Μια ακόμα μέρα ξημέρωσε στο χαοτικό Aleppo, που έχει τον τίτλο τς πιο στριμωγμένης συριακής πόλης! Με έκπληξη διαπίστωσα πως, αν και βρισκόμασταν πολύ κοντά στα πολυσύχναστα souks, δεν είχαμε θόρυβο. Αν και αισθανόμασταν κουρασμένοι, σηκωθήκαμε και δοκιμάσαμε το τυπικό συριακό πρωινό που έμοιαζε με το αντίστοιχο τουρκικό.
Στα souks (σοκάκια με καταστήματα στην αγορά) ξεκίνησε η περιπλάνησή μας στο παλιό κέντρο της πόλης. Προορισμός μας ήταν το κάστρο. Η αγορά του Aleppo έχει μεγάλη ιστορία. Αριθμεί πάνω από 60.000 μαγαζιά κάθε λογής! Αρχικά υπήρχαν μόνο 68, ο ημερήσιος τζίρος των οποίων ξεπερνούσε τον αντίστοιχο μηναίο όλης της αγοράς του Cairo της Αιγύπτου!!! Θεωρείται μια από τις εμπορικότερες πόλεις!
Συναντήσαμε όλων των ειδών μαγαζιά, από φαγάδικα μέχρι κάθε λογής εμπορικά. Όλα βρίσκονταν σε μια κλειστή αγορά. Ήταν περισσότερο τακτοποιημένα σε σχέση με εκείνα του Μαρόκο και περισσότερο αυθεντικά από την Κλειστή Αγορά της Istanbul (Κωνσταντινούπολη). Σίγουρα σε τιμές ήταν η πιο συμφέρουσα αγορά από τις προαναφερθείσες. Η τιμή των εμπορευμάτων ήταν 1/4 των ελληνικών, ενώ τα αγαθά καθημερινής χρήσης ήταν ακόμα φθηνότερα. Οι καταστηματάρχες μας πλησίαζαν προσκαλώντας μας να επισκεφτούμε τα μαγαζιά τους, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσα να τους θεωρήσω πιεστικούς. Εξυπηρετικοί αλλά όχι πιεστικοί. Στα στενά σοκάκια έμπαιναν μικρά φορτηγά για να φέρουν ή να πάρουν εμπορεύματα. Όπως ήταν αναμενόμενο οι κόρνες τους δημιουργούσαν πανδαιμόνιο.
Φτάνοντας στο κάστρο, Citadel, απογοητευτήκαμε καθώς ήταν κλειστό. Κάθε Τρίτη όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία στην Συρία είναι κλειστά. Αρκεστήκαμε λοιπόν να πιούμε έναν καφέ και να δοκιμάσουμε τον τοπικό ναργιλέ απολαμβάνοντας την θέα του.
Αργότερα συνεχίσαμε το περπάτημα κινούμενοι περιμετρικά του λόφου στον οποίο δεσπόζει το κάστρο. Περάσαμε την Θεολογική Σχολή, το παλιό Χαμάμ και τα Δικαστήρια. Προσπεράσαμε το τμήμα των έργων –που την προηγούμενη μέρα δοκιμάζαμε την επιδεξιότητά μας στην εκτός δρόμου οδήγηση. Καταλήξαμε εκτός των τειχών, σε έναν πολύ εμπορικό δρόμο, τον Al Khandak. Εκεί συναντήσαμε πολυάριθμα μαγαζιά με το τοπικό πράσινο σαπούνι, για το οποίο είναι παγκοσμίως γνωστό το Aleppo.
Μέσω της πύλης Bab Antakya, μπήκαμε ξανά στα souks, για να καταλήξουμε σε ένα μικρό εστιατόριο με τοπικά πολύ φθηνά φαγητά. Η εμφάνιση του μαγαζιού ίσως να ήταν ανασταλτικός παράγοντας, αλλά το φαγητό ήταν πολύ νόστιμο! Προσπαθήσαμε να βρούμε ένα τοπικό hamam, αλλά τελικά αποδείχτηκε ακριβό. Πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, περιπλανηθήκαμε στην λαβυρινθώδη αγορά, ανακαλύπτοντας όμορφες και αυθεντικές γωνιές που σε ταξίδευαν σε άλλες εποχές. Το Aleppo είναι μια σύγχρονη πόλη, που διατηρεί πολλά στοιχεία του παρελθόντος ακόμα και στην καθημερινότητά του.
Αφήσαμε το κάστρο για την επόμενη μέρα, πριν την αναχώρησή μας.
