Με αφορμή το μηναίο ραντεβού του Μαΐου κανονίστηκε για την Κυριακή (18/5/2008) μια μονοήμερη εξόρμηση στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων. Για πρώτη φορά, στην παρέα μας συμμετείχαν ο Αποστόλης με την Honda Hornet 600 και ο Νίκος Τ(αξιδευτής) με την Ducati 999.
Το ραντεβού δόθηκε στο βενζινάδικο λίγο μετά τα διόδια της Ελευσίνας. Κατά τις 10.00πμ. η 11μελής παρέα βρισκόταν ήδη στην εθνική οδό Αθηνών – Πατρών με προορισμό τον κόμβο του Διακοπτού. Μετά από 160χλμ. μονότονης εθνικής οδού ακολουθήσαμε τις πινακίδες για «Καλάβρυτα» και μπήκαμε στο επαρχιακό δίκτυο (Διακοπτό – Καλάβρυτα).
Ο στενός δρόμος -μέτριας κατάστασης- με τις πολλές στροφές και το καταπράσινο τοπίο μας πρόσφερε μια απολαυστική διαδρομή! Μετά από περίπου 45χλμ. φτάσαμε στα Καλάβρυτα. Στο σταθμό του τρένου (ο γνωστός «Οδοντωτός των Καλαβρύτων») επιλέξαμε να πιούμε τον πρώτο καφέ της ημέρας στην σκιά των τεράστιων πλατάνων. Η ώρα πέρασε ευχάριστα με την συζήτηση. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε με προορισμό το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας που απείχε 5χλμ. Έτσι λίγο πριν την έξοδο του χωριού, στρίψαμε αριστερά και ακολουθήσαμε τον δευτερεύων επαρχιακό δρόμο που οδηγεί απευθείας στο μοναστήρι.
Για κακή μας τύχη το μοναστήρι ήταν κλειστό (λειτουργεί μέχρι τις 13.00 τις Κυριακές). Αρκεστήκαμε στο να επισκεφτούμε τους εξωτερικούς χώρους των κτισμάτων και να ξεκουραστούμε στην σκιά του μεγάλου κεντρικού πλατάνου. Στο ίδιο χώρο υπάρχει το άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού, του μοναχού που ύψωσε το λάβαρο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και όρκισε τους πρωταγωνιστές της Επανάστασης του 1821.
Σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκεται το Εθνικό Μνημείο Ηρώων του Αγώνα 1821. Το μαρμάρινο μνημείο -μεγάλων διαστάσεων- στην κορυφή ενός λόφου μας τράβηξε το ενδιαφέρον από μακριά και για αυτό δεν χάσαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε. Άξιζε τον κόπο! Πέρα από το μνημείο, το σημείο παρέχει μια καταπληκτική πανοραμική θέα της ευρύτερης περιοχής.
Μετά από μια ολιγόλεπτη στάση αναχωρήσαμε, ακολουθώντας αρχικά τις πινακίδες για Πάτρα, μέχρι που συναντήσαμε στον κόμβο της Γουμένισσας. Η διαδρομή ήταν καταπληκτική! Τα πλατάνια και τα μικρά λιβάδια -γεμάτα κατακόκκινες παπαρούνες- μας εντυπωσίασαν θυμίζοντας πίνακα ζωγραφικής!
Λίγο πριν το χωριό Γουμμένισσα στρίψαμε δεξιά στο μικρό τσιμεντένιο γεφυράκι, ακολουθώντας έναν στενότερο δρόμο που μετά βίας χωρούσε ένα όχημα. Κατά μήκος της διαδρομής συναντήσαμε μικρά χωριά –τα περισσότερα ίσως εγκαταλελειμμένα – και αρκετούς οικισμούς. Η διαδρομή συνέχισε να είναι το ίδιο εντυπωσιακή. Στο χωριό Δροσάτο σταματήσαμε όπου ο Νίκος Τ. αποφάσισε να επιστρέψει στα Καλάβρυτα για ανεφοδιασμό. Αξίζει να σημειωθεί πως η διαδρομή «Γουμένισσα – Αίγιο» δεν διαθέτει βενζινάδικο.
Η υπόλοιπη ομάδα συνέχισε την πορεία της με προορισμό το χωριό Πλατανιώτισσα για το οποίο είχαμε ακούσει θετικά σχόλια. Περίπου 3χλμ. μετά το χωριό Πετσάκοι συναντήσαμε την διασταύρωση για «Βάλτα – Πλατανιώτισσα» που απέχουν 2χλμ και 5χλμ. αντίστοιχα. Είναι αλήθεια πως κινούμενος στην συγκεκριμένη διαδρομή, αλλά και διασχίζοντας τα Βάλτα, δεν μπορεί να σκεφτεί κάποιος το τι συναντήσαμε παρακάτω...
Μπαίνοντας στην Πλατανιώτισσα, περάσαμε το παλιό νερόμυλο και συνεχίσαμε ακολουθώντας τις πινακίδες για το «Ιερό προσκύνημα Παναγιάς Πλατανιώτισσας». Γρήγορα φτάσαμε σε ένα χώρο περιστοιχισμένο από πανύψηλα πλατάνια και δυο ταβέρνες. Εντυπωσιακό αξιοθέατο αποτελεί ο ναός της Παναγίας που βρίσκεται στην κουφάλα ενός τεράστιου πλατάνου που, όπως φημολογείται, η ηλικία του πλησιάζει τα 1000 έτη!!! Δεν χάσαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε το εσωτερικό και να θαυμάσουμε αυτό το αξιοπερίεργο και μοναδικό «παιχνίδι» της φύσης. Για την ιστορία του, τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του, κτλ ενημερωθήκαμε από μια επιγραφή που βρίσκεται εντός του δέντρου. Αξίζει σίγουρα κάποιος να επισκεφτεί το ιερό ανεξαρτήτως των θρησκευτικών του αντιλήψεων…
Η Πλατανιώτισσα, εκτός των άλλων, διαθέτει τις μοναδικές –ίσως- ταβέρνες τις διαδρομής Γουμένισσα – Αίγιο. Η ώρα ήταν περασμένες 4.00μμ. Είχε φτάσει η ώρα του φαγητού και ήδη είχαμε κάποιες «ειδοποιήσεις» από τα στομάχια μας. Επιλέξαμε την ταβέρνα «Ο παλιός μύλος», που όπως αποδείχθηκε αργότερα διέθετε αξιόλογη κουζίνα και έναν πολύ εξυπηρετικό ιδιοκτήτη. Αυτή τη φορά ο Νίκος Τ. φάνηκε τυχερός και πρόλαβε να έρθει πριν σερβιριστούν τα φαγητά...
Με βαριά καρδιά κατά τις 5.30μμ. αποφασίσαμε να αναχωρήσουμε. Μάθαμε πως δεν ήταν ανάγκη να επιστρέψουμε στην διασταύρωση «Βάλτα – Πλατανιώτισσα» καθώς υπήρχε ασφαλτοστρωμένη διαδρομή (15χλμ.) που οδηγούσε απευθείας στο Διακοπτό.
Ακολουθήσαμε μια πολύ όμορφη διαδρομή κατά μήκος του ποταμού Κερυνίτη. Στα επόμενα 6χλμ. συναντήσαμε πλατάνια, ορεινούς όγκους, που θύμιζαν τους βράχους των Μετεώρων, αλλά και καμένες εκτάσεις από τις καταστροφικές πυρκαγιές της προηγούμενης χρονιάς...
Λίγο μετά το χωριό Βιλιβίνα συναντήσαμε μια διασταύρωση στην οποία η πινακίδα «Αθήνα-Αίγιο» οδηγούσε σε ένα χωματόδρομο, ενώ η άλλη πορεία (ασφαλτοστρωμένη) δεν διέθετε σήμανση. Οι πιο τολμηροί –ίσως- ακολουθήσαμε τον χωματόδρομο, αφήνοντας πίσω μας τις μηχανές street με την προοπτική πως θα τους ειδοποιήσουμε για το μήκος και την κατάσταση του χωματόδρομου.
Τελικά όπως αποκαλύφθηκε, ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος οδηγεί στον δρόμο Διακοπτό – Καλάβρυτα (3χλμ. πριν το Μέγα Σπήλαιο). Ο χωματόδρομος (2,5χλμ.) είναι βατός. Εκείνο που μας αποζημίωσε ήταν ο καταρράκτης που συναντήσαμε... Μέσα σε μια απότομη σχισμή του βράχου, δίπλα στο δρόμο, υπήρχε ένας καταρράκτης 10-15μ. δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα!
Μετά τον χωματόδρομο 10χλμ. μας χώριζαν από το Διακοπτό, όπου ανεφοδιαστήκαμε σε καύσιμα και επικοινωνήσαμε με τους υπόλοιπους που ήταν καθοδόν. Δώσαμε ραντεβού στο Ξυλόκαστρο για τον τελευταίο καφέ πριν την επιστροφή μας στην Αθήνα. Εμείς αποφασίσαμε να ακολουθήσαμε της παράκτια Παλιά Εθνική οδό (40χλμ.) Κατά τις 7.30μμ., έχοντας τον «τέλειο» συντονισμό, συναντηθήκαμε όλοι μαζί στον παραλιακό δρόμο του Ξυλόκαστρου.
Κατά τις 9.30μμ. ξεκινήσαμε για την Αθήνα. Ο συνολικός αριθμός χιλιομέτρων του εκδρομικού είναι 465. Ουσιαστικά, περίπου 100χλμ. αποτελούν το δευτερεύον οδικό δίκτυο, το οποίο είναι αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον και θα εντυπωσιάσει κάθε μοτοσικλετιστή. Αποτελεί μια αξιόλογη μονοήμερη εκδρομή… δοκιμάστε την!
