10 Αυγούστου 2006:Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάω το ρολόι: 9.15πμ. Bγαίνω για λίγο στο μπαλκόνι. Πολλή ησυχία... καλά τι ώρα ξεκινάει ο κόσμος για τις δουλειές τους; Μετά από 1-1,5 ώρα ξυπνάει και η Πλουμιστή. Τυχαία, εκεί που συζητάμε τα χθεσινά και το σημερινό μας πρόγραμμα, η κουβέντα πάει στο θέμα της ώρας. Μου λέει πως η ώρα είναι ακόμα 9.30πμ. ενώ εγώ πιστεύω πως έχει πάει 10.30πμ. Θυμάμαι πως δεν έχω αλλάξει την ώρα στο κινητό από την Ελλάδα. Αλλάζω την ώρα στον υπολογιστή και όταν συνειδητοποιώ πως η Ελλάδα έχει 2 ώρες διαφορά με το Marocco!!! Δηλαδή, έχω ξυπνήσει από τις 7πμ.!!! Τρεις μέρες στην χώρα και δεν ξέραμε τι ώρα είναι... Άστα να πάνε!
Κατά τις 10πμ. -ώρα Marocco- ξεκινάμε για πρωινό σε ένα από τις καφετέριες που αναφέρει ο οδηγός στην κεντρική πλατεία Djemaa-el-Fna. Η καφετέρια ονομάζεται "cafe Glacier". Είναι γνωστή για τα καλά και φθηνά τις πρωινά γεύματα. Βρίσκουμε ένα τραπεζάκι και καθόμαστε. Σε λίγο απολαμβάνουμε αυτά που μας φέρνουν: καφέ, τσάι με μέντα, πορτοκαλάδα, κρουασάν με δείγμα σοκολάτας και κάτι που μοιάζει με λαλαγγίδα.
Αφού τελειώνουμε, κατευθυνόμαστε για τα «souk» με σκοπό να φτάσουμε στο Μουσείο του Marrakech. Τα δρομάκια της συγκεκριμένης medina είναι σαφώς φαρδύτερα από αυτά της Fes. Έχω την αίσθηση πως τα πράγματα είναι πιο χαλαρά και πιο εξελιγμένα. Δεν συναντάμε κολλητήρια και ψευτοδηγούς. Οι μαγαζάτορες αρκούνται στο να μας λένε ένα «καλημέρα, περάστε να δείτε...» όταν κοντοστεκόμαστε μπροστά σε κάποιο από αυτά...
Περνάμε μέσα από τα souk των κοσμημάτων, των babouche (δερμάτινες παντόφλες), δερμάτινων και τσαντών αλλά και διαφόρων άλλων σουβενίρ και φαγώσιμων αγαθών. Η αγορά περιέχει τα πάντα και σε μεγάλη ποικιλία! Τα μαγαζάκια είναι γεμάτα εμπορεύματα. Η medina έχει ένα διαφορετικό αέρα σε σχέση με αυτή της Fes. Νομίζω πως το Marrakech αποτελεί το κέντρο του εμπορίου σε σχέση με την Fes, που θέλει να κρατήσει τον παραδοσιακό και παλιό της χαρακτήρα, χωρίς να ακολουθεί την εξέλιξη. Παρόλα αυτά, το Marrakech, αν και μαζεύει περισσότερο κόσμο είναι καθαρότερο και πιο μαζεμένο.
Ακόμα και η κυκλοφορία στους δρόμους γίνεται σε πιο λογικά πλαίσια, αν και εδώ όλα τα μοτοποδήλατα και σκούτερ που κυκλοφορούν δεν έχουν πινακίδες. Μπορεί οι αναβάτες του να είναι νομοταγείς φορώντας κράνος, αλλά πινακίδες δεν έχουν! Το αρνητικό βέβαια με αυτούς -όπως και με τους ποδηλάτες- είναι πως κυκλοφορούν στα σοκάκια της medina με αποτέλεσμα κάποιες στιγμές να καταντούν ενοχλητικοί αλλά και επικίνδυνοι για ατύχημα. Τους πεζούς δεν νομίζω πως τους υπολογίζουν...
Συνεχίζοντας την περιπλάνησή μας φτάνουμε τελικά στο Μουσείο του Marrakech. Στην είσοδο βγάζουμε εισιτήριο και για τα 3 αξιοθέατα (Τζαμί Ali ben Youssef, Medersa Ali ben Youssef, Koubba Ba’adyin). Το 1ο πρόκειται για το μεγαλύτερο τέμενος, εντός των τειχών. Μετά από αρκετές καταστροφές τα προηγούμενα χρόνια, προερχόμενες από την διαμάχη των τοπικών φυλών, ανοικοδομήθηκε ξανά. Το 1997 εγκαινιάστηκε ως Μουσείο του Marrakech. Η κεντρική αίθουσα είναι εντυπωσιακή και μπορείς να καθίσεις εκεί με τις ώρες! Ήσυχος χώρος, μαροκινή μουσική (όχι τσιφτετέλια!) και κάποιους καναπέδες στις άκρες της αίθουσας σου δίνουν την δυνατότητα να ξεκουραστείς και να ηρεμίσεις. Υπάρχουν κάποια εκθέματα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την medina, Marrakech και άλλες πόλεις, που έχουν τραβηχτεί κάποια χρόνια πριν.
Το 2ο αξιοθέατο έχει να κάνει με την medersa, που όπως διαπίστωσα σημαίνει θεολογική σχολή. Στο εσωτερικό του κτιρίου, υπάρχει προαύλιος χώρος –χαρακτηριστικό των μουσουλμανικών κτιρίων- και γύρω από αυτόν τα κελιά των μαθητών. Αναφέρεται πως εκεί φοιτούσαν 900 άτομα. Κάναμε μια βόλτα από τα δωμάτιά τους και νομίζω πως ο όρος «κελιά» τα χαρακτηρίζει επακριβώς!!! Υπάρχουν, επίσης, εκθέματα από ένα χαρακτηριστικό δωμάτιο μαθητή από την επαρχία και ενός από την πόλη. Το χαρακτηριστικό αυτού του κτιρίου σε σχέση με άλλα αντίστοιχα, αφορά το μέγεθος. Είναι κατά πολύ μεγαλύτερο και το ότι πολλά κελιά βρίσκονται γύρω από 7 μικρές αυλές.
Τέλος, καταλήξαμε στο 3ο αξιοθέατο που είναι Koubba Ba’adyin. Αφορά έναν κτίριο που προοριζόταν για λουτρά αλλά λόγω των διαμαχών τελικά δεν λειτούργησε. Στο χώρο υπάρχουν φωτογραφίες από τις ανασκαφές αλλά και την τεχνοτροπία της υδραυλικής δομής του κτιρίου.
Μετά από τα συγκεκριμένα αξιοθέατα πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την κεντρική πλατεία. Κινούμαστε νότια σε αυτή, να πιούμε το καφεδάκι μας σε μια από τις καφετέριες που διαθέτει και μπαλκόνι. Η θέα δεν λέει και πολλά αλλά το περιβάλλον είναι ικανοποιητικό.
Η Πλουμιστή αποφασίζει να δοκιμάσει τα μαροκινά χαμάμ. Από τον τουριστικό οδηγό παίρνει κάποιες πληροφορίες. Κινούμαστε προς την πλατεία Koutoubia, όπου και ακολουθούμε έναν από τους κεντρικούς δρόμους για να βρούμε τα χαμάμ Dar-el-Bacha. Την συγκεκριμένη ώρα χρησιμοποιείται μόνο από γυναίκες. Αφήνω την Πλουμιστή να το απολαύσει και επιστρέφω στο ξενοδοχείο.
Μετά από 1,5 ώρα επιστρέφει στο ξενοδοχείο, σαφώς ανανεωμένη! Το πρώτο πράγμα που μου αναφέρει είναι το πότε θα μπορέσει να ξαναπάει!!! Για αρκετή ώρα το χαμάμ μονοπωλεί τις συζητήσεις μας. Κατά τις 10 πάμε για φαγητό. Με την βοήθεια του οδηγού –ας είναι καλά ο Χρήστος- ενημερωνόμαστε για το κατάστημα Fast Food al-Ahbab που πουλάει σαουερμα (σαν την ελληνική γύρος πίτα). Μιλάει για πολύ καλό κεμπάπ και μάλιστα ίσως χρειαστεί να περιμένουμε στην ουρά σε ώρες αιχμής. Στεκόμαστε τυχεροί και δεν πετυχαίνουμε κάτι τέτοιο. Αντιθέτως βρίσκουμε και τραπεζάκι στο πατάρι. Τελικός απολογισμός: 2 σαουέρμες με πατάτες και κόκα-κόλα. Η γεύση καλή αλλά όχι εντυπωσιακή, σε σχέση με ότι έχω δοκιμάσει σε αυτό την κατηγορία.
Αναχωρούμε να πάμε για τσαγάκι πριν πάμε για ύπνο. Ψάχνουμε ένα καφέ που είδαμε από τον οδηγό και αναγκαζόμαστε να φτάσουμε μακριά από την κεντρική πλατεία, ανεπιτυχώς! Το μαγαζί έχει αλλάξει ονομασία και δεν μας εντυπωσιάζει. Επιστρέφουμε στην κεντρική πλατεία Djemaa-el-Fna, ώστε να καθίσουμε τελικά σε μια από τις καφετέριες που διαθέτουν ταράτσα με πανοραμική θέα την πλατεία.
Παρατηρώντας τον κόσμο που κινείται, ξεχνιέσαι... ένα απέραντο παζλ ανθρώπων και δραστηριοτήτων! Πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, η Πλουμιστή αποφασίζει να κάνει ένα τατουάζ από χένα, ως σουβενίρ από το Marocco. Τα τατουάζ αποτελούν παραδοσιακό τρόπο καλλωπισμού των γυναικών αυτής της χώρας και για τον λόγο αυτό τα βλέπεις σε χέρια και πόδια γυναικών όλων των ηλικιών!
Κατά τις 12πμ. φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Το αυριανό πρόγραμμα μου φαίνεται χαλαρό καθώς συμπεριλαμβάνει την επίσκεψη της παραλιακής πόλης Essaouira, που απέχει 180χλμ. και αποτελεί τον νοτιότερο και δυτικότερο προορισμό του ταξιδιού μας. Αύριο θα βρεθούμε στην μεγαλύτερη απόσταση από την Ελλάδα...