25 Ιουλίου 2006:Κατά τις 7πμ. άνοιξα τα μάτια μου. Έξω άκουγα «...πλιτς, πλιτς...». Δεν ήθελα να το πιστέψω ότι έβρεχε. Σκούρα σύννεφα κάλυπταν τον ουρανό, ενώ η βροχή είχε αρχίσει για τα καλά. Τα συναισθήματά μου ήταν στην ίδια κατάσταση με τον ουρανό: μουντά και μαύρα!!! Η νεροποντή αποτελούσε μια αφορμή να μην αναχωρήσω, καθώς ήθελα να ξανάβλεπα τα παιδιά και να κάναμε καμιά βολτίτσα ακόμα. Τρομερή εντύπωση μου είχαν κάνει και το συνειδητοποιούσα όσο περνούσε ο καιρός. Εναλλακτική σκέψη μου ήταν να έμενα άλλη μια μέρα Alytus, έτσι ώστε να συναντούσα το ζεύγος Suzis και Nida για μια τελευταία φορά πριν έπαιρνα το δρόμο της «μεγάλης επιστροφής». Τελικά, αποφάσισα να φύγω με προορισμό το Lodz, περίπου 100χλμ. μετά τη Warsaw.
Από Vilnius, βγήκα στην εθνική για Kaunas, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Shaka. Κάπου στην μέση περίπου άλλαξα πορεία και ακολούθησα τον δρόμο για Alytus & Marijampole. Από Marijampole διέσχισα μια ευθεία γύρω στα 35 χιλιόμετρα μέχρι τα σύνορα με Πολωνία. Περνώντας τα σύνορα, ακολουθούσα μόνο τις πινακίδες. Διαδοχικά πέρασα από: Suwalki > Augustow > Grajewo > Kolno > Warsaw. Μετά από 600 χλμ., με αρκετή ώρα οδήγησης, «τρελό» ιδρώτα και κούραση, έφτασα λίγο πριν την Warsaw. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς, αλλά αυτή τη φορά που είχα ακολουθήσει τις πινακίδες αντί για τον χάρτη μου (δεν αναφέρω καν για το iPAQ!), ο δρόμος κατέληξε να είναι πολύ καλύτερος από αυτόν που πήγα. Η άσφαλτος στο μεγαλύτερο ποσοστό ήταν εκπληκτική. Το μόνο μειονέκτημα ήταν ότι υπήρχαν αρκετές πόλεις στην πορεία. Και πάλι όμως μπορούσα να κρατήσω έναν γοργό ρυθμό στο ενδιάμεσο, έτσι ώστε να μην πέσει η μέση ωριαία μου ταχύτητα τόσο πολύ. Ομολογουμένως, μου έκανε και πάλι μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι όλοι οι οδηγοί όταν με έβλεπαν μου έδιναν χώρο για προσπέραση -και ας λένε ότι οι Πολωνοί είναι δεν είναι καλοί οδηγοί! Εγώ άλλα έβλεπα! Άλλος ένας μύθος καταρρίφθηκε λοιπόν για την Πολωνία...
Στην Lodz έφτασα κατά τις 6 παρά κάτι. Μετά από κάνα 15λεπτο κατάφερα να βρω το IBIS, που είχα βάλει στο μάτι να μείνω. Προς μεγάλη μου απογοήτευση έμαθα από την reception ότι δεν υπήρχε ούτε ένα διαθέσιμο δωμάτιο. “Και τώρα τι κάνουμε;” σκέφτομαι. Εκεί λοιπόν μου ήρθε μια ωραία ιδέα! Στο επαρχιακό δίκτυο είχα παρατηρήσει ότι υπήρχαν αρκετά motels σε συμφέρουσες τιμές. Οπότε έβαλα το μπουφάν πίσω στα πράγματα, φόρεσα μόνο γάντια και κράνος και ξεκίνησα να βγω από την πόλη. Όντως, μετά από λίγο τα κατάφερα και βρισκόμουν στο επαρχιακό οδικό δίκτυο. Το πρώτο motel που συνάντησα δεν μου άρεσε, το δεύτερο ήταν στο αντίθετο ρεύμα, οπότε έπρεπε να κάνω αναστροφή, το τρίτο μέτριο, το τέταρτο .... τέλος επαρχιακού δρόμου! Πριν καν καταλάβω τι έγινε, ήμουν ήδη επάνω στον αυτοκινητόδρομο και πουθενά δεν υπήρχε η δυνατότητα αναστροφής! «Επιτυχία και πάλι!!!», σκέφτηκα! «Ένας τρελός Έλληνας με κράνος, γάντια, μπαγκάζια μέχρι πάνω και ένα κοντομάνικο που να έχει γίνει σαν γυναικείο μπουστάκι από τον αέρα, στην μέση της εθνικής στην Πολωνία! Άντε και εις ανώτερα...», αναλογίστηκα.
Λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω βρήκα ένα βενζινάδικο. Τσίμπησα ένα γευστικότατο hotdog για να με κρατήσει όρθιο λίγο ακόμα. Εκείνη την ώρα και με την πείνα που είχα όλα γευστικότατα θα μου φαινόντουσαν. Γύρω στα 15 χλμ. μετά το βενζινάδικο, υπήρχε μια διασταύρωση για ένα χωριό, καθώς και μια διαφήμιση για ξενοδοχείο. «Η ευκαιρία μου!!!», σκέφτηκα και έστριψα δεξιά. Ύστερα από περίπου 15 χλμ., βρήκα το ξενοδοχείο. Το όνομα του: “Hotel Santin” και η τιμή του μονόκλινου ήταν 230 zlotys + 40zlotys το prive parking, συμπεριλαμβανομένου πρωινού. Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο και βγήκα να δω την πόλη που ονομαζόταν: Belchatow. Έδινε την εντύπωση μιας ακριβής κωμόπολης της Πολωνίας. Ακριβά σπίτια, καλοφτιαγμένες πλατείες, ακριβά μαγαζιά κ.ο.κ. Μετά από λίγο ανακάλυψα, βέβαια, ότι η πόλη δεν πρόσφερε και τίποτα άλλο εκτός μιας όμορφης μπυραρίας.
Επέστρεψα για φαγητό στο ξενοδοχείο. Δεν ήθελα να το ρισκάρω καθώς δεν γνώρισα το ωράριο των εστιατορίων και δεν είχα καμιά διάθεση να μείνω νηστικός. Το κόστος φαγητού ήταν 56 zlotys. Όταν γύρισα στο δωμάτιο, υπολόγισα την διαδρομή της επόμενης ημέρας, που θα ήταν Katowice > Ostrava > Wien.