Δευτέρα 11.8.2008
Αρχίζουμε σιγά σιγά και μπαίνουμε στους ρυθμούς του ταξιδιού… Οι πρώτες μέρες μας φαίνονται πολύ μεγάλες… Επειδή σήμερα δεν έχουμε να καλύψουμε μεγάλη διαδρομή, μετά το πρωινό αποφασίζουμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο, για να δούμε την πόλη σε πιο φυσιολογικούς ρυθμούς από τους Κυριακάτικους… Όντως στον κεντρικό πεζόδρομο υπήρχε πολύ περισσότερος κόσμος! Αγοράσαμε κάποια αναμνηστικά και πήραμε το δρόμο προς το ξενοδοχείο για να ξεκινήσουμε το φόρτωμα.
Εκεί συναντήσαμε μία παρέα δύο ζευγαριών Ελλήνων μοτοσικλετιστών, που επέστρεφαν από την εκδρομή τους στη βόρεια Ιταλία και σκόπευαν να γυρίσουν οδικώς, διασχίζοντας όλη την Κροατία και τις ενδιάμεσες με την Ελλάδα χώρες. Όταν τους είπαμε ότι το προηγούμενο καλοκαίρι είχαμε περάσει από το μεγαλύτερο μέρος της νότιας Κροατίας, μας ζήτησαν να τους προτείνουμε κάποια μέρη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μάλλον να απογοητευτούν, καθώς δεν είχαν αρκετό χρόνο για να περάσουν από όλα… Κάπου εκεί χαιρετηθήκαμε και ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς Σλοβενία και προορισμό τη Ljubljana.
Μετά από περίπου 50 km σε επαρχιακό δρόμο, μπήκαμε στον Αυτοκινητόδρομο όπου κινηθήκαμε για 70 km περίπου, πριν βγούμε στην έξοδο Ljubljana. Εκεί ακολουθήσαμε τις ταμπέλες για Medvode όπου ήταν το κατάλυμά μας. Φτάνοντας μετά από 12 km η ικανοποίησή μας ήταν εμφανής, καθώς το κατάλυμά* μας ήταν πραγματικά ένα σπίτι στο λιβάδι! Μετά από αναμονή περίπου δέκα λεπτών προκειμένου να ετοιμαστεί το δωμάτιο το οποίο ήταν στη σοφίτα με παράθυρο στη σκεπή, ανεβάσαμε τα πράγματα και φύγαμε για το κέντρο του Medvode για να φάμε κάτι.
Στη διάρκεια του φαγητού πιστεύω ότι ένοιωσα ένα δείγμα του πως αισθάνεται κάποιος όταν παθαίνει εγκεφαλικό, καθώς όπως έπαιζα με το μενού της φωτογραφικής μηχανής, έσβησα κατά λάθος ό,τι φωτογραφία είχαμε τραβήξει μέχρι εκείνη τη στιγμή… Το σοκ ήταν μεγάλο και η διάθεση χάλασε πάρα πολύ. Ευτυχώς σκέφτηκα να επικοινωνήσω με το Βαγγέλη, τεχνικό της ιστοσελίδας τους club, o οποίος με καθησύχασε ότι θα τις βρούμε με ειδικό πρόγραμμα στο back-up της κάρτας, αρκεί να μη συνεχίσω να τραβάω χρησιμοποιώντας την ίδια μνήμη. Αυτό μπορεί να με καθησύχασε κάπως και να μου έδωσε ελπίδες, χρειαζόταν ωστόσο να περάσει ακόμα λίγος χρόνος για να συνέλθω από το σοκ… Παρεπιπτόντως το φαγητό ήταν νοστιμότατο και πολύ οικονομικό!
Το απόγευμα κατεβήκαμε στο κέντρο της Ljubljana. Εκεί θυμηθήκαμε τα λόγια των παιδιών που είχαμε συναντήσει το πρωί στη Rijeka, οι οποίοι είχαν περάσει και από Ljubljana και τη χαρακτήρισαν κούκλα! Πραγματικά η ομορφιά και η ατμόσφαιρα αυτής της πόλης είναι απερίγραπτη. Βλέπεις τον κόσμο να βολτάρει ανέμελος είτε με τα πόδια, είτε με τα ποδήλατα, να τρώνε (σχεδόν όλοι γύρω σου!) παγωτά, τα παιδιά να τρέχουν με τα πατίνια… και είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι πρόκειται για την πρωτεύουσα μιας χώρας και όχι απλά για μια επαρχιακή πόλη. Και όλα αυτά με τον ποταμό Ljubljanica, με τις γεφυρούλες και τα πλοιάρια, να περνάει από το κέντρο της πόλης.
Η Ljubljana βρίσκεται στο κέντρο της χώρας και κατοικείται από 270.000 κατοίκους. Αναδείχτηκε ως το πολιτιστικό, επιστημονικό, οικονομικό, πολιτικό και διοικητικό κέντρο της Σλοβενίας, η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε το 1991. Στην πορεία της ιστορίας της και εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, επηρεάστηκε από τη Γερμανική, τη Λατινική και τη Σλάβικη κουλτούρα.
Σύμβολο της πόλης είναι ο δράκος και η εξήγηση βασίζεται στην ελληνική μυθολογία και την αργοναυτική εκστρατεία! Σύμφωνα με το μύθο λοιπόν, ο Ιάσων με τους αργοναύτες, αφού βρήκαν το χρυσόμαλλο δέρας, διέσχισαν το Δούναβη, συνέχισαν στον παραπόταμο Sava, για να καταλήξουν στην πηγή του ποταμού Ljubljanica. Εκεί αποβιβάστηκαν προκειμένου να μεταφέρουν την Αργώ στην Αδριατική θάλασσα, ώστε να γυρίσουν στην Ελλάδα. Ανάμεσα στις σημερινές πόλεις Vrhnika και Ljubljana, οι αργοναύτες βρήκαν μια μεγάλη λίμνη, περιστοιχισμένη από βάλτο. Εκεί ήταν που ο Ιάσων σκότωσε το δράκο, ο οποίος έμελε να γίνει το σύμβολο όχι μόνο της Ljubljana, αλλά και της κοντινής Αυστριακής πόλης Klagenfurt, η οποία αποτέλεσε για αιώνες σπουδαίο πνευματικό κέντρο για τους Σλοβένους…
Αρχίσαμε τις βόλτες κατά μήκος του ποταμού, προσπερνώντας τις γέφυρες (σε πολλές από τις οποίες υπήρχαν καλλιτέχνες του δρόμου οι οποίοι πλαισίωναν ακουστικά μια υπέροχη ατμόσφαιρα), καταλήγοντας στην τριπλή γέφυρα και την κεντρική πλατεία Preseren. Η πλατεία αυτή έχει πάρει το όνομά της από τον Σλοβένο εθνικό ποιητή France Preseren, άγαλμα του οποίου υπάρχει στο κέντρο της πλατείας. Στο χώρο αυτό ξεχωρίζει επίσης η Φραγκισκανική εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Franciscan Church of the Annunciation) κυρίως λόγο του μπορντοκόκκινου χρώματος. Από την πλατεία ξεκινάει ένας από τους πιο εμπορικούς πεζόδρομους της πόλης.
Αφήνοντας πίσω την πλατεία φτάσαμε στη φημισμένη γέφυρα των δράκων! (Zmajski most). Πρόκειται για μια γέφυρα διέλευσης αυτοκινήτων (όλες οι προηγούμενες γέφυρες που περάσαμε ήταν αποκλειστικά για διέλευση πεζών), στις τέσσερις γωνίες της οποίας υπάρχουν τέσσερις μεγάλοι φτερωτοί δράκοι. Ένας τοπικός μύθος λέει ότι όταν μια παρθένα περνάει τη γέφυρα, οι δράκοι κουνούν τις ουρές τους!
Είχε βραδιάσει πλέον και η κούραση άρχισε να δείχνει τα πρώτα της σημάδια... Έτσι αποφασίσαμε να καθίσουμε σε κάποιο
από τα μπαράκια δίπλα στο ποτάμι να πιούμε ένα ποτό και στη συνέχεια να πάμε για ύπνο. Η Ljubljana ήταν ο πρώτος προορισμός όπου είχαμε δύο διανυκτερεύσεις, οπότε θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε και άλλα πράγματα το επόμενο απόγευμα… Για το πρωί είχαμε προγραμματίσει εκδρομή στη λίμνη Bled…
* Hotel Pri Ancki: Βρίσκεται στο Medvode, 15 λεπτά (12 km) από το κέντρο της Λιουμπλιάνα, όμως πραγματικά άξιζε τον κόπο να μείνουμε στη σοφίτα ενός μικρού σπιτιού στο λιβάδι! Ικανοποιητικό πρωινό, 148€ για 2 βράδια.. (www.bistro-pri-ancki.com)
