Dahab στα αραβικά σημαίνει «χρυσός». Οι εμπνευστές του ονόματος δεν είχαν άδικο! Το αρχαίο λιμάνι ευδοκιμεί στις μέρες μας ως ένα ανθρώπινο, λιτό, γραφικό τουριστικό θέρετρο. Αποτελεί πόλο έλξης τουριστών –κυρίως- από Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Προσπαθεί να αναπτυχθεί –ευτυχώς- χωρίς να χάσει την αυθεντικότητά του. Ξενοδοχεία, μαγαζιά με σουβενίρ, εστιατόρια, και κυρίως καταδυτικά κέντρα είναι ό,τι συναντάς από την πρώτη κιόλας στιγμή της περιπλάνησής σου.
Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα παραλιακά χωριά και πόλεις της Ερυθράς Θάλασσας, το Dahab είναι σε πολλούς γνωστό για τα 2 πιο διάσημα καταδυτικά αξιοθέατά του: το Canyon και το Blue Hole. Πλήθος δυτών από ολόκληρο τον κόσμο επισκέπτονται, ετησίως, το μέρος για αυτόν τον σκοπό. Το γεγονός αυτό –όπως ήταν αναμενόμενο- δεν μας άφησε ασυγκίνητους. Από την πρώτη κιόλας μέρα της παραμονής μας, ενημερωθήκαμε για τη δυνατότητα ξενάγησης στις κοραλλιογενείς περιοχές και τα μαθήματα καταδύσεων (με αναγνωρισμένα διπλώματα PADI). Το μικρό Dahab διαθέτει 70 καταδυτικά κέντρα και σχολές!
Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ασχοληθεί με το συγκεκριμένο τομέα. Σε αντίθεση με την Πλουμιστή που με παρότρυνε να δοκιμάσουμε. Η απλή δοκιμή κατέληξε σε μαθήματα απόκτησης διπλώματος καταδύσεων! Το ξενοδοχείο μας κανόνισε τα μαθήματα στο ORCA DIVE CENTER. Η τιμή ήταν σχετικά συμφέρουσα σε σχέση με την Ελλάδα (240€/άτομο, συμπεριλαμβανομένου του φωτογραφικού εξοπλισμού). Το 3ημερο των μαθημάτων ήταν ενδιαφέρον αλλά και αρκετά κουραστικό. Καθημερινά παρακολουθούσαμε θεωρητικά και πρακτικά μαθήματα από τις 9π.μ.-6μ.μ..
Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση και επιβράβευση του κόπου μας ήρθε την τελευταία μέρα που βουτήξαμε στα 18μ. και είδαμε ανεπανάληπτα υδάτινα τοπία! Εκπληκτικά χρώματα τόσο στα κοράλλια, όσο και στα ψάρια! Η εμπειρία ήταν μοναδική. Στο Dahab είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε ανθρώπους φιλικούς, που έμοιαζαν με εμάς πολύ περισσότερο από ό,τι με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Άνθρωποι πρόθυμοι να σου μιλήσουν, να βοηθήσουν, να κεράσουν ένα τσάι ή ναργιλέ. Ευτυχώς ο τουρισμός δεν έχει καταστρέψει την αυθεντικότητά τους. Ο κόσμος ένιωθε ευχαριστημένος και καθόλου μειονεκτικά σε σχέση με το διάσημο Sarm el Sheikh. Θυμάμαι τη φράση του συμπαθή υπαλλήλου του ξενοδοχείου: «...Καλύτερα ο πολύς κόσμος να πηγαίνει στο Sarm el Sheikh. Aν αλλάξει αυτό και έρχεται σε εμάς, τότε το Dahab θα χάσει το χαρακτήρα του. Αυτό δηλαδή που αρέσει στους επισκέπτες του και σε εμάς».
Κατά την παραμονή μας είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα με τον συμπαθέστατο ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου (Oricana Hotel) μας, τον Hossan. Στις συζητήσεις μας είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε πολλά πράγματα για την περιοχή και την ιστορία της. Μας εξιστόρησε το πως άφησε την προηγούμενη δουλειά του –γυμναστής σε σχολείο-, πούλησε ένα σπίτι στο Κάιρο και άνοιξε το ξενοδοχείο στο τότε αναπτυσσόμενο Dahab.
Δύο επίσης φιγούρες που θα θυμόμαστε, ήταν ο Βεδουίνος υπάλληλος ενός καταστήματος με σουβενίρ που επί 2 μέρες μας προσκαλούσε για τσάι και ναργιλέ («sisha» στα αιγυπτιακά) και ο θρυλικός SishaMan – Kimo, ο αυτοαποκαλούμενος «ειδήμονας» των ναργιλέδων, ιδιοκτήτης καταστήματος.
Η μικρή παραλία του Dahab ήταν γεμάτη με ταβέρνες και καφετέριες που δεν είχαν σε τίποτα να ζηλέψουν από αντίστοιχες ελληνικές. Πολλές φορές καθίσαμε να ρεμβάσουμε σε ένα πραγματικά «ανατολίτικο» περιβάλλον την θέα της απέναντι όχθης της Ερυθράς Θάλασσας, που ανήκει στη Σαουδική Αραβία. Άξιο αναφοράς αποτελεί το φαγητό, που ήταν νόστιμο και φθηνό. Δοκιμάσαμε ψάρι αλλά και τοπική πίτσα, ισάξια της ιταλικής.
Το Dahab αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη του ταξιδιού μας, δίνοντας πολλούς «πόντους» στην παραμονή μας στην Αίγυπτο!
