Ξημέρωσε η 2η μέρα της μετάβασής μας από την Κεντρική Γαλλία στα σύνορα με την Γερμανία και ειδικότερα την πόλη του Colmar. Καθισμένοι πάνω από τους χάρτες διαπιστώσαμε πως δεν θα ήταν μεγάλος κύκλος αν επισκεφτόμασταν την Nancy και ενδεχομένως και το Strasbourg.
Με οδηγούς τις πινακίδες για Heufchateau / Nancy, ακολουθήσαμε την διαδρομη N74 που διέσχιζε μια αγροτικές περιοχές και μικρά τμήματα με έντονη βλάστηση. Τα μικρά χωριά ήταν τακτοποιημένα αλλά όχι τόσο γραφικά σε σύγκριση με αυτά που είχαμε δει σε άλλα μέρη της Γαλλίας. Φυσικά, ας μην ξεχνάμε πως ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά, εξαιτίας του γεγονότος πως είχαμε επισκεφτεί χωριά που βρίσκονταν ψηλά στην λίστα με τα ομορφότερα και τα πιο διάσημα της χώρας. Εντούτοις, η περιοχή ήταν ενδιαφέρουσα, κάνοντας την οδήγηση απολαυστική.
Χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στην Nancy (110χλμ). Ακολουθώντας τις πινακίδες για κέντρο, φτάσαμε στην διάσημη πλατεία Stanislas. Η Nancy ήταν η πρωτεύουσα του παλιού δουκάτου της Λωρραίνης. Η Place Slanislas αποτελεί μια από τις πρώτες πλατείες της Γαλλίας και είναι το σύμβολο και το κέντρο ενδιαφέροντος της πόλης, ενώ θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της χώρας. Είναι αναγνωρισμένη από την UNESCO. Το όνομα της το οφείλει στον Πολωνό βασιλιά, ο οποίος έγινε δούκας της Λωρραίνης, ο οποίος θέλησε να δώσει μια αριστοκρατική αισθητική στην πόλη, για να ευχαριστήσει τον Λουδοβίκο 15ο.
Η εντυπωσιακή πλατεία πλαισιώνεται από επιβλητικά κτίρια όπως το Δημαρχείο, το Grand Hotel, την Οπερα, το Μουσείο Καλών Τεχνών και γουστόζικα εστιατόρια και καφετέριες. Στο κέντρο της πλατεία σκέκεται το άγαλμα του βασιλιά Slanitlas από το 1831, στην θέση ενός παλιότερου του Γάλλου βασιλιά, που εξαφανίστηκε κατά την Επανάσταση. Χαρακτηριστικό της πλατείας είναι τα περίτεχνα, χρυσαφί βαμμένα, σιδερένια κάγκελα.
Αφού μείναμε για αρκετή ώρα να την φωτογραφίζουμε και να την χαζεύουμε, μέσω της αψίδας Arc Here, περάσαμε στην πλατεία Place de Carriere. H επιβλητική αψίδα είναι εμπνευσμένη από την αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου στην Ρώμη και οι ανάγλυφες παραστάσεις που διαθέτει, απεικονίζουν θέματα από την ελληνική μυθολογία. Ενας μεγάλος διάδρομος με 2 συστοιχίες δέντρων, μας οδήγησε στο βόρειο μέρος της πλατείας Carriere για να περάσουμε μια ακόμα πέτρινη αψίδα. Σε κοντινή απόσταση βρισκόταν η εκκλησία του Saint Epve, που μας εντυπωσίασε με το μέγεθος και την αρχιτεκτονική της. Σε ένα κοντινό γουστόζικο καφέ απολαύσαμε τον καφέ μας, μέχρι την ώρα την αναχώρησης. Η Nancy μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις...
Η ώρα ήταν 2.30μμ. Θεωρήσαμε πως ήταν πολύ νωρίς να ξεκινήσουμε για το Colmar. Επόμενος προορισμός μας το διάσημο Strasbourg. Οδηγήσαμε στο εθνικό δίκτυο Luneville - Sarrebourg, με το φυσικό τοπίο να εναλλάσεται από απέραντα λειβάδια, σε πάρκα με πυκνή βλάστηση. Ο καιρός ήταν ο καλύτερος που θα μπορούσε... ο ήλιος μας έδειχνε το καλύτερο πρόσωπό του, ενώ κάποια σύννεφα δημιουργούσαν το ιδανικότερο μοτίβο για τις φωτογραφίες μας. Διασχίσαμε μέρος του Parc de Lorraine και μικρά γραφικά χωριά, με μια διαφορετική αρχιτεκτονική με αυτή που είχαμε συναντήσει μέχρι την στιγμή αυτή του ταξιδιού, θυμίζοντας αντίστοιχα της γειτονικής γερμανικής επαρχίας. Ουσιαστικά, περνούσαμε στην Αλσατία. Σημάδι για αυτό το πέρασμα αποτέλεσαν οι γερμανικά που συναντούσαμε στην διαδρομή μας. Ενα ακόμα χαρακτηριστικό σημείο ήταν πως πλέον συναντούσαμε συχνότερα οχήματα με γερμανικές πινακίδες και ιδιαιτέρως μοτοσικλέτες.
Η Alsace (Ασαλτία) είναι μια μικρή σε έκταση επαρχία που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της κοιλάδας του Ρήνου. Παρότι προκλήθηκαν πολλοί πόλεμοι γύρω από τη ζώνη αυτή, αποτελεί σύμβολο της γαλλογερμανικής φιλίας και της Ενωμένης Ευρώπης... ίσως βέβαια όχι πλεον με την πορεία που έχει πάρει η ΕΕ και οι λαοί που την απαρτίζουν...
Πριν το Strasbourg συναντήσαμε έργα στον δρόμο που μας καθυστέρησαν λιγάκι. Παρόλα αυτά η είσοδό μας στην πόλη έγινε χωρίς προβλήματα και από μακρυά μπορούσαμε να διακρίνουμε τον επιβλητικό καθεδρικό της πόλης που ξεχώριζε από όλα τα υπόλοιπα κτίρια. Ακολουθώντας τις πινακίδες για Catedral, οδηγήσαμε περιμετρικά του ποταμού Ιλ, παραπόταμο του Ρήνου, για να φτάσουμε στο κατάμεστο ιστορικό κέντρο της πόλης, μια αναπνοή από τον Καθεδρικό. Παρκάραμε τις μοτοσικλέτες σε ένα πεζοδρόμιο σε ένα παρακείμενο πιο απόμερο στενό και χαθήκαμε μέσα στο πλήθος των τουριστών.
Το όνομα Strasbourg σημαίνει η "Πόλη των Δρόμων", δείχνοντας ότι από πολύ παλιά η ανάπτυξη της συγκεκριμένης πόλης στην κοιλάδα του Ρήνου ήταν προδιαγεγραμμένη. Στις μέρες διαθέτει έναν μεγάλο αριθμό ιστορικών μνημείων, μουσείων, ιστορικών κτιρίων, με αποτέλεσμα να συμπεριληφθεί στον κατάλογο μνημείων της UNESCO. Φυσικά, φιλοξενεί το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο και το Μέγαρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ενδεχομένως αυτό αποτελεί και έναν επιπλέον λόγο της μεγάλης επισκεψιμότητάς της πόλης.
Κινούμενοι, λοιπόν, προς τον Καθεδρικό, συναντήσαμε τα πρώτα παραδοσιακά διατηρητέα κτίρια, χτισμένα με την τοπική αρχιτεκτονική. Οι κωνικές απότομες στέγες, ο συνδυασμός υλικών ξύλου και ασβεστωμένη πέτρα, οι ζαρντινιέρες με τα πολύχρωμα λουλούδια και τα στενά πλακόστρωτα σοκάκια, μας τράβηξαν την προσοχή από την πρώτη στιγμή. Τα κτίρια αυτά σχεδόν περιστοιχίζουν την κεντρική πλατεία στο κέντρο της οποίας βρίσκεται ο επιβλητικός Cathedrale. Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε το 1015 και ολοκληρώθηκε το 1439. Αποτελεί αριστούργημα γοτθικής αρχιτεκτονικής με εκατοντάδες ανάγλυφες παραστάσεις στην πρόσοψή του. Κόσμημα του ναού αποτελεί το αστρονομικό ρολόι, κατασκευή της Αναγέννησης με έναν μηχανισμό που λειτουργεί από το 1842.
Περιμετρικά τις πλατείας αλλά και στα σοκάκια που καταλήγουν σε αυτή, υπάρχουν μικρά εστιατόρια αλλά και καταστήματα με souvenir. Περπατήσαμε μέσα σε αυτά παρατηρώντας την αρχιτεκτονική των κτιρίων, για να καταλήξουμε στον ποταμό Ιλ και τα κανάλια που δημιουργεί, αγκαλιάζοντας περιμετρικά το ιστορικό τμήμα της πόλης. Μάλιστα, υπάρχουν βάρκες που βολτάρουν τον κόσμο μέσα σε αυτά τα κανάλια. Η περιοχή είχε απίστευτη ζωντάνια προερχόμενη από ένα ανθρώπινο παζλ εθνικοτήτων από όλο τον κόσμο. Καθίσαμε σε κάποια λιγότερο πολυσύχναστη μεριά της πλατείας παρατηρώντας τον κόσμο, με την ώρα να περνάει χωρίς να το καταλάβουμε.
Κατά τις 7μμ πήραμε τον δρόμο για Colmar (70χλμ) και ειδικότερα προς το ξενοδοχείο HotelF1 (47 ευρώ), που βρισκόταν στα περίχωρα της πόλης, κοντά στο αεροδρόμιο. Πήραμε λοιπόν νότια πορεία πλέον συναντώντας αρκετή κίνηση στην έξοδο της πόλης, λόγω έργων αλλά και παρουσίας φορτηγών. Μάλλον το συγκεκριμένο τμήμα της εθνικής χρησιμοποιείται ως οδικός άξονας για τα φορτηγά προς Ν και ΝΑ Ευρώπη.
Κατά τις 8.30μμ φτάσαμε στο ξενοδοχείο και προσπαθήσαμε να αλλάξουμε το δωμάτιο από 2κλινο σε 3κλινο χωρίς επιτυχία. Κατά την διάρκεια της ημέρας, σε κάποιες στιγμές επικοινωνούσα με τον Νεκτάριο από την Ελβετία, για το αν τελικά θα ερχόταν να μας βρει και με την ευκαιρία θα κάναμε και μια μονοήμερη εκδρομή παρέα την επόμενη μέρα. Ευτυχώς είχε φροντίσει και είχε προλάβει να κλείσει δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο, γιατί την ώρα που φτάσαμε ήταν ήδη όλο κλεισμένο για την επόμενη μέρα.
