26 Ιουλίου 2006:Ξύπνημα στις 8:30πμ. Πήγα στην τραπεζαρία στο ισόγειο για πρωινό για να πάρω δυνάμεις καθώς ένιωθα πως δεν είχα ξεκουραστεί από την χθεσινή ταλαιπωρία. Την προηγούμενη ημέρα υπολόγισα πως είχα διανύσει 780 χιλιόμετρα. Δεν ήταν και λίγα για μία ημέρα μόνο! Νομίζω ότι είχα σπάσει τα ατομικά ρεκόρ μου. Ύστερα από το πρωινό, ακολούθησε το καθιερωμένο μάζεμα των αποσκευών, οι οποίες, πλέον, -με περηφάνια λέω- έπαιρναν μόνο 15 λεπτά για τακτοποιήσω! Ύστερα από ένα τελευταίο ντους για να είμαι φρέσκος, πήγα στην reception για να πληρώσω. Φεύγοντας, βάζω προορισμό την Vienna, αν και δεν ήξερα αν θα κατάφερνα να βγάλω τόσα χιλιόμετρα σε μία μέρα. Οι δρόμοι στη Πολωνία συνέχιζαν να είναι καλοί, πράγμα που μου έκανε εντύπωση. Πόσο λανθασμένη άποψη είχα πριν έρθω! Στα σύνορα με Τσεχία έφτασα περίπου κατά τις 1:30μμ. Δυστυχώς δεν χρησιμοποίησα καθόλου το επαρχιακό δίκτυο, καθώς θα μου «έτρωγε» πολύ χρόνο.
Λίγο μετά τις 5μμ. βρισκόμουν στα σύνορα Τσεχίας – Αυστρίας. Άλλαξα τους χάρτες στο iPAQ και αναχώρησα. Έψαχνα για αυτά τα ωραία ξενοδοχεία επί της εθνικής, αλλά τα χιλιόμετρα περνούσαν. Χωρίς να το καταλάβω, έφτασα στη Vienna (Βιέννη). Oύτως ή άλλως, 85 χιλιόμετρα απείχε μόνο από τα σύνορα! Χωρίς αμφιβολίες, ήξερα που θα πάω να μείνω. Εκεί που έμεινα και την Κυριακή που πρωτοέφτασα στη πόλη, στην Pansion Hargita. Σταμάτησα να βάλω διεύθυνση στο iPAQ και κατευθύνθηκα στο κέντρο. Φτάνοντας, έπεσα σε ένα απίστευτο μποτιλιάρισμα: 10 λεπτά κόλασης για 500 μέτρα απόσταση και ο ιδρώτας να τρέχει νερό! Τελικά μετά από λίγο κατάφερα και έφτασα στην pansion. Η τιμή είχε αλλάξει, λόγω του ότι δεν είχε δωμάτια: 55 ευρώ το δωμάτιο, με τουαλέτα και μπάνιο. Ξεφόρτωμα ξανά και μπάνιο!
Για φαΐ δεν είχα το κουράγιο να ψάξω την πόλη. Υπήρχε ένα εστιατόριο με ιταλική κουζίνα ακριβώς απέναντι. Πετάχτηκα να φάω μια πίτσα. Αξίζει να αναφέρω ένα περιστατικό: Όταν ζήτησα τον κατάλογο, ο μαγαζάτορας μου έφερε έναν στα γερμανικά. Του είπα ότι ήθελα τον αγγλικό. Μου απάντησε ότι το μενού του ήταν international, οι πίτσες είναι πίτσες, οι κοτολέτες είναι κρέας και όχι κοτόπουλο και δεν θέλουν εξήγηση για να καταλάβεις! Συμφώνησα και παρήγγειλα μια πίτσα capriccioza. Όταν την έφερε, ανακάλυψα ότι είχε ελιές και αντζούγιες!!! Χωρίς να έχω άλλη επιλογή –λόγω πείνας- την έφαγα, αν και ήξερα ότι θα «λύσσαγα» για νερό το βράδυ!