Πρώτη επίσημη εκδρομή για το 2005, με νέο πρόσωπο και πολλές εκπλήξεις!!! Ελπίζουμε αυτή η καλή αρχή να αποτελεί έναν καλό οιωνό για το 2005 όσον αφορά την λέσχη μας. Στην αγκαλιά του MotoRiders Club, για πρώτη φορά στην ιστορία του, συνταξίδεψε μαζί μας, ως μοτοσυκλετίστρια, μια φίλη, η Πλουμιστή!!! Εκ μέρους όλων των μελών και των φίλων της λέσχης, την καλωσορίζουμε, ελπίζοντας πως το ταξίδι αυτό θα αποτελέσει την αρχή μιας πολλή καλής φιλίας! Καλωσήρθες Πλουμιστή!!! Θα πρέπει, επίσης, να αναφέρουμε πως το ταξίδι αυτό ήταν μια ιδέα της Πλουμιστής, η οποία θα πρέπει να πούμε πως ήταν πάρα πολύ καλή. Η διαδρομή αυτή είχε πολλές εκπλήξεις αλλά και πάρα πολλές ομορφιές...
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, από την Αθήνα κατά τις 10, με λιακάδα. Πριν προλάβουμε να απομακρυνθούμε από την πρωτεύουσα, στην Ελευσίνα, μας πιάνει μια βροχή που μας έδωσε να καταλάβουμε, ενώ ταυτόχρονα μας προειδοποίησε για το τι θα μπορούσε να ακολουθήσει. Ευτυχώς, η βροχή δεν κράτησε πολύ...
Μόλις φτάσαμε στον κόμβο του Κιάτου, στρίψαμε αριστερά και ακολουθήσαμε το δρόμο για Στυμφαλία. Μέχρι την λίμνη ο δρόμος ήταν καλός, όμως το κρύο είχε ήδη αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του. Η λίμνη της Στυμφαλίας απέχει περίπου 40χλμ. από το Κιάτο. Δεν μπορούμε να πούμε πως εντυπωσιαστήκαμε από το τοπίο, καθώς η λίμνη έμοιαζε περισσότερο με βάλτο... κατά κοινή ομολογία!
Συνεχίσαμε, παίρνοντας την διαδρομή προς Καστανιά και Αρχαία Φενεό. Ο δρόμος δεν ήταν της ίδιας ποιότητας, στενότερος και με περισσότερες στροφές. Μαζί με τον δρόμο άλλαζε και ο καιρός ακολουθώντας την ίδια πορεία... από το κακό στο χειρότερο. Πλησιάζοντας την Καστανιά ο διαδρομή έγινε πάρα πολύ κλειστή, εμφανίστηκαν οι πρώτες λακκούβες, ενώ άρχισαν να μας "ζώνουν" τα.... χιόνια!
Στην Καστανιά σταματήσαμε στην βρύση του χωριού για να ξεκουραστούμε και να πιούμε λίγο από το τρεχούμενο νερό, αντιλαμβανόμενοι πως μας περιμένει δύσκολη συνέχεια. Στα επόμενα 20χλμ. μέχρι την λίμνη Δόξης, στην περιοχή της Αρχαίας Φενεού, συναντήσαμε τα πρώτα έλατα, γεγονός που μας έκανε να καταλάβουμε το υψόμετρο που βρισκόμασταν. Αφού περάσαμε από το ψηλότερο σημείο της διαδρομής αρχίσαμε να κατεβαίνουμε την κορυφή του βουνού, ακολουθώντας την διαδρομή για το χωριό Πανόραμα. Μπαίνοντας στο χωριό, πήραμε την δεξιά κατεύθυνση που μας οδήγησε στην τεχνητή λίμνη.
Το τοπίο, πραγματικά, υπέροχο και ανεπανάληπτο! Η λίμνη βρίσκεται ανάμεσα από τα βουνά Χελμός και Ζήρια (Κυλλήνη), τα οποία ήταν κατάλευκα!!! Θελήσαμε να ακολουθήσουμε τον παραλίμνιο δρόμο, αλλά λόγω των καιρικών συνθηκών (χιονόνερο!!!) και του γεγονότος ό,τι ήταν δρόμος ήταν χωμάτινος -την συγκεκριμένη μέρα, λασπόδρομος- αναγκαστήκαμε να απολαύσουμε το τοπίο από αυτό μόνο το σημείο. Αξίζει να σας αναφέρουμε πως στην πλευρά αυτή, βρίσκεται μια μικρή χερσόνησος στην άκρη της οποία υπάρχει ένα εκκλησάκι που σου δίνει την εντύπωση πως βρίσκεται στην μέση της λίμνης.
Αφού βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, αποφασίσαμε να σταματήσουμε για καφεδάκι σε μια καφετέρια-εστιατόριο. Η ώρα είχε περάσει, οπότε και αποφασίσαμε να φάμε, βλέποντας ταυτόχρονα τον καιρό να "αγριεύει".
Φεύγοντας, την ήδη πλούσια ποικιλία καιρικών φαινομένων ήρθε να συμπληρώσει το χαλάζι!!! Ευτυχώς, όχι για πολύ!!! Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε για την επιστροφή μας, την κατεύθυνση προς Δερβένι για 2 λόγους: ο πρώτος ήταν να δούμε την διαδρομή και ο δεύτερος γιατί δεν ξέραμε πλέον αν θα μπορούσαμε να περάσουμε πάλι την κορυφή του όρους Ζήρια. Ο δρόμος μέχρι τον Κάτω Ταρσο πολύ στενός και πολύ άσχημος γεμάτος λακκούβες και μπαλώματα. Περνώντας το χωριό ο δρόμος άρχισε να πλαταίνει αλλά η επιφάνεια την οποία να χρησιμοποιήσουμε στένευε λόγω του ό,τι στις άκρες του σχηματίζονταν βουνά από χιόνια... Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα, το οποίο εκμεταλλευτήκαμε αφού σταματήσαμε και παίξαμε χιονοπόλεμο!!! Παρόλα αυτά το τοπίο ήταν καταπληκτικό, θυμίζοντας Ελβετικές Άλπεις!!! ...ποιός ξέρει, ίσως και να ήμασταν εκεί!!!
Όταν περάσαμε το χωριό Εβροστία, συναντήσαμε αλλεπάλληλα "ψαλίδια" για να καταλήξουμε στο Δερβένι, όπου και σταματήσαμε για να ξεκουραστούμε απολαμβάνοντας τον απογευματινό μας καφέ μπροστά στην φουρτουνιάσμενη θάλασσα... πλέον!!!
Σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα την διαδρομή αυτή... καλύτερα όμως να την ακολουθήσετε καλοκαίρι, απολαμβάνοντας την "καταπράσινη έκδοσή" της και όχι την κατάλευκη την οποία απολαύσαμε εμείς!