21 Αυγούστου 2006:Το πρωινό ξύπνημα μας επιφυλάσσει μια έκπληξη: από το παράθυρο μετά βίας μπορείς να δεις ακόμα και το απέναντι κτίριο. Επικρατεί μια πυκνή ομίχλη που θυμίζει ταινία του Χίτσκοκ! Η ώρα είναι 8πμ., αλλά σηκωνόμαστε καθώς το σημερινό πρόγραμμα προβλέπει πως έχουμε να καλύψουμε κάτι παραπάνω από 600χλμ. μέχρι το Bilbao. Επιπλέον, θέλουμε να κάνουμε μια βόλτα στην La Coruna πριν αναχωρήσουμε. Μέχρι, λοιπόν, να ετοιμαστούμε η ατμόσφαιρα έχει καθαρίσει και ο ήλιος λάμπει στον καταγάλανο ουρανό. Με την βοήθεια του GPS, φτάνουμε στο πιο γνωστό αξιοθέατο της πόλης, που δεν είναι άλλο από τον "Φάρο του Ηρακλή". Για μια ακόμα φορά -η πρώτη ήταν στο Gibraltar- μου κάνει εντύπωση, πως ο μυθικός αυτός ήρωας εμφανίζεται σε τόσο μακρινούς, από την Ελλάδα, τόπους! Γεγονός που οφείλεται στα εμπορικά ταξίδια και αποικίες των αρχαίων Ελλήνων.
Ο συγκεκριμένος επιβλητικός φάρος, λέγεται πως φτιάχτηκε στο σημείο που ο Ηρακλής έθαψε το κεφάλι ενός μυθικού τέρατος. Οι κάτοικοι ως ένδειξη ευγνωμοσύνης τον κατασκεύασαν, ενώ μια άλλη εκδοχή του μύθου αναφέρει πως τον κατασκεύασε ο ίδιος ο Ηρακλής. 'Όπως και να είναι, σήμερα στο σημείο αυτό πέρα του φάρου, υπάρχει και ένα άγαλμα του ήρωα. Ταυτόχρονα ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την καταπληκτική θέα των απότομων καταπράσινων βράχων, που καταλήγουν στα σκούρα γαλάζια νερά του Ατλαντικού Ωκεανού... Η είσοδος στο φάρο προϋποθέτει την έκδοση εισιτηρίου. Στην σιδερένια πόρτα του μπορείς να δεις παραστάσεις που απεικονίζουν τον Ηρακλή.
Η ώρα, όμως, περνάει χωρίς να το καταλάβουμε. Αναχωρούμε αφού πρώτα επισκεπτόμαστε τις παραλίες της πόλης, το κάστρο και την περιοχή του λιμανιού που βρίσκονται κτίρια στα οποία μπορούμε να θαυμάσουμε την τοπική αρχιτεκτονική. Σίγουρα η πόλη διαθέτει πολλά αξιοθέατα. Ο χρόνος μας δεν επιτρέπει να δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως φεύγοντας μας μένουν πολύ θετικές εντυπώσεις...
Ακολουθούμε τον εθνικό δρόμο Α6 για Lugo και Madrid. Είναι πολύ καλός. Μετά από 40χλμ. φτάνουμε στον κόμβο για Baaomnde, όπου αφήνουμε τον Α6 και ακολουθούμε τον Ν634 για Vilalba. Κατά μήκος της συγκεκριμένης διαδρομής συναντούμε πυκνή βλάστηση, κάτι που χαρακτηρίζει όλη την Β. Ισπανία και ειδικότερα την περιοχή των Βάσκων. Θεωρώ πως η Πορτογαλία και η Β.Ισπανία αποτελούν τις ομορφότερες περιοχές για τους φίλους της μοτοσικλέτας και του φυσικού τοπίου.
Έχοντας διανύσει με άνεση περίπου 70χλμ. σε μια όμορφη και άνετη διαδρομή, φτάνουμε στον κόμβο της San Cosme. Στο σημείο αυτό ξαναβλέπουμε το γαλάζιο του ωκεανού. Από εκεί και πέρα η διαδρομή ακολουθεί την ακτογραμμή, χωρίς βέβαια να είναι πάντα ακριβώς δίπλα στην θάλασσα. Επειδή δεν έχουμε πιει καφέ, κάνουμε μια στάση κοντά στο χωριό Ribadeo, στην παραλία Les Catedrales. Όλη η περιοχή χαρακτηρίζεται από κολπίσκους με καταπληκτικές μικρές παραλίες, ανάμεσα από καταπράσινα βράχια. Η μοναδική βλάστηση είναι ποώδης. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό που συναντούμε τόσο πράσινο σε τόσο χαμηλό υψόμετρο στην μέση του καλοκαιριού! Το τοπίο θυμίζει Σκοτία, αλλά με πιο χαμηλούς βράχους. Καθόμαστε σε ένα συμπαθητικό πέτρινο εστιατόριο με τον ήλιο να μας δείχνει το καλύτερο πρόσωπό του, ενώ απολαμβάνουμε την απέραντη θέα του ωκεανού. Με το ζόρι παίρνουμε την απόφαση να αναχωρήσουμε. Η Πλουμιστή δοκιμάζει την θερμοκρασία των νερών της παραλίας. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μάλλον δροσερά...
Το εθνικό οδικό δίκτυο του Ν634 προς Gijon αποτελεί την συνέχεια της διαδρομής μας, μέχρι το Busto. Μετά ακολουθούμε τον Ν632. Ο δρόμος είναι στενός, αλλά σχετικά καλής ποιότητας και χωρίς κλειστές στροφές. Επειδή βρισκόμαστε, μάλλον, σε τουριστική περίοδο συναντούμε κίνηση, όμως χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Για όσους έχουν χρόνο, υπάρχει και δυνατότητα επιλογής δευτερευόντων δρόμων -όχι και τόσο καλής ποιότητας. Είναι σίγουρα ασφαλτοστρωμένοι και ορισμένα φτάνουν πολύ κοντά στην θάλασσα, παρέχοντας θαυμάσια θέα. Το μειονέκτημα είναι πως θα χρειαστεί κάθε τόσο να μπαινοβγαίνεις στο εθνικό δίκτυο (Ν634, Ν632), καθώς δεν είναι συνεχής η πορεία τους.
Περνάμε έξω από Aviles, Gijon και κινούμενοι, ακόμα στον Ν632 και αργότερα στον Ν634, κατευθυνόμαστε προς το Santander. Ο καιρός έχει αρχίσει να βαραίνει και δεν είναι λίγες οι φορές που νιώθουμε πως είμαστε στα πρόθυρα καταιγίδας. Ευτυχώς, όμως την γλιτώνουμε και αργά το απόγευμα μπαίνουμε στην πόλη του Santander, με τον καιρό να έχει βελτιωθεί. Το Santander είναι μια παραθαλάσσια πόλη. Σαν πρώτη εικόνα δεν μας προξενεί κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ίσως αυτό να οφείλεται, στο γεγονός ότι μέχρι στιγμής έχουμε δει πάρα πολλές πόλεις που μας έχουν κάνει μεγαλύτερη εντύπωση. Όπως και να είναι, αρκούμαστε στο να κάνουμε μια μικρή βόλτα στο κέντρο της -με τις μοτοσικλέτες- και να αναχωρήσουμε για Bilbao που απέχει περί τα 100χλμ.
Έχει, πλέον, σουρουπώσει με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να απολαύσουμε το καταπράσινο δασώδες τοπίο που διασχίζει ο δρόμος. Το απρόσμενο, όμως, είναι η έκπληξη που μας περιμένει στο Bilbao. Με το που μπαίνουμε και κινούμαστε προς την περιοχή που βρίσκονται τα ξενοδοχεία, διαπιστώνουμε πως το κέντρο είναι κλειστό!!! Πλήθος κόσμου βρίσκεται στους δρόμους, ενώ σε λίγο αρχίζουν να εμφανίζονται πυροτεχνήματα στον ουρανό! Η πόλη γιορτάζει τα γενέθλιά της!!!
Μη μπορώντας να προσεγγίσουμε το σημείο που θέλουμε, σταματάμε σε μια μικρή πλατεία. Εκεί βρίσκονται συγκεντρωμένοι και άλλοι άνθρωποι. Απολαμβάνουμε το εντυπωσιακό και φαντασμαγορικό θέαμα! Για 40 και περισσότερα λεπτά ο ουρανός φωτίζεται από τους καταπληκτικούς ποικιλόχρωμους σχηματισμούς των πυροτεχνημάτων! Όταν σταματάει το θέαμα, κινούμαστε προς την περιοχή που φιλοξενεί τις πανσιόν που αναζητούμε. Ύστερα από μια μικρή περιπλάνηση και με την βοήθεια κάποιων εξυπηρετικών αστυνομικών, πληροφορηθήκαμε πως στην περιοχή, που αναζητούμε, έχει στηθεί μια τεράστια και ξέφρενη γιορτή! 'Ετσι καθίσταται αδύνατη την είσοδό μας με τις μοτοσικλέτες. Για μια ακόμα φορά η Πλουμιστή λαμβάνει δράση και, πεζή, αναζητεί τις διευθύνσεις των πανσιόν, κινούμενη στα γεμάτα κόσμο στενά δρομάκια...
Όταν επιστρέφει, μου περιγράφει αυτά που είδε: Ένα ξέφρενο πανηγύρι, με ατελείωτο ποτό και πολλά μουσικά συγκροτήματα σε κάθε γωνιά της περιοχής. Η κυκλοφορία -με τα πόδια- γίνεται μετά δυσκολίας, ενώ το να προσεγγίσουμε τις πανσιόν με τις μηχανές είναι αδύνατον! Χαρακτηριστικά μου αναφέρει πως αυτό που είδε είναι 10 φορές περισσότερο με ότι έχουμε δει στην κεντρική πλατεία Djemaa-el-Fna του Marrakech!!! Η εναλλακτική λύση είναι να επιλέξουμε ένα ξενοδοχείο από αυτά που βρίσκονται στην είσοδο της πόλης. Με την βοήθεια του GPS και κινούμενοι στον αυτοκινητόδρομο Α8, φτάνουμε στα ξενοδοχεία της αλυσίδας Ibis Hotels και Formule1. Δυστυχώς, η πληρότητα φτάνει το 100% και μάλιστα όχι για την συγκεκριμένη μέρα, αλλά για όλη την εβδομάδα! Η αιτία είναι η γιορτή της πόλης του Bilbao! Η χειρότερη, όμως, είδηση είναι τα λόγια του ρεσεψιονίστ όταν μας λέει πως θα είναι δύσκολο να βρούμε οποιοδήποτε κατάλυμα σε ακτίνα 100χλμ.!!!
Η μοναδική λύση είναι να ρωτήσουμε σε ξενοδοχείο λιγότερο οικονομικής κατηγορίας. Έχοντας δει, νωρίτερα, ένα της αλυσίδας Novotel Hotels (C/rio Castanos, 2 - Barakaldo/Vizcaya) κινούμαστε προς τα εκεί, βρισκόμενοι στην περιοχή Barakaldo. Για καλή μας τύχη υπάρχει δωμάτιο (μάλιστα μας αναφέρει πως είναι το τελευταίο!) στην τιμή των 98 ευρώ το δίκλινο. Η ακριβότερη επιλογή του ταξιδιού, αλλά μας γλιτώνει από περιπέτειες και ταλαιπωρία, ενώ η ώρα πλησιάζει 1πμ. Αράζουμε και κλειδώνουμε τις μηχανές σε ένα φωτεινό σημείο -που τις βλέπαμε από το παράθυρο του δωματίου. Ανεβαίνουμε στο πολυτελείας δωμάτιό μας...
Για την επόμενη μέρα σχεδιάζουμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα στην πόλη και να επισκεφτούμε το μουσείο μοντέρνας τέχνης Guggenheim. Όπως αναφέρεται, παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο από αρχιτεκτονικής άποψης, όσο και από άποψης εκθεμάτων. Η αρχική μας σκέψη να μείνουμε 2 μέρες στο Bilbao, αντικαθίσταται από αυτή της παραμονής μας 2 μέρες στην Pamplona.