συντήρησης ήταν δυσβάσταχτα, το κάστρο άρχισε να ρημάζει… Το 19ο αιώνα επανασχεδιάστηκε και χρησιμοποιήθηκε τμηματικά σαν φυλακή και σαν στρατιωτικό φρούριο. Το 1905 αγοράστηκε από το Δήμο, ενώ το 1960 ξεκίνησε μια μακρά περίοδος ανακαίνισης, η οποία κράτησε περισσότερα από 35 χρόνια! Το 1990 άρχισε να χρησιμοποιείται σαν χώρος δεξιώσεων.
Αφού ολοκληρώσαμε την περιπλάνησή μας στους χώρους του κάστρου, κατεβήκαμε για να κάνουμε την τελευταία μας βόλτα στην αξιαγάπητη Ljubljana!
Εκεί είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε κάποιες γεύσεις από τα λαχταριστά παγωτά που βλέπαμε μέσα σε κάτι πολύ εντυπωσιακές βιτρίνες, κάτι που έκανε και ο περισσότερος κόσμος…
Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο αντικρίσαμε μια παρέα Ισπανών με 5 μοτοσυκλέτες, που μόλις είχαν φτάσει και ξεφόρτωναν. Χαιρετηθήκαμε και ανεβήκαμε στο δωμάτιο για να ετοιμάσουμε τα πράγματα. Το διήμερο στη Σλοβενία έφτανε στο τέλος του και στη συνέχεια το πρόγραμμα προέβλεπε καθημερινές μετακινήσεις για τις επόμενες 5 μέρες. Το πρωί ξεκινάγαμε για Zagreb…
