Η 17η ημέρα του ταξιδιού μας βρήκε στην ξακουστή Petra. Η κούραση των προηγούμενων ημερών είχε αρχίσει ήδη να συσσωρεύεται. Με δυσκολία σηκωθήκαμε στις 8π.μ. ενώ το ξυπνητήρι χτυπούσε επίμονα για πολλή ώρα. Θέλαμε να επισκεφτούμε την Petra, όσο το δυνατόν νωρίτερα, για να προλάβουμε λίγη δροσιά.
Εφοδιασμένοι με 4 μπουκάλια νερό, βιβλίο-οδηγό, καπέλα και παπούτσια για περπάτημα ξεκινήσαμε για τα εκδοτήρια εισιτηρίων. Η τιμή στα 21Dinars/άτομο, περίπου 20€! Το ακριβότερο εισιτήριο –και με διαφορά- που είχαμε πληρώσει μέχρι στιγμής! Όμως όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, άξιζε τον κόπο...
Η Αρχαία Petra ανακαλύφθηκε από έναν Ελβετό και έγινε ευρέως γνωστή από την ταινία Indiana Jones. Ουσιαστικά πρόκειται για μια νεκρόπολη, που φιλοξενεί εκατοντάδες τάφους λαξευμένους στους βράχους. Οι αρχαίοι κάτοικοί της έμεναν σε σκηνές. Λόγω της θρησκείας τους, πίστευαν έντονα στην μετά θάνατο ζωή. Για τον λόγο αυτό κατασκεύαζαν εντυπωσιακούς τάφους. Εκτός από τους τάφους διαθέτει και άλλα κτίρια όπως θέατρο, αγορά, λατρευτικούς ναούς και κάποιες σπηλιές που χρησιμοποιούνταν ως οικίες. Το συνολικό μήκος από την ανατολική είσοδο (sik) μέχρι το Τέμενος είναι περίπου 6χλμ., ενώ διαθέτει αρκετά μονοπάτια που καταλήγουν σε άλλα αξιοθέατα της πόλης.
Στην περιπλάνησή μας που διήρκεσε περίπου 9 ώρες(!) δεν καταφέραμε να δούμε τα πάντα. Για αυτόν το λόγο, υπάρχει εισιτήριο 2-3 ημερών χωρίς σημαντική διαφορά στην τιμή. Μπαίνοντας στην είσοδο του φαραγγιού –εκτός από τους Βεδουίνους με τις καμήλες και γαϊδούρια- συναντήσαμε τα πρώτα μνημεία. Μια πρόγευση για το τί θα ακολουθούσε.
Σε λίγο φτάσαμε στο στενό πέρασμα το οποίο περιβαλλόταν από απότομους πέτρινους βράχους σε απαλή ρόδινη απόχρωση. Το πέρασμα αλλού ήταν πλατύ και αλλού στενό, φτάνοντας τα 2μ.. Το φυσικό αυτό άνοιγμα των βράχων δεν προερχόταν από φαινόμενα διάβρωσης αλλά από τεκτονικά. Περπατήσαμε για 2,5χλμ. μέχρι να καταλήξουμε στο εντυπωσιακότερο και πιο φωτογραφημένο αξιοθέατο. Μέσα από το άνοιγμα του βράχου πρόβαλε η πρόσοψη του Khazne Fira’un ή αλλιώς «Θησαυροφυλάκιο του Φαραώ».
Αμέσως μετά άρχιζε το κοίλωμα της κοιλάδας. Στην είσοδο βρίσκεται το θέατρο χωρητικότητας 8.000 θεατών! Λοξά απέναντι αντικρίσαμε τους μεγάλους τάφους, οι οποίοι αποδίδονται στους βασιλείς και άρχοντες της Petra. Τους επισκεφτήκαμε και απολαύσαμε με δέος την κατασκευή.
Συνεχίζοντας –λίγο πριν την λεωφόρο με τους κίονες- ξεκουραστήκαμε στην σκιά ενός δέντρου ηλικίας 450 ετών! Λίγο παρακάτω βρισκόταν το Τέμενος Qasr Bint Fira’un, το μοναδικό κτήριο που αποτελούσε το λατρευτικό ναό του Duschara, θεού των Ναβαταίων. Το κτίριο αυτό ήταν και το όριο της κεντρικής διαδρομής. Από εκεί και πέρα ξεκινούσε ένα μικρό μονοπάτι, -από ένα σημείο και μετά ήταν σκαλοπάτια- που κατέληγε στον πέτρινο τάφο ed Deir, ή «Monastery» όπως το ονόμαζαν οι οδηγοί. Το σκαρφάλωμα στο «μοναστήρι», όπως αποδείχτηκε, δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση! Μετά από πολλές στάσεις φτάσαμε στον επιβλητικό τάφο (ύψους 43 μέτρων !!!), νιώθοντας όπως ο Χριστός στο Γολγοθά!
Για καλή μας τύχη στο χώρο υπήρχε μια καφετέρια μέσα στους βράχους, που έμοιαζε με σκηνή Βεδουίνων. Οι παχιές μαξιλάρες της ήτα ότι έπρεπε για να ξεκουραστούμε και να διαβάσουμε μερικά πράγματα για την Petra. Πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, ανεβήκαμε σε έναν λόφο ο οποίος μας έδινε τη δυνατότητα να απολαύσουμε μια ανεπανάληπτη πανοραμική θέα!!!
Η επιστροφή μας φάνηκε συντομότερη. Ο κόσμος ήταν λιγότερος και η δύση του ήλιου χρωμάτιζε τα βράχια μια εκπληκτική ρόδινη απόχρωση! Κάναμε μια τελευταία στάση στο «Θησαυροφυλάκιο».
Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και λίγο αργότερα βγήκαμε για φαγητό. Οι τιμές –λόγω τουριστικής περιοχής- ήταν αυξημένες. Αργότερα σκέφτηκα να πάω μια βόλτα ώστε να βρω μερικές card-postal. Εκεί γνώρισα τον Mohammad, έναν Βεδουίνο ιδιοκτήτη καταστήματος με σουβενίρ. Μόλις είδε τη μοτοσικλέτα τρελάθηκε και ήθελε να βγάλει φωτογραφίες. Εκεί έμαθα πως στην Ιορδανία απαγορεύεται στους ντόπιους η χρήση μοτοσικλετών άνω των 100cc.!
Ακολούθησε μια συζήτηση γενικού περιεχομένου. Ξεκίνησε από επιχειρήσεις και κατέληξε σε θρησκείες... Τελικά, όσο προοδευτικός και ανοιχτόμυαλος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που ζει σε μια τέτοια κοινωνία, κατά βάθος επηρεάζεται από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις...
