Αράχωβα – Χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού - Επτάλοφο - Πολύδροσο - Χαιρώνεια (Γύρος του Παρνασσού)

Μετά τις καλοκαιρινές διακοπές , ο προγραμματισμός της πρώτης εκδρομής της νέας “σαιζόν” ήταν φυσικό να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης της πρώτης φθινοπωρινής συνάντησης του MRC. Αποφασίστηκε λοιπόν να γίνει την πρώτη Κυριακή που θα μας το επέτρεπε ο καιρός καθώς τα πρωτοβρόχια φέτος έκαναν αισθητή την παρουσία τους από το πρώτο κιόλας Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου. Η μέρα αυτή δεν άργησε και πολύ να έρθει καθώς η Κυριακή, 20 Σεπ. 09, έμοιαζε να είναι η ιδανική μέρα για μια βόλτα με μηχανές σύμφωνα με το δελτίο καιρού το οποίο προέβλεπε συννεφιασμένο, αλλά χωρίς βροχές καιρό. Έτσι ο Σάκης πρότεινε να κάνουμε το γύρο του Παρνασσού και βρήκε σύμφωνα και τα υπόλοιπα μέλη της μοτοσικλετιστικής μας ομάδας.
Το ραντεβού δόθηκε στις 9.45πμ. στα πρώτα διόδια της Ε.Ο. Αθηνών – Λαμίας . Εκεί συναντήθηκαν ο Σάκης , ο Βαγγέλης , ο Πάνος , ο Αποστόλης και ο Γιώργος Ζ. ο οποίος ήρθε από το Ναύπλιο την προηγούμενη μέρα για να βρίσκεται μαζί μας . Την παρέα μας ολοκλήρωσε ο Βαγγέλης Τ. ο οποίος συμμετείχε για πρώτη φορά σε εκδρομή μαζί μας με μοτοσικλέτα Triumph Tiger. Αφού ανταλλάξαμε τις πρώτες μας κουβέντες, ξεκινήσαμε για τα πρώτα μας χιλιόμετρα στην μονότονη Εθνική οδό. 
Η διαδρομή στην Ε.Ο. δεν είχε κανένα ενδιαφέρον, εκτός από το γεγονός ότι στο ύψος της Θήβας συναντήσαμε την κατασκευή νέων διοδίων το οποίο και προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκειά μας . Αφού τα περάσαμε, βγήκαμε από την Ε.Ο. στον κόμβο του Κάστρου και συνεχίσαμε στον επαρχιακό δρόμο προς Αράχοβα .
Κάναμε την πρώτη μας στάση στην όμορφη κωμόπολη της Αράχοβας που αποτελεί ένα από τους πιο φημισμένους χειμερινούς προορισμούς της Ελλάδος. Εκεί ήπιαμε τον πρώτο μας καφέ στην πλατεία και ντυθήκαμε με πιο ζεστά ρούχα καθώς το κρύο είχε αρχίσει να γίνεται αισθητό, λόγω της υψομετρικής διαφοράς. Σειρά είχε η επίσκεψη στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού , έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς των απανταχού επίδοξων σκιέρ. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο δρόμο προς το Χιονοδρομικό κέντρο, καθώς το οδόστρωμα είναι κακής ποιότητας και έχει αρκετές λακκούβες που καθιστούν την οδήγηση με μηχανή εξαιρετικά δύσκολη. Αφού ανεβήκαμε στο χιονοδρομικό κέντρο, τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες και είδαμε τον υδράργυρο να αγγίζει τους 13 βαθμούς Κελσίου .
Σειρά είχε ο δρόμος προς Επτάλοφο μέσα από μία καταπληκτική διαδρομή όπου εναλλάσσονται το έλατο, το πεύκο, ο κέδρος και γάργαρες πηγές! Η βόρεια μεριά του Παρνασσού είναι πραγματικά εντυπωσιακή, καθώς είναι καταπράσινη και το τοπίο μαγευτικό! Το οδόστρωμα δε είναι σε καλή κατάσταση. Προσοχή όμως στην αρχή της διαδρομής αυτής, καθώς με το που κατεβαίνετε από το χιονοδρομικό πιάνει ομίχλη και το οδόστρωμα είναι γλιστερό για μερικά χιλιόμετρα. Αφού ξεπεράσαμε το εμπόδιο της ομίχλης, συνεχίσαμε την καταπράσινη διαδρομή κατά μήκος της οποίας είδαμε να ξεφυτρώνουν καινούριες οικοδομές, οι οποίες λόγω της δομής τους φαίνεται ότι προορίζονται για ενοικιαζόμενα δωμάτια .Η περιοχή έτσι κι αλλιώς γνωρίζει μεγάλης τουριστικής άνθησης ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, λόγω του παρακείμενου χιονοδρομικού κέντρου.
Επόμενη στάση κάναμε σε ένα πολύ όμορφο και γραφικό χωριό ονόματι Επτάλοφο. Κάτσαμε σε μια διπλανή ταβέρνα όπου και φάγαμε. Όποιος επισκεφτεί το Επτάλοφο αξίζει να δει τον μικρό καταρράκτη του χωριού που βρίσκεται μερικά μέτρα αριστερά της ταβέρνας “ Τα Πλατάνια ” στην πλατεία του χωριού!
Αφού φάγαμε συνεχίσαμε προς Πολύδροσο. Εκεί κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία του χωριού. Στο κέντρο της δεσπόζει η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου και γύρω - γύρω γραφικά μαγαζάκια υπό τη σκιά όμορφων πλατανιών. Ένα πανέμορφο χωριό το οποίο δεν θα μπορούσε παρά να αποτελέσει αφορμή για την επόμενη στάση μας για καφεδάκι πριν το δρόμο της επιστροφής!
Αφού ήπιαμε τον καφέ μας, ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής προς Χαιρώνεια, πατρίδα του Πλούταρχου. Εκεί, στην είσοδο του χωριού, δεσπόζει το επιβλητικό άγαλμα του Λέοντα της Χαιρώνειας, που θυμίζει τη φονική μάχη του 338 π.Χ., που τέλειωσε με την αποφασιστικής σημασίας νίκη των Μακεδόνων, θεωρούμενη ως αφετηρία της κυριαρχίας τους στη νότια Ελλάδα. Αποτελεί μία καλή στάση για όποιον θέλει να βγάλει μια φωτογραφία με αυτό το επιβλητικό πέτρινο άγαλμα.
Περνώντας την Χαιρώνεια στρίψαμε αριστερά για να βγούμε στην Εθνική Οδό όπου και θα κάναμε τα τελευταία χιλιόμετρα της εκδρομής. Τελευταία στάση κάναμε στα διόδια των Αφιδνών όπου και χαιρετηθήκαμε και ευχηθήκαμε καλή συνέχεια στον φίλο μας Γιώργο Ζ. ο οποίος θα συνέχιζε μέχρι το Ναύπλιο.