Η Καππαδοκία ξεκινά από το Aksaray (Αρχελαϊδα) και φτάνει μέχρι την Kayseri (Καισάρεια). Στην περιοχή υπάρχουν πάρα πολλές σπηλιές που στο παρελθόν κατοικούνταν. Οι πιο γνωστές είναι αυτές του Goreme, μια περιοχή που έχει αναγνωριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Εμείς βρεθήκαμε, στο Selime (Σέλμη) και στο φαράγγι της Ihlara (Περίστρεμμα), όπου υπάρχουν εκκλησίες, ασκηταριά και οικίες λαξευμένες στους βράχους. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν γνωρίσει μέχρι τώρα την ανάλογη τουριστική ανάπτυξη με αυτές του Goreme, είναι ότι βρίσκονται λίγο μακριά.
Εμείς θελήσαμε να περιπλανηθούμε στην περιοχή και για τον λόγο αυτό μείναμε μια μέρα παραπάνω.
Τα βασικά αξιοθέατα είναι: ο «Καθεδρικός» στο Selime, οι εκκλησίες στο φαράγγι της Ihlara και στην Belisirma, οι σπηλιές και η υπόγεια πόλη της Guzelyurt (Καρβάλη). Για το Selime, Ihlara και Belisirma αγοράσαμε ένα κοινό εισιτήριο (5YTL/άτομο) που μας έδινε τη δυνατότητα να επισκεφτούμε και τα 3 αξιοθέατα. Ξεκινήσαμε τις σπηλιές του Selime και ειδικότερα τον «καθεδρικό» όπως τον ονομάζουν. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό: οικίες και μια μεγάλη εκκλησία σκαμμένη μέσα στους βράχους. Παρατηρώντας –και με λίγη φαντασία- μπορείς να καταλάβεις τη λειτουργικότητα κάθε χώρου (πχ. κουζίνα, στάβλος, κτλ). Στον «Καθεδρικό» είδαμε ό,τι έχει απομείνει από τις αγιογραφίες.
Μετά το Selime θελήσαμε να επισκεφτούμε το φαράγγι, που βρίσκονται διάσπαρτες οι εκκλησίες στους βράχους. Διαθέτει 2 εισόδους, μια από το χωριό Ihlara και μια από την Belisirma. Τα δύο αυτά σημεία συνδέονται μεταξύ τους με μονοπάτι. Αν έχετε χρόνο, η διάσχιση του φαραγγιού αποτελεί μια μοναδική και πολύ όμορφη εμπειρία. Θα έχετε τη δυνατότητα να περπατήσετε παράλληλα σε ένα ποτάμι, μέσα στη φύση, ενώ θα επισκεφτείτε τις εκκλησίες που βρίσκονται στους βράχους (περίπου 10). Άξιες επίσκεψης είναι 5-6, για τις οποίες έχουν τοποθετήσει ειδική σήμανση. Εμείς προτιμήσαμε –λόγω έλλειψης χρόνου- να πάμε στην είσοδο της Ihlara και αφού κατεβήκαμε 400 σκαλιά φτάσαμε στη βάση του φαραγγιού, δίπλα στο ποτάμι. Σε κοντινή απόσταση βρισκόντουσαν 6 εκκλησίες, κάποιες απομονωμένες και λιγότερο επισκέψιμες. Παρόλα αυτά όλες ήταν εντυπωσιακές για τις αγιογραφίες που διέθεταν, ό,τι είχε μείνει από την ανθρώπινη –και όχι φυσική- καταστροφή!
Επιστρέψαμε στο parking (κανονικά το parking είναι δωρεάν για τις μοτοσικλέτες) και κατευθυνθήκαμε στην άλλη πλευρά (Belisirma) του φαραγγιού προκειμένου να επισκεφτούμε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Ήταν κάπως δύσκολο να την ανακαλύψουμε, αλλά τόσο οι νωπογραφίες της, όσο και η θέσης της ήταν εκπληκτικές. Το τελευταίο αξιοθέατο της ημέρας ήταν το χωριό Guzelyurt. Φιλοξενεί σπηλιές που χρησιμοποιήθηκαν ως οικίες και λατρευτικοί χώροι. Το πιο όμορφο όμως αξιοθέατό του ήταν η Υπόγεια Πολιτεία (5YTL/άτομο).
Μια ολόκληρη συνοικία βρίσκεται μέσα στους βράχους! Υπόγειες στοές οδηγούν σαν λαβύρινθος σε δωμάτια διαφορετικών επιπέδων. Κατά το παρελθόν μέσα σε αυτές τις σπηλιές διέμεναν πολλοί άνθρωποι για προστασία και επικοινωνούσαν με την επιφάνεια μέσω κάθετων αγωγών. Όπως υποστηρίζεται, στη συγκεκριμένη υπόγεια πόλη βρίσκεται η πρώτη λεκάνη του κόσμου! Αν και υπήρχε κάποιος φωτισμός, εμείς κατεβήκαμε 2 επίπεδα (3 υπόγεια επίπεδα συνολικά), θεωρώντας πως ήταν καλύτερο καθώς δεν γνωρίζαμε την κατάσταση που επικρατούσε παρακάτω. Αν κάποιος είναι κλειστοφοβικός καλύτερα να «ξεχάσει» την επίσκεψη... Η θερμοκρασία ήταν χαμηλή προσφέροντάς μας στιγμές δροσιάς! Όπως μάθαμε αργότερα στο κοντινό χωριό Derinkuyu, η Υπόγεια Πόλη διέθετε 7 υπόγεια επίπεδα!!! Για να επισκεφτούμε το αξιοθέατο χρειάστηκε να βγάλουμε εισιτήριο. Ο ευγενικός υπάλληλος, όταν έμαθε πως είμαστε Έλληνες, μας ενημέρωσε περιχαρής για τη γιορτή που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο τον 15 Αύγουστο. Στο άλλοτε ελληνικό χωριό –παλιό όνομα «Καρβάλη» - ζούσαν 2.000 Έλληνες, που με την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταφέρθηκαν σε Καστοριά και Κοζάνη. Αργότερα κάποιοι επισκέφτηκαν το χωριό και δημιούργησαν σχέσεις με τους ντόπιους, καθιερώνοντας εκδηλώσεις κάθε χρόνο.
Ήπιαμε ένα καφεδάκι στην πλατεία που είχε πολλά ελληνικά στοιχεία. Λίγο πριν τη δύση, αναχωρήσαμε για την εκκλησία της Ανάληψης που βρισκόταν λίγο έξω από το χωριό. Σκαρφαλωμένη πάνω σε έναν λόφο ήταν το καλύτερο σημείο για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα με θέα την πεδιάδα της Καππαδοκίας. Οι στιγμές ήταν μοναδικές...
