2 Αυγούστου 2006:Σήμερα το πρόγραμμα θέλουμε να είναι χαλαρό και πιο ξεκούραστο προκειμένου να έχουμε δυνάμεις για την Ανδαλουσία. Ευτυχώς, η Βαλένθια είναι μια μαζεμένη πόλη και όλα τα αξιοθέατα βρίσκονται στο κέντρο σε κοντινή, σχετικά, απόσταση μεταξύ τους.
Kατά τις 10.30πμ. ετοιμαζόμαστε χαλαρά και κατευθυνόμαστε στην πλατεία Plaza del Ayantamiento, ίσως την κεντρικότερη της πόλης. Την έχουμε επισκεφτεί και το προηγούμενο βράδυ αλλά με το φως της ημέρας είναι διαφορετική. Βγάζουμε μερικές φωτογραφίες και συνεχίζουμε για την πλατεία Plaza de la Reina. Πίνουμε εκεί το καφεδάκι μας και δοκιμάσουμε 2 τυρόπιτες και 1 κρουασάν. Είναι ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει η μέρα μας και να έχουμε ενέργεια.
Μετά από καμιά ώρα συνεχίζουμε την βόλτα μας στην γύρω περιοχή θαυμάζοντας τα υπέροχα κτίρια και τις εκκλησίες. Η πόλη δείχνει πολλή φιλική και επειδή βρισκόμαστε σε εποχή που λείπουν οι περισσότεροι κάτοικοί της για τις καλοκαιρινές διακοπές τους, μας δίνεται η ευκαιρία να μπορούμε να κινηθούμε με άνεση. Επιστρέφουμε στην κεντρική πλατεία που προανέφερα και κατευθυνόμαστε προς το σταθμό των τρένων –Estacion del Norte. Οι χώροι του σταθμού είναι πεντακάθαροι και η διαρρύθμιση σχετικά καινούργια. Σε κάποιο σημείο και σε περίοπτη θέση υπάρχει σε ψηφιδωτό η ελληνική επιγραφή: «Καλό Ταξείδιον». Με μια γρήγορη ματιά, διαπιστώνω πως υπάρχει το ίδιο μήνυμα αλλά σε άλλες γλώσσες στις υπόλοιπες κολόνες. Ωραίο ντεκόρ!
Βγαίνοντας από το σταθμό και κατευθυνόμενη προς την Arena της πόλης, σταματάμε σε ένα υπαίθριο κιόσκι που πουλάει κάτι σαν χυμό. Πληροφορούμαστε ότι είναι ένα ρόφημα της περιοχής, λευκό και πολύ θρεπτικό, ονόματι "orxata". Η Πλουμιστή λέει να δοκιμάσει. Διαπιστώνουμε πως είναι πολύ δροσιστικό.
Η Arena είναι κλειστή και ταυρομαχίες είναι προγραμματισμένες για τις 9 και 10 Αυγούστου. Εμείς θα είμαστε Marocco την περίοδο εκείνη, οπότε ελπίζουμε πως θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε αυτό το θέαμα σε κάποια άλλη πόλη αν σταθούμε τυχεροί.
Επόμενος προορισμός η κλειστή αγορά της Mercado. Είμαστε 2 βήματα από εκεί και θα ήταν λάθος μας να μην την επισκεφτούμε. Ο τουριστικός οδηγός την σχολιάζει θετικά και όπως διαπιστώνουμε δεν έχει άδικο... Είναι πολλή καλή, μεγάλη και καθαρή, ενώ μπορείς να βρεις οτιδήποτε θελήσεις. Την ώρα που φτάνουμε, έχει αρχίσει να κλείνει, οπότε δεν υπάρχει κόσμος πολύς. Αγοράζουμε τους καρπούς του χυμού που δοκιμάσαμε στο σταθμό. Υπάρχει έλλειψη καθώς εξαντλούνται τα αποθέματα από το πρωί. Είναι διάσημο φαίνεται!!! Η γυναίκα από την οποία το αγοράζουμε, μας δίνει και πληροφορίες για την παρασκευή του. Θα το δοκιμάσουμε όταν επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο να πάρουμε την μηχανή. Θέλουμε να επισκεφτούμε τις εγκαταστάσεις της Πόλης των Τεχνών και των Επιστημών που βρίσκεται κάνω την παλιά κοίτη του ποταμού Turia. Χάρη στις δημιουργίες του Ισπανού αρχιτέκτονα Santiego Calatrava –γνωστού από την Ολυμπιάδα της Αθήνας για εμάς- ο χώρος έχει αποκτήσει μια άλλη όψη.
Φτάνουμε εκεί, με την βοήθεια του GPS. Δεν απέχει παραπάνω από 6-7χλμ. από το ξενοδοχείο μας. Παρκάρουμε την μηχανή, λίγο χύμα και πάμε προς τις εγκαταστάσεις που υψώνονται επιβλητικά. Τα μοναδικής αρχιτεκτονικής κτίρια απαρτίζουν το Μουσείο Τεχνών και Επιστημών, το Hemisferic (πλανητάριο) και το Parc Oceanografico. Είναι ένας πολυχώρος με διάφορα θαλάσσια εκθέματα. Το εισιτήριο και για τα 3 είναι περίπου στα 22 ευρώ και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις 2 μέρες, πράγμα που φανερώνει πως μάλλον είναι αδύνατο να τα δεις σε μια. Εμείς δεν έχουν την ευχέρεια, οπότε αρκούμαστε στο να απολαύσουμε μόνο τα κτίρια. Πραγματικά εντυπωσιακά και μοναδικά στο είδος. Ο αρχιτέκτονας έχει φαντασία αλλά και έμπνευση!
Πριν επιστρέψουμε στο κέντρο για φαγητό σε ένα εστιατόριο που μας προτείνει ο οδηγός, λέμε να περάσουμε από μια περιοχή, ονόματι: La Albufera. Βρίσκεται περίπου 10χλμ. νότια. Υπάρχει μια τεχνητή λιμνοθάλασσα εκεί, ένα αξιόλογο θέαμα, όπως αναφέρεται. Το βρίσκουμε πολύ εύκολα το μέρος, αλλά η λίμνη πουθενά. Κάνουμε 2-3 βόλτες σε κάποιους δρόμους που διασταυρώνονται με τον κεντρικό, αλλά τελικά το μόνο που βλέπουμε είναι κάποιες παραλίες χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής, ακολουθώντας διαδρομή παραλιακή. Για να πω την αλήθεια δεν εντυπωσιάστηκα αλλά απεναντίας απογοητεύτηκα, έχοντας δει το κέντρο της Valencia. Χωρίς πολλές καθυστερήσεις επιστρέφουμε στην Βαλένθια και αφού περνάμε από το ξενοδοχείο για να αφήσω την μηχανή, πάμε για ένα καφεδάκι στην πλατεία Plaza de la Virgen που βρίσκεται ο Καθεδρικός Ναός της πόλης. Φτάνοντας εκεί, μου προξενεί τρομερό ενδιαφέρον και εντύπωση το πόσο καθαρή είναι η πλατεία. Καθόμαστε σε ένα από τα καφέ που ονομάζεται Cathedral. Έχουμε την ευκαιρία να δούμε μια νύφη με τον γαμπρό και κάποιους συγγενείς που έχουν έρθει στην πλατεία μάλλον για να βγάλουν φωτογραφίες και όχι για να παντρευτούν στην συγκεκριμένη εκκλησία!
Κατευθυνόμαστε στην πλατεία Plaza de la Reina, πιστεύοντας πως εκεί θα βρούμε αυτό που θέλουμε για φαγητό. Όντως και έτσι είναι. Λίγο παραπάνω από το μαγαζί που έχουμε καθίσει το πρωί, βρίσκεται ένα άλλο, μικρό, οικονομικό και καθαρό. Αποφασίζουμε να τιμήσουμε την τοπική κουζίνα του παραγγέλνοντας 2 Paellias Venenciane (με κοτόπουλο ουσιαστικά) και sagria (παγωμένο γλυκό κόκκινο κρασί, με φρούτα).
Καθόμαστε μέχρι τις 12.30πμ. και φυσικά το θέμα των συζητήσεών μας αποτελεί η πανέμορφη πόλη της Valencia...