Ο πρωινός ήλιος που χτυπούσε το αντίσκηνο από νωρίς, με έκανε να ξυπνήσω από τις 8πμ. Η κούραση όμως, που είχα, με κράτησε στο στρώμα για μια ακόμα ώρα. Όταν τελικά σηκωθήκαμε, ετοιμάσαμε τα πράγματά μας και κατευθυνθήκαμε προς το Ayvalik για το πρωινό μας. Η μικρή αυτή παραλιακή πόλη ήταν γεμάτη κόσμο. Φάνταζε πολύ διαφορετική από την προηγούμενη βραδινή επίσκεψη μας. Το λιμάνι της φιλοξενούσε πλήθος από καφετέριες, ταβέρνες και μαγαζιά με σουβενίρ. Μικρά γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια που κατέληγαν στη θάλασσα, διέθεταν κάθε λογής μικρά μαγαζιά. Οι περισσότεροι μαγαζάτορες μιλούν ελληνικά λόγω των τουριστών που επισκέπτονται καθημερινά το Αιβαλί από τη γειτονική Λέσβο.
Ένα αστείο περιστατικό διαδραματίστηκε με έναν τοπικό αστυνομικό με τον οποίο «παζαρέψαμε» τον χρόνο «παράνομης» στάθμευσης στο λιμάνι. Αναχωρήσαμε με προορισμό την Bergama (Πέργαμος) σε μια άνετη διαδρομή χωρίς ενδιαφέρον. Η Bergama διαθέτει 3 βασικά αξιοθέατα: τη Βασιλική, την Ακρόπολη και το Ασκληπιείο.
Επισκεφτήκαμε την εντυπωσιακή Βασιλική μέσα στην πόλη. Απέναντι από αυτήν ο Sahli, Κούρδος, διαθέτει ένα μαγαζί με χαλιά. Μας πλησίασε όταν είδε τις ελληνικές πινακίδες των μοτοσικλετών. Καθίσαμε και μας διηγήθηκε την ιστορία του καταστήματος, της οικογένειάς του, της ζωής του... Εκτός των άλλων μας αποκάλυψε πως προμηθεύει τη «διάσημη» Μιραράκη με χαλιά.
Αποχαιρετήσαμε το συμπαθή Sahli και κατευθυνθήκαμε προς την Ακρόπολη (εισιτήριο: 10YTL/άτομο) που απείχε περίπου 5χλμ.. Βρισκόταν στην κορυφή του λόφου, προσφέροντας μια εντυπωσιακή θέα της ευρύτερης περιοχής. Δεν είναι τυχαία η θέση της, αφού προσφέρει σπουδαία οχυρωματική δυνατότητα. Τα εκθέματα είναι αξιόλογα. Το εντυπωσιακότερο είναι το αρχαίο θέατρο, που είναι σκαρφαλωμένο στην πλαγιά.
Με τη ζέστη να «χτυπάει» κόκκινο, ξεκινήσαμε για το Ασκληπιείο (εισιτήριο: 10YTL/άτομο). Μετά από λίγη ώρα και αρκετό ψάξιμο καταφέραμε να το βρούμε. Πιστεύω πως έκλεψε τις εντυπώσεις! Ο χώρος είναι σαφώς καλύτερα διατηρημένος και περιποιημένος. Περιεργαστήκαμε τα εκθέματα διαβάζοντας πληροφορίες για την ιστορία του. Για μια ακόμα φορά οι Αρχαίοι μας απέδειξαν τη σοφία που διέθεταν...
Αργά το μεσημέρι ξεκινήσαμε για τις Sart (Σάρδεις) που απείχαν περίπου 150χλμ.. Ακολουθώντας έναν καθόλου ενδιαφέροντα δρόμο –και μάλλον κακής ποιότητας στο μεγαλύτερο μέρος του- φτάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο κατά τις 7.30μμ.. Όπως ήταν αναμενόμενο ήταν κλειστός. Αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε κάπου κοντά και να τον επισκεφτούμε την επομένη.
Προτιμήσαμε λοιπόν να κατευθυνθούμε προς Bozdag, ακολουθώντας μια όμορφη διαδρομή με πεύκα και πανοραμική θέα. Πιστεύαμε πως θα βρούμε κάποιο κατάλυμα εκτός της μάλλον αδιάφορης πόλης Salihli. Συναντήσαμε 2-3 οικισμούς με νεόκτιστα, καλοφτιαγμένα σπίτια που μαρτυρούσαν το ανεβασμένο βιοτικό επίπεδο των ιδιοκτητών τους. Δυστυχώς όμως δεν συναντήσαμε ούτε ένα κατάλυμα για εμάς!
Πάνω σε μια στροφή, μέσα σε ένα στενό άνοιγμα με πλατάνια υπήρχε μια μικρή λιτή ταβέρνα. Η Πλουμιστή έριξε την ιδέα να φάμε και μετά –αν ήταν εφικτό- να στήσουμε το αντίσκηνο. Παρκάροντας τις μοτοσικλέτες, ο συμπαθής υπάλληλος, Serdar μας καλωσόρισε. Η επιλογή μας αποδείχθηκε σωστή. Κάτω από τα πλατάνια, δίπλα σ' ένα δροσερό ρυάκι, ψήσαμε μόνοι μας –σε ατομική ψησταριά- τα κρέατα της επιλογής μας! Πολύ πρωτότυπο!
Ο Serdar με πολλή διάθεση και χαρά μας εξυπηρετούσε για ό,τι θέλαμε. Ήταν ο μόνος που μιλούσε κάποια αγγλικά, οπότε και ο μόνος που μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε. Τα σχέδιά μας άλλαξαν όσον αφορά στη διανυκτέρευσή μας. Ο ευγενικός Serdar μας προσκάλεσε στο σπίτι του, στο Salihli. Μη θέλοντας να γίνουμε βάρος, προσπαθήσαμε να αρνηθούμε. Όμως ο Serdar επέμεινε λέγοντάς μας «...επικοινώνησα με τη γυναίκα μου και θα χαρεί πολύ να σας γνωρίσει και να σας φιλοξενήσουμε...»
Περιμέναμε λοιπόν να τελειώσει η βάρδιά του και κατά τις 12.30πμ. ξεκινήσαμε για το Salihli (20χλμ.). Η επίσκεψή μας θα μπορούσε να έχει τίτλο ταινίας: «Οι νυκτερινοί άγνωστοι επισκέπτες από μακριά». Στο σπίτι μάς περίμεναν η Sukran (γυναίκα του Serdar) με 3-4 φίλες της. Μας υποδέχτηκαν με μεγάλη εγκαρδιότητα λες και γνωριζόμασταν από παλιά. Μας προσέφεραν το παραδοσιακό τουρκικό τσάι και καθίσαμε μέχρι τις 3 τα ξημερώματα κουβεντιάζοντας σε τουρκο-αγγλικά.
Το νεαρό αυτό ζευγάρι έδωσε μαθήματα πραγματικής φιλοξενίας...
